NAJLEPSZE filmy o PODRÓŻACH W CZASIE. Ranking czytelników

3. 12 małp (1995)

Ambitny projekt Terry’ego Gilliama, którego współautorem był David Peoples, autor scenariusza do Łowcy androidów, skupia się na podejściu znanym widzom między innymi z wcześniejszego filmu Gilliama Brasil. To świat, gdzie wszystko jest zardzewiałe, przecieka, a ludzie zeszli do podziemia. Film wykorzystuje przyszłość jako punkt wyjścia do opowiedzenia historii, która rozgrywa się jednocześnie w roku 1990 i 1996. To opowieść o podróżniku w czasie, który próbuje ocalić świat przed śmiertelną zarazą. Fabuła 12 małp znakomicie pokazuje paradoksy podróży w czasie. Czyni to w dodatku w sposób tak niejednoznaczny, że ilu widzów, niemal tyle interpretacji meandrów fabuły. Całość jest tak świetnie napisana i skonstruowana, że na przestrzeni 130 minut jesteśmy w stanie zaznajomić się z całym wymyślonym wszechświatem. [Gracja Grzegorczyk]

2. Terminator 2: Dzień sądu (1991)

W Terminatorze 2: Dniu sądu przyszłość ponownie nadchodzi, by zabić Johna Connora. Chociaż światem po nuklearnym holokauście w 1997 roku rządzą maszyny, jeden człowiek wciąż może coś zmienić. Tym mężczyzną jest Connor. W tej odsłonie poznajemy go jako młodzieńca, którego przeznaczeniem jest dopiero stanie się przywódcą ludzkiego ruchu oporu przeciwko cyborgom. Druga część Terminatora bije na głowę jedynkę, dając światu intrygującego antybohatera, bohaterkę, która zrobi wszystko, by ratować syna, oraz młodego chłopca, który dopiero uczy się o swojej roli w wielkim planie. To idealna mieszanka przemocy filmowej, akcji oraz świetnie napisanych bohaterów, gdzie żądny krwi Terminator z pierwszej części będzie musiał zmierzyć się z niej mniej „krwiożerczym” przeciwnikiem. [Gracja Grzegorczyk]

1. Powrót do przyszłości (1985)

W to, że Powrót do przyszłości Roberta Zemeckisa pojawi się w tym rankingu na miejscu pierwszym, nie wątpiłem nawet przez chwilę. Po prostu nie mogło być innego zwycięzcy. Film z 1985 roku to niemal synonim motywu filmowej podróży w czasie, chociaż przyznać trzeba, że korzysta z niego bardzo oszczędnie, a same podróże możemy zobaczyć jedynie na początku i końcu produkcji. Całość jednak napędza fakt, że Marty, wplątując się w nastoletnie życie swoich własnych rodziców, nieubłaganie zbliża się do własnej zagłady. Film absolutnie znakomity, w którym trudno wskazać jakąkolwiek wadę. Zaryzykuję tezę, że w ramach kina stricte przygodowego nie powstało nigdy nic lepszego. [Filip Pęziński]