Connect with us

Publicystyka filmowa

Kosmiczne WPADKI z filmów science fiction

W filmie OSTATNI CZŁOWIEK NA ZIEMI zagubiony wampirzy świat pokazuje, jak łatwo zapomnieć o detalu w science fiction. Zobacz najzabawniejsze wpadki!

Published

on

Kosmiczne WPADKI z filmów science fiction

Wpadki filmowe #33

Advertisement

Filmy science fiction łatwo analizować pod kątem wpadek merytorycznych. Twórcy wielokrotnie przekładają widowiskowość i dramaturgię ponad naukowe fakty, prezentując wizje, w których więcej jest elementu „fiction”, niż „science”. Tym razem nie będziemy się skupiać jednak na aspektach naukowych – poniżej znajdziecie zbiór wybranych popularnych wpadek wynikających z przeoczenia błędów podczas realizacji danego filmu. 

Ostatni człowiek na Ziemi (1964)

Ostatni człowiek na Ziemi to jedna z adaptacji książki Jestem legendą. Opowiada o mężczyźnie, którego egzystencja polega głównie walce z wampirami niegdyś będącymi ludźmi, ale przemienionymi na skutek działania wirusa. Przy takim punkcie wyjściowym kluczowe jest podkreślenie, że Robert Morgan to naprawdę ostatni człowiek który ustrzegł się przed zarazą. Nie trzeba się jednak mocno wysilać by zauważyć, że niektóre ujęcia świadczą o czymś innym. W jednym z ujęć widzimy dym ulatujący z komina, w innym ktoś chodzi po balkonie, w jeszcze kolejnym – widocznym powyżej – w tle jadą samochody. Detale, które wyraźnie umknęły twórcom (zakładając, że wampiry nie relaksują się na balkonach i nie palą w piecu).

2001: Odyseja kosmiczna (1968)

Źródło: Moviemistakes

W słynnym dziele science fiction Stanleya Kubricka znajdziemy drobny, ale rzucający się w oczy błąd.

Chodzi o jedzenie, które Dave ma na swojej tatce. Wyraźnie widzimy, w jakiej kolejności pokarmy ułożone są w odpowiednich miejscach – przynajmniej przez chwilę, bo w kolejnym ujęciu rozlokowanie jest już inne. Raczej trudno uwierzyć, że Dave traciłby czas na przelewanie jedzenia w inne miejsce.

Advertisement

Obcy – ósmy pasażer Nostromo (1979)

Źródło: Moviemistakes

Gdy Kane natyka się na złoże jaj i pada ofiarą Facehuggera, ma na sobie hełm oraz kaptur kombinezonu. W kolejnych ujęciach widzimy już, gdy leży na Nostromo z przyssanym do twarzy stworzeniem.

Można wyjaśnić, w jaki sposób Facehugger przeżarł się przez hełm – w scenariuszu pada stwierdzenie, że go roztopił – ale czy to samo stało się z kapturem? A może ekipa Nostromo wyrwała go spod macek obcego?

E.T (1982)

Źródło: Moviemistakes

Aż trudno uwierzyć, że pozwolono, by ta wpadka znalazła się w filmie! Zwróćmy uwagę na to, jak wygląda otoczenie domu Elliotta (i sam budynek) w zależności od ujęć. Pojawiające się znikąd głazy, inny kształt lampy, wreszcie sam dom, który zdaje się mieć inny kolor… Trudno uwierzyć, że rodzina chłopca poświęcałaby czas na to, żeby w trakcie trwania fabuły dekorować swoje podwórko kamieniami, zatem wnioskować można, że dopuszczono się tu pewnego niedopatrzenia.

Powrót do przyszłości (1985)

Tylko dzięki listowi pozostawionemu doktorowi Brownowi przez Marty’ego, naukowiec trzydzieści lat później unika śmierci z rąk terrorystów. Aby odczytać treść wiadomości, Brown musiał posklejać porwany wcześniej list. Co ciekawe, obie wersje różnią się od siebie sposobem zapisu. Kolejne zdania są inaczej rozmieszczone na kartce, a sam podpis Marty’ego przez lata uległ modyfikacji. To zapewne zwykłe niedopatrzenie, choć znając dzisiejsze trendy, nie zdziwiłbym się, gdyby kiedyś postanowiono zrobić z tego błędu punkt wyjściowy fabuły midquela, w którym w roku 1955 pojawia się jeszcze jeden Marty – szczególnie w kontekście niedawnych rozmów na temat ewentualnego rebootu serii.

Advertisement

Obcy – decydujące starcie (1986)

Bishop w filmie Jamesa Camerona skończył rozerwany na pół przez królową Obcych, lecz wciąż z zaangażowaniem pragnął pomóc bohaterom. Gdy Newt niemalże kończy wyssana w kosmos przez śluzę otwartą przez Ripley, górna połowa androida ratuje ją przed śmiercią. To właśnie w tym momencie całkiem wyraźnie widać dziurę, w której stał Lance Henriksen, by wyglądać na przeciętego w połowie. W takiej formie możemy ten kadr traktować jako wpadkę, choć przy okazji jest to ciekawe spojrzenie na to, w jaki sposób lata temu realizowano podobne ujęcia – dziś, w dobie, gdy nawet wnętrza pomieszczeń tworzone są w CGI, nogi Henriksena zapewne zostałyby usunięte za pomocą komputera.

Powrót do przyszłości 3 (1990)

Advertisement

Trzecia odsłona trylogii Zemeckisa, konkretnie finałowa scena filmu i całej serii. Doktor Brown pojawia się w wehikule czasu stworzonym z lokomotywy, a wraz z nim ukochana Clara i ich dzieci. To właśnie jedno z nich sprawiło, że film znalazł się na tej liście. Podczas realizacji sceny chłopak wcielający się w rolę Verne’a Browna miał prawdopodobnie pełny pęcherz, na tyle, że wskazywał na swoje krocze, przywołując kogoś spoza kadru (i szczególnie się z tym nie krył). Trudno uznać to za element zachowania postaci, zatem – choć to wpadka – wypada powinszować młodemu aktorowi, że dotrwał do końca sceny.

Terminator 2: Dzień sądu (1991)

Nic się nie dzieje.

James Cameron zrealizował jeden z najlepiej przyjętych i ocenianych filmów akcji w historii, ale – choć to perfekcjonista – nie udało mu się ustrzec wpadek. W scenie pościgu, gdy Terminator i John Connor uciekają na motocyklach przed T-1000, nietrudno dostrzec ujęcie, w którym motocyklem jedzie nie Arnold Schwarzenegger, ale jego dubler. Kaskader ma oczywiście fizjonomię zbliżoną do Schwarzeneggera, ale nie na tyle, by ta zmiana nie rzucała się w oczy. 

Matrix (1999)

To kapitalny, bardzo pomysłowy i oryginalny kadr. Niestety ciekawe ujęcie poniosło za sobą konsekwencję w postaci błędu – gdy spojrzymy na klamkę, do której zbliżają się Neo i Morfeusz, zobaczymy, że oprócz wymienionych bohaterów w odbiciu doskonale widać też obiektyw kamery. Schowana jest pod prześcieradłem przygotowanym tak, by imitowało otoczenie. Metoda to niekoniecznie skuteczna, choć zadbano nawet uwzględnienie na nim krawata Morfeusza. Warto jednak docenić starania twórców, by wyeliminować błąd już zawczasu.

Advertisement

Terminator 3: Bunt maszyn (2001)

Kolejna część serii o Terminatorze. Twórcy nie kryją się z tym, jaki numer ma samolot, do którego wsiada John – widzimy go na ekranie dobre kilka sekund, na tyle długo, by móc spokojnie zwrócić na niego uwagę. Chwilę później, gdy samolot jest już w powietrzu, jego numer jest już inny. Trudno powiedzieć, co zadecydowało o przeoczeniu tego detalu, ale nie chce się wierzyć, że John w locie zdołał się przesiąść do innego pojazdu.

2012 (2009)

Zapowiadany przez lata koniec świata nie nastąpił w 2012 roku, jednak Hollywood zdążyło jeszcze wykorzystać okazję, by przedstawić go na ekranie. W efekcie powstał film Rolanda Emmericha, w którym John Cusack przeskakuje samochodem przez środek ogromnego reklamowego pączka (czy tak właśnie skończy się świat?). Jedną z przedstawionych w widowisku katastrof było trzęsienie ziemi, które nawiedziło Kalifornię, co miało oczywiście tragiczne skutki, bo całe Los Angeles obróciło się w pył. Zaczęło się mimo wszystko od lżejszych anomalii. Początki trzęsienia ziemi spowodowały bowiem, że towary na półkach uległy podmianie między kolejnymi ujęciami.

Advertisement

Interstellar (2014)

Kolejna wpadka montażowa. Christopher Nolan, podobnie jak James Cameron, to perfekcjonista, jednak także w jego dziełach odnajdziemy błędy (choćby słynny fragment z filmu Mroczny Rycerz powstaje, w którym jeden ze statystów zostaje powalony na ziemię choć nic go nie dotyka). W Interstellar jeden z błędów znajdziemy w scenie, gdy Cooper żegna się ze swoją córką: jej naszyjnik na zmianę znajduje się pod koszulką i na niej. Nie dziwcie się sobie, jeśli wcześniej tego nie dostrzegliście – łzy wzruszenia zapewne zalewały wam oczy.

Obcy: Przymierze (2017)

Skupmy się na błędzie montażowym zaistniałym w jednym z najbardziej klimatycznych i najlepszych momentów filmu Ridleya Scotta. Z pleców bohatera imieniem Ledward zaczyna wychodzić obcy – pękająca skóra uwalnia krew, która opryskuje twarz Maggie, a ta w szoku biegnie wezwać pomoc. Tu właśnie zaistniała wpadka – gdy kobieta prosi o wsparcie, krew na jej twarzy znika, by po chwili pojawić się ponownie. Być może obecność obcego w ciele zmienia właściwości osocza?

Blade Runner 2049 (2017)

Na koniec jeszcze jeden przyziemny błąd. Strona wizualna filmu Denisa Villenueve’a jest na tyle zachwycająca, że łatwo kompletnie nie zwrócić uwagi na wpadki montażowe, które przydarzyły się twórcom. Jedną z nich jest fragment, w którym K i Deckard spotykają się po raz pierwszy. Bohater grany przez Harrison Forda pojawia się w przepoconej koszulce, jednak podczas jego rozmowy z K, plamy pod szyją zmieniają się w zależności od ujęcia.

Advertisement

Znacie jeszcze jakieś błędy z filmów science fiction?

Advertisement

Elblążanin. Docenia zarówno kino nieme, jak i współczesne blockbustery oparte na komiksach. Kocha trylogię "Before" Richarda Linklatera. Syci się nostalgią, lubi fotografować. Prywatnie mąż i ojciec, który z niemałą przyjemnością wprowadza swojego syna w świat popkultury.

Kliknij, żeby skomentować

Zostaw odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *