Z ESTRADY NA EKRAN. Muzycy w filmach – część II
Lenny Kravitz
Zaskoczył wyważoną kreacją szlachetnego pielęgniarza Johna w Hej, skarbie Lee Danielsa, za którą dostał garść nagród i nominacji. Ale już udział w serii Igrzyska śmierci mógł sobie darować.
Kris Kristofferson
Klasyk amerykańskiego country rozpoczął karierę filmową w latach 70. i kontynuował ją niemal do samego końca działalności artystycznej (w 2020 roku przeszedł na emeryturę). W tym czasie zagrał ponad 120 ról w kinie i telewizji. Te najbardziej ikoniczne to rewolwerowiec Billy Kid (Pat Garrett i Billy Kid Sama Peckinpaha), farmer David (Alicja już tu nie mieszka Martina Scorsese), rockman John Norman Howard (Narodziny gwiazdy Franka Piersona), kierowca ciężarówki Martin „Kaczor” Penwald (Konwój Peckinpaha) i skorumpowany szeryf Charlie Wade (Na granicy Johna Saylesa). Kristofferson nie stronił od komedii romantycznych (Zakochany Blume Paula Mazursky’ego), filmów akcji (Rycerze Alberta Pyuna), horrorów (trylogia Blade), science fiction (Planeta Małp Tima Burtona), a nawet dubbingu w animacjach (Pierwsza gwiazdka Timothy’ego Reckarta) i grach komputerowych (Gun, Fallout: New Vegas).
Paweł Kukiz
Dobra rola sfrustrowanego anglisty w Girl Guide Juliusza Machulskiego. Później przerysowany występ w Billboardzie Łukasza Zadrzyńskiego. Następnie rola chyba najlepsza, czyli Dawid w Poniedziałku i Wtorku Witolda Adamka. Niegdysiejszy frontman Piersi zagrał u Adamka w Samotności w sieci i serialu Czwarta władza. To by było na tyle.
Lady Gaga
Porównywana niekiedy do Madonny i trudno zawyrokować, czy w kwestii gry aktorskiej jest to komplement, czy obelga. Miała niepozorne początki: Maczeta zabija Roberta Rodrigueza (jedno z wcieleń płatnego zabójcy Kameleona), Sin City 2: Damulka warta grzechu (sympatyczna kelnerka Bertha) i American Horror Story (dwie role: Hrabina i Scáthach). A potem nominacja do Oscara za rolę w Narodzinach gwiazdy Bradleya Coopera, choć epatowała tam głównie malowniczym marszczeniem czoła i otwartą w wiecznym zdziwieniu buzią. Niedawno z powodzeniem wcieliła się w Patrizię Reggiani w Domu Gucci Ridleya Scotta.
John Lennon
Zamordowany w 1980 roku artysta grywał autoironiczne wersje samego siebie w filmach o Beatlesach: Noc po ciężkim dniu i Na pomoc Richarda Lestera, Żółta łódź podwodna George’a Dunninga oraz Magical Mystery Tour Bernarda Knowlesa. Występował też w eksperymentalnych produkcjach swojej żony, Yoko Ono. Jedyną rolę w filmie fabularnym stworzył w pacyfistycznej satyrze Jak wygrałem wojnę Lestera, gdzie wcielił się w Gripweeda, brytyjskiego żołnierza z faszystowską przeszłością, który trafia do plutonu dowodzonego przez nieudolnego porucznika.
LL Cool J
Jego pseudonim to skrót od „Ladies Love Cool James”, czyli „Panie kochają Spoko Jamesa”, ale czy kocha go też X Muza? Najwyraźniej tak, skoro grywał u Johna Badhama (Ciężka próba), Olivera Stone’a (Męska gra), Barry’ego Levinsona (Zabaweczki) i Wayne’a Wanga (Ostatnie wakacje). Drugim De Niro nie będzie, ale to solidny aktor drugoplanowy.
Courtney Love
Pierwsze filmowe kroki założycielki rockowej formacji Hole i wdowy po Kurcie Cobainie nie były zbyt obiecujące: dwa gościnne występy w obrazach Alexa Coxa, Sid i Nancy i Z piekła rodem, oraz epizod w Tytule taśmy Billa Fishmana. Potem zaskoczyła talentem dramatycznym u Juliana Schnabla w Basquiat – Taniec ze śmiercią i – przede wszystkim – w głośnych filmach Miloša Formana, Skandalista Larry Flynt (nominacja do Złotego Globu) i Człowiek z księżyca. Od tamtej pory Love regularnie występuje w filmach i serialach, ale już nigdy nie wspięła się na poziom, który osiągnęła pod okiem czesko-amerykańskiego reżysera.
Lyle Lovett
Piosenkarz country, swego czasu mąż Julii Roberts. Spektakularnej kariery filmowej nie zrobił, mimo współpracy z Robertem Altmanem (Gracz, Na skróty, Prêt-à-Porter, Kto zabił ciotkę Cookie?), Terrym Gilliamem (Las Vegas Parano) i Anjelicą Huston (Bękart z Karoliny). Ze swoją powierzchownością pasowałby do świata Davida Lyncha.
Ludacris
Większość widzów kojarzy go z postacią Teja Parkera w serii Szybcy i wściekli, natomiast jedyną godną uwagi pozycją w jego dorobku jest Crash Paula Haggisa. Jako krewki kryminalista Anthony budził autentyczną grozę i pewnie dlatego otrzymał sporo nominacji za tę rolę. O innych, takich jak ta w Gamer duetu Neveldine i Taylor, lepiej nie wspominać.
John Lurie
Szczupła sylwetka, charakterystyczny chód, kamienna twarz i ledwo skrywane zblazowanie – taki był w swoich najlepszych rolach u Jima Jarmuscha: Nieustające wakacje, Inaczej niż w raju i Poza prawem. Ale warto pamiętać, że zagrał też alfonsa Slatera w Paris, Texas Wima Wendersa, apostoła Jakuba w Ostatnim kuszeniu Chrystusa Martina Scorsese i Sparky’ego w Dzikości serca Davida Lyncha. Pozycją obowiązkową dla wielbicieli absurdalnego humoru jest serial Luriego, Fishing with John, w którym łowi ryby m.in. z Mattem Dillonem, Dennisem Hopperem i Willemem Dafoe.
Madonna
Nierówny dorobek muzyczny idzie u niej w parze z wyboistą karierą aktorską. Zadebiutowała w A Certain Sacrifice Stephena Jona Lewickiego – obrazie tak beznadziejnym, że dopuszczonym do dystrybucji dopiero cztery lata po zakończeniu zdjęć, na fali nagłej popularności odtwórczyni głównej roli, która usiłowała zablokować jego rozpowszechnianie. Później było bardzo różnie. Za role w Rozpaczliwie poszukując Susan Susan Seidelman, Ich własnej lidze Penny Marshall i Dicku Tracym Warrena Beatty’ego zebrała umiarkowanie przychylne recenzje. Ale już Niespodzianka z Szanghaju Jima Goddarda, Kim jest ta dziewczyna Jamesa Foleya, Sidła miłości Uliego Edela i Rejs w nieznane Guya Ritchiego zostały słusznie zmiażdżone przez krytykę i publiczność. Równie złe były reżyserskie wysiłki skandalizującej piosenkarki: Mądrość i seks oraz W.E. Królewski romans. Prawdopodobnie najpopularniejszym filmem Madonny jest Evita Alana Parkera, ale nawet tam nie była ona w stanie ukryć warsztatowych braków, sam film zaś jawi się jako najdłuższy teledysk w historii rozrywki.
Marilyn Manson
Ciekawostka przyrodnicza. Pojawił się na chwilę jako aktor filmu pornograficznego w Zagubionej autostradzie Davida Lyncha, nieznajomy w Cukiereczku Darrena Steina i drag queen w Party Monster Fentona Bailey’a i Randy’ego Barbato. Trochę więcej ekranowego czasu dostał w Złych glinach Quentina Dupieux, gdzie zagrał wielbiciela techno sterroryzowanego przez policjanta.
Dean Martin
Niełatwo rozstrzygnąć, czy był to śpiewający aktor, czy raczej śpiewak grający w filmach. Dość powiedzieć, że w czasach największej sławy mówiono o nim „The King of Cool”. W połowie lat 40. zawiązał estradowy tandem z Jerrym Lewisem. Partnerstwo trwało dziesięć lat, przynosząc obydwu artystom gigantyczną sławę i przepustkę do kina. Martin i Lewis zrealizowali razem 16 filmów, a gdy ich drogi się rozeszły, obaj kontynuowali przygodę z kinem na własną rękę. Po latach bronią się nie tylko komediowe, ale i dramatyczne role Martina – szczególnie Dude, uzależniony od alkoholu zastępca szeryfa w Rio Bravo Howarda Hawksa.
Dave Matthews
Ten słabo u nas znany amerykański muzyk południowoafrykańskiego pochodzenia jest prawdziwą gwiazdą w USA: nagrywa bestsellerowe płyty, współpracuje z Santaną i Herbiem Hancockiem i występuje w filmach. Pierwszą rolę dostał w Tam, gdzie rośnie czerwona paproć Lymana Daytona i Sama Pillsbury’ego, następne udzielał się w Dzięki tobie, Winn-Dixie Wayne’a Wanga, Lake City Perry’ego Moore’a i Huntera Hilla oraz w koszmarkach Dennisa Dugana: Państwo młodzi: Chuck i Larry, Nie zadzieraj z fryzjerem i Żona na niby. W żadnym z tych filmów Matthews niczym specjalnym się nie wyróżniał.
Paul McCartney
Najpierw wyreżyserował najgorszy film Beatlesów, Magical Mystery Tour, a kilka lat później napisał scenariusz i zagrał fikcyjną wersję samego siebie w Pozdrowieniach dla Broad Street Petera Webba. Dotkliwa porażka tego filmu skutecznie wyleczyła go ze snów o karierze aktora. Zajął się wówczas produkcją animacji dla dzieci do spółki z reżyserem Geoffem Dunbarem (Rupert and the Frog Song, Daumier’s Law, Tropic Island Hum i Tuesday). Kilka lat temu miał cameo w Piratach z Karaibów: Zemście Salazara Joachima Rønninga i Espena Sandberga.
Tim McGraw
Tylko dziesięć ról w filmach pełnometrażowych, z czego dwie przyniosły mu chwałę: alkoholik w Światłach stadionów Petera Berga i ojciec we Flicka Michaela Mayera. Miał też swój udział w Wielkim Mike’u Johna Lee Hancocka i Krainie jutra Brada Birda. Ostatnio gra w telewizji, czego dowodem seriale w konwencji westernu, Yellowstone i 1883.
Meat Loaf
His name is Robert Paulson! His name is Robert Paulson! – skandują terroryści w Podziemnym kręgu Davida Finchera, oddając hołd cierpiącemu na raka jąder i ginekomastię olbrzymowi, który zginął z rąk policji. Nawet gdyby zagrał tylko tę jedną postać, Marvin Lee Adday miałby stałe miejsce w historii kina. A przecież wystąpił w kilkudziesięciu innych filmach, m.in. The Rocky Horror Picture Show Jima Sharmana, Świecie Wayne’a Penelope Spheeris i w niedocenianym Jeziorze Salton D.J. Caruso. Bodaj jedyną rolę główną miał we W rytmie rock’n’rolla Alana Rudolpha.
Method Man
Świetny raper i nierówny aktor. Z jednej strony występy w rzeczach dobrych (187 Kevina Reynoldsa, Powrót do Garden State Zacha Braffa), bardzo dobrych (Cop Land Jamesa Mangolda, Paterson Jima Jarmuscha) i rewelacyjnych (serial Prawo ulicy Davida Simona), z drugiej – w szmirach typu Superzioło Jessego Dylana, Wysokie loty Jessy’ego Terrero i Ojciec mojego dziecka Cheryl Dunye.
Bette Midler
Profesjonalną karierę filmową i muzyczną rozpoczęła niemal równolegle. Obie profesje łączyła, grając w broadwayowskich i off-broadwayowskich musicalach w latach 60. Po kilku nieistotnych ogonach otrzymała główną rolę w Róży Marka Rydella, filmie luźno inspirowanym biografią Janis Joplin. Dostała za nią Złoty Glob i pierwszą nominację do Oscara (drugiej dorobiła się dzięki roli w Dla naszych chłopców Rydella). Midler ma też talent komediowy, co udowodniła w Bezlitosnych ludziach Jima Abrahamsa, Jerry’ego Zuckera i Davida Zuckera, Włóczędze z Beverly Hills Paula Mazursky’ego i Zwariowanym szczęściu Arthura Hillera.
Liza Minelli
Mając takie koneksje rodzinne (ojciec: reżyser Vincente Minelli, matka: aktorka/piosenkarka Judy Garland), raczej nietrudno o karierę w przemyśle rozrywkowym. Talent też nie przeszkadza, a i tego nie można odmówić gwieździe Bezpłodnej kukułki Alana J. Pakuli, Kabaretu Boba Fosse’a, Szczęściary Stanleya Donena, New York, New York Martina Scorsese, Artura Steve’a Gordona i wielu innych filmów. Minelli jest jedną z nielicznych laureatek Oscara, Tony’ego, Emmy i Grammy. Ale na półce z nagrodami postawiła też zasłużoną Złotą Malinę za Gliniarza do wynajęcia Jerry’ego Londona i Artura 2 Buda Yorkina.
Kylie Minogue
Miała 18 lat, gdy zagrała w telewizyjnej operze mydlanej Sąsiedzi. Grana przez nią postać – narwana nastolatka Charlene Robinson – podbiła serca widzów. Ale w kinie nie poszło jej już tak dobrze; o ile Niemoralni Chrisa Thomsona byli komercyjnym przebojem w jej rodzimej Australii, o tyle Street Fighter Stevena E. de Souzy, choć zarobił kasę, stał się synonimem kinowego kiczu, a widok mierzącej 152 cm wzrostu piosenkarki dzierżącej bazookę zakrawał na kpinę. I kiedy wydawało się, że już gorzej być nie może, Minogue pojawiła się w Eko-jajach Jasona Blooma. Najambitniejszą pozycją w jej filmografii jest Holy Motors Leosa Caraxa.
Janelle Monáe
Na wejściu zagrała w dwóch głośnych filmach: Ukryte działania Theodore’a Melfiego i Moonlight Barry’ego Jenkinsa. Potem pojawiła się w Witajcie w Marwen Roberta Zemeckisa, Harriet Kasi Lemmons, The Glorias Julie Taymor i w kilku serialach, m.in. Philip K. Dick’s Electric Dreams. We wszystkich tych rolach była dobra – i nic więcej.
Yves Montand
Francuski piosenkarz włoskiego pochodzenia (naprawdę nazywał się Ivo Livi), znany z opiewania w swych utworach Paryża i kultury frankofońskiej. Odkryty i wylansowany przez Édith Piaf, szybko zaczął być angażowany do filmów i wkrótce stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych aktorów w swojej ojczyźnie. Jego filmografia obfituje w klasyczne dzieła czołowych twórców: Cena strachu Henriego-Georges’a Clouzota, W kręgu zła Jeana-Pierre’a Melville’a, Z Costa-Gavrasa, Wojna się skończyła Alaina Resnaisa, Vincent, François, Paul… i inni Claude’a Sauteta i Jean de Florette Claude’a Berriego.
Mandy Moore
W wieku 15 lat wydała pierwszą płytę, niedługo później zaliczyła debiut w filmie, był to Pamiętnik księżniczki Garry’ego Marshalla. Specjalistka od komedii romantycznych: Szkoła uczuć Adama Shankmana, Uwierz w miłość Clare Kilner, Córka prezydenta Andy’ego Cadiffa. Ostatnio widziana jako żona mężnego pilota w Midway Rolanda Emmericha.
Alanis Morissette
To ona zagrała Boga w filmach Kevina Smitha, Dogma i Jay i Cichy Bob kontratakują. Później pojawiła się jako śpiewaczka Sylvia w Radiu Wolne Albemuth Johna Alana Simona, a także jako Dawn w jednym odcinku Seksu w wielkim mieście. Morissette wystąpiła też w kilku innych filmach, serialach i dokumentach – czasami jako ona sama, czasami w ramach cameo.
Maciej Kaczmarski