search
REKLAMA
Wersje reżyserskie

LŚNIENIE. Wersja reżyserska

Rafał Donica

10 marca 2018

REKLAMA

Marsha Hunt

KILKA SŁÓW TYTUŁEM WSTĘPU

Legendarny film legendarnego reżysera. Czy można w Lśnieniu cokolwiek poprawić? Przecież dzieło Kubricka jest spójną całością i trzymającą w niesamowitym napięciu zamkniętą opowieścią. Kinowa wersja filmu, czyli taka, jaką znamy, trwa 120 minut. Jednak film pierwotnie trwał aż 146 minut, został jednak w wielu momentach przycięty i poskracany, gdyż trwał stanowczo za długo jak na film grozy mający wejść do kin. Wersja filmu trwająca 146 minut jest znana oficjalnie jako “ORIGINAL VERSION” i jest niezwykle trudna do zdobycia. Zapraszamy was zatem do zapoznania się ze scenami, które poległy w pierwotnym montażu. Szaleństwa Jacka nigdy za wiele…

  • SCENY DODANE/ROZSZERZONE

[Czas: 05:22 – 07:02]
Pierwszą dodaną sceną jest… rozszerzona o kilka sekund rozmowa Wendy z Dannym podczas śniadania. W wersji kinowej sekwencja ta kończy się słowami Danny’ego: “Po prostu nie chcę” (o planowanym wyjeździe do Hotelu). Tu dodano odpowiedź Wendy, która mówi: “Poczekaj, to się przekonasz… przed nami wspaniała zabawa”. W kinowej wersji mamy później ujęcie, na którym Jack i Bill siedzą już na fotelach i są w trakcie rozmowy. W wersji rozszerzonej dodano jeszcze sporo dialogu, który ma miejsce PRZED tą sytuacją. Otóż Bill dopiero wchodzi do pomieszczenia i jest przedstawiany Jackowi (a Jack jemu). Następuje trwająca prawie 2 minuty rozmowa o tym, że Jack był nauczycielem, a teraz jest pisarzem, oraz o tym, że to miejsce będzie dla Jacka “odmianą”, której szuka. W dodanym dialogu poruszona zostaje też kwestia, dlaczego Hotel jest zamykany na sezon zimowy – zbyt drogi koszt utrzymania w stanie przejezdnym dróg dojazdowych (25 mil). Rozmowa tyczy też tego, czemu akurat tu stanął Hotel Overlook – “z powodu ciszy i piękna tego miejsca”. Dopiero po tym dialogu film wraca na “stare tory” i Ullman pyta Jacka, czy powiedziano mu w Denver, na czym będzie polegała jego praca…

[Czas: 12:28 – 17:55]
Tuż po pierwszej wizji Danny’ego, który widzi lejącą się korytarzem krew oraz stojące obok siebie bliźniaczki, w wersji kinowej pokazuje się czarna plansza z napisem “CLOSING DAY”. W wersji rozszerzonej dodano sekwencję wizyty lekarki w domu Torrance’ów. Pani doktor pyta Danny’ego, czy podczas mycia zębów doświadczył czegoś zabawnego, lub czy widział jakieś jasne światło, lub inne dziwne rzeczy. Danny odpowiada przecząco. Pani doktor pyta następnie o to, jaka jest kolejna rzecz, jaką Danny pamięta po umyciu zębów. Danny odpowiada, że jest to głos matki, która woła: “Obudź się Danny”. Pani doktor drąży temat i pyta Danny’ego o czynność, którą pamięta tuż przed myciem zębów. Danny odpowiada, że była to rozmowa z Tonym. Pani doktor pyta, czy Tony to zwierzak. Danny tłumaczy, że Tony to chłopczyk mieszkający w jego ustach, a Wendy to potwierdza mówiąc, że Tony to urojony przyjaciel Danny’ego. Pani doktor pyta dalej:
-” Czy jeśli teraz otworzysz usta zobaczę Tonny’ego?
– Nie.
– Dlaczego?
– Bo on ukryje się.
– Gdzie?
– W moim żołądku.
– Czy Tony mówi Ci czasem co masz robić?
– Nie chcę więcej rozmawiać o Tonym.
– W porządku.”
Pani doktor wstaje i zaleca Danny’emu pozostać w łóżku przez resztę dnia, po czym wraz z Wendy wychodzi do drugiego pokoju, gdzie mówi jej, że nie należy się obawiać o zdrowie psychiczne syna. Pani doktor tłumaczy, że takie rzeczy mogą powstać w dziecięcej psychice z powodów emocjonalnych, że są rodzajem samowytworzonego transu. Dalsza rozmowa wyjaśnia nam późniejsze skłonności Jacka do alkoholu – Wendy opowiada pani doktor, że kilka miesięcy wcześniej Jack dużo pił i, będąc po alkoholu, zwichnął Danny’emu ramię, gdy ten porozrzucał swoje zeszyty po całym mieszkaniu. Po tym wydarzeniu Jack przyrzekł Wendy, że już nigdy nie weźmie alkoholu do ust. Ta długa, trwająca blisko 5 minut dodana sekwencja, kończy się słowami Wendy: “Jack od 5 miesięcy nie wziął kropli alkoholu do ust”.

[Czas: 21:04 – 21:40]
Nieco wydłużono zwiedzanie przestronnych wnętrz hotelu. Wendy pyta o indiańskie insygnia, jak też stwierdza, że Overlook to najwspanialszy hotel, jaki widziała w swoim życiu. Dalej dowiadujemy się, że na miejscu, gdzie stoi hotel, był kiedyś przystanek dla odrzutowców. Ullman opowiada też, że hotel Overlook gościł aż czterech prezydentów USA i wiele gwiazd filmowych.

[Czas: 23:03 – 23:44]
Rozszerzono także scenę oglądania pokoi przez Jacka i Wendy. Jack “bada” rękoma łóżko, po czym razem z Wendy wchodzą do łazienki. Stwierdzają, że pokoje mają bardzo ciepły i domowy klimat. Tuż po tym nieco rozszerzono kolejną scenę: Jack, Wendy, Ullman i Bill przechodzą obok labiryntu z żywopłotu. Ullman trochę o nim opowiada: że ma 13 stóp wysokości i że nie chciałby się w nim znaleźć sam i szukać drogi wyjścia przez godzinę. Ullman mówi także o tym, że labirynt jest tak samo stary, jak sam hotel.

[Czas: 24:14 – 25:53]
W wersji kinowej tuż po oglądaniu skutera śnieżnego mamy scenę, w której Wendy i Danny idą już z czarnoskórym Hallorannem. W wersji rozszerzonej jest jednak jeszcze scena, w której Ullman dalej oprowadza Jacka i Wendy po hotelu, opowiadając, jak zatrudnili dekoratora wnętrz, żeby odnowił jedną z części hotelu. Ullman pokazuje też Jackowi i Wendy Złotą Salę Balową, w której trwają akurat ostatnie porządku przed zamknięciem hotelu. Ullman opowiada trochę o sali – że można w niej bez trudu pomieścić 300 ludzi. Wendy, podrygując niczym do muzyki, śmieje się, że “można tu zrobić niezłą zabawę”, a Ullman odpowiada, że tylko w przypadku, gdy przyniesie się tu jakieś zapasy, bo alkohol jest USUWANY na czas zamknięcia hotelu – ze względów bezpieczeństwa. Jack na to mówi:
– My nie pijemy.
– To macie szczęście – odpowiada Ullman.
Po chwili do towarzystwa podchodzi Hallorann, którego Ullman przedstawia Jackowi i Wendy, oraz Danny, którego przyprowadza tymczasowa opiekunka, która znalazła Danny’ego na zewnątrz, gdy szukał rodziców. Ullman proponuje, aby Hallorann pokazał Wendy kuchnię. Hallorann zabiera Wendy i Danny’ego i odchodzą w kierunku kuchni, a Jack idzie z Ullmanem skończyć rozmowę. Dodano jeszcze kilka sekund rozmowy między Hallorannem i Wendy, gdy wchodzą do kuchni. Hallorann pyta Wendy o imię, gdyż Jack przedstawił ją jako Winifred. Hallorann pyta, czy zdrobniale to Winnie czy Freddie? Wendy odpowiada, że Wendy. Hallorann stwierdza, że to dobrze i dopiero tu film powraca do momentu znanego z wersji kinowej, gdzie Wendy pyta: “To kuchnia?”.

[Czas: 32:05 – 32:42]
Do sceny rozmowy Halloranna z Dannym dodano kilkadziesiąt sekund dialogu. Danny pyta Halloranna, czy w hotelu straszy, na co Hallorann odpowiada, że tu nic nie straszy, ale że ten hotel potrafi “lśnić” tak, jak niektórzy ludzie.

[Czas: 34:39 – 35:00]
W wersji producenckiej pierwszym ujęciem w hotelu po ukazaniu się planszy z napisem “A MONTH LATER” był Danny na swoim rowerku, jadący hotelowymi korytarzami. W wersji rozszerzonej przedtem widzimy Wendy wiozącą Jackowi śniadanie. Minimalnie wydłużono też jazdę Danny’ego na rowerku – dodano kilka sekund jazdy na samym początku ujęcia.

[Czas: 37:00 – 37:50]
Przedłużono poranną rozmowę Jacka i Wendy. Wendy mówi o tym, że tu jest pięknie, a Jack, że czuje się tu komfortowo i szczęśliwie. Wendy dodaje, że zdumiewająco szybko przyzwyczaili się do tak ogromnej przestrzeni, i że w momencie przyjazdu do hotelu czuła lekki strach. Natomiast Jack mówi, że gdy wszedł do hotelu po raz pierwszy miał wrażenie, że już tu kiedyś był. Zwala to jednak na deja vu, choć przyznaje, że czuł się tak, jakby wiedział o wszystkim, co się kiedykolwiek w hotelu zdarzyło… Na koniec Jack nieco demonicznie/humorystycznie uśmiecha się, jakby mówił to wszystko tylko po to, aby nieco postraszyć Wendy.

[Czas: 38:10 – 38:15]
W tym miejscu dodano inne ujęcie Jacka odbijającego o ścianę oraz około dwie sekundy, gdy Wendy i Danny wybiegają z hotelu i bawią się w zabawę: “Przegrany musi utrzymać Amerykę w czystości”.

[Czas: 40:55 – 41:31]
Ponowny przypadek, gdy w wersji rozszerzonej ujęcie z Dannym pędzącym korytarzami na swoim rowerku zostaje poprzedzone sceną z Wendy – tym razem pani Torrance, pracując w kuchni, słucha wiadomości telewizyjnych, w których mowa jest o kobiecie, która zaginęła podczas polowania, na które wybrała się razem z mężem oraz o nadchodzących zamieciach śnieżnych.

Rafał Donica

Rafał Donica

Od chwili obejrzenia "Łowcy androidów” pasjonat kina (uwielbia "Akirę”, "Drive”, "Ucieczkę z Nowego Jorku", "Północ, północny zachód", i niedocenioną "Nienawistną ósemkę”). Wielbiciel Szekspira, Lema i literatury rosyjskiej (Bułhakow, Tołstoj i Dostojewski ponad wszystko). Ukończył studia w Wyższej Szkole Dziennikarstwa im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie na kierunku realizacji filmowo-telewizyjnej. Autor książki "Frankenstein 100 lat w kinie". Założyciel, i w latach 1999 – 2012 redaktor naczelny portalu FILM.ORG.PL. Współpracownik miesięczników CINEMA oraz FILM, publikował w Newsweek Polska, CKM i kwartalniku LŚNIENIE. Od 2016 roku zawodowo zajmuje się fotografią reportażową.

zobacz inne artykuły autora >>>

REKLAMA
https://www.perkemi.org/ Slot Gacor Slot Gacor Slot Gacor Slot Gacor Slot Gacor Slot Gacor Slot Gacor 2024 Situs Slot Resmi https://htp.ac.id/