Życie i twórczość Charliego Chaplina (część II)

Przed rozpoczęciem prac nad kolejnymi filmami Chaplin zbudował własne studio na ikonicznej dla każdego kinomana Sunset Boulevard w Los Angeles. Mimo tego, że budynek został wystylizowany na wzór wiejskich, angielskich domostw jego wnętrza zawierały wszystko, co mógł wymarzyć sobie pracujący w tamtej epoce filmowiec. Chaplinowi do szczęścia były potrzebne jedynie pieniądze First National, a tych nie brakowało. Pierwszym filmem zrealizowanym dla nowego pracodawcy było Pieskie życie (A Dog’s Life) opowiadające o bezdomnym czworonogu, który odmienia życie biednego Trampa oraz musichallowej piosenkarki (Edna Purviance). Produkcja okazała się oczywiście hitem, który podbił serca oraz portfele publiczności i krytyków.

Bezpośrednio po realizacji filmu Chaplin zaangażował się w kampanię promującą kupno obligacji wojennych wydawanych przez rząd w celu wspomożenia działań militarnych na frontach pierwszej wojny światowej. Było to dla niego o tyle ważne, że moment, w którym zdobył swoją popularność, pokrywał się z trwaniem globalnego konfliktu, przez co wiele osób zarzucało mu unikanie obowiązku wojskowego. Sam Chaplin twierdził, że do wojska się zgłaszał, niemniej nie zdecydowano się na wcielenie go w szeregi armii. Pokłosiem zaangażowania się w sprawy militarno-polityczne było stworzenie w swoim studiu, za prywatne pieniądze filmu The Bond, który trafił do kin dzięki dystrybucji First National i zachęcał do kupna wspominanych już obligacji. Tematyka wojenna zagościła również w kolejnym filmie Brytyjczyka – Charlie żołnierzem (Shoulder Arms), który jako pierwszy w historii odważył się podejść do trwającej jeszcze pierwszej wojny światowej nie tylko z patosem, czy też propagandowym zacięciem, ale również z humorem.

Z racji tego, że Charlie żołnierzem odniósł największy sukces komercyjny ze wszystkich filmów, jakie zostały jak dotąd stworzone przez Chaplina, twórca zaczął stawiać nowe żądania wobec First National. Jak zawsze, chciał więcej czasu i więcej pieniędzy, na co osoby odpowiedzialne za finanse spółki nie chciały się zgodzić. Problemy Chaplina doskonale rozumiały inne gwiazdy największego formatu, stąd też jeszcze w roku 1918 narodziła się idea, która ostatecznie przyjęła formę prawną rok później. W 1919 Charlie Chaplin, Douglas Fairbanks, Mary Pickford, D.W. Griffith oraz prawnik William Gibbs McAdoo powołali do życia United Artists. Studio miało umożliwiać twórcom produkcję filmów bez nacisków ze strony producentów. Sam Chaplin nie mógł jednak początkowo tworzyć dla swojej firmy, ponieważ wciąż wiązał go kontrakt z First National, który spróbował nawet bezskutecznie wykupić.

Jeszcze przed złożeniem podpisu pod dokumentem powołującym do życia United Artists Chaplin zostawił swoją sygnaturę na akcie ślubnym. Jego małżonką została siedemnastoletnia Mildred Harris, która uważała, że na ślubny kobierzec kroczy w stanie błogosławionym. Rzeczywistość negatywnie zweryfikowała domysły, niemniej niedługo po ślubie Harris istotnie zaszła w ciążę. Dziecko przyszło na świat siódmego lipca 1919. Jego ciało było znacząco zniekształcone, co doprowadziło do śmierci zaledwie trzy dni po porodzie. To smutne doświadczenie odbiło swoje piętno na i tak słabo funkcjonującym małżeństwie. Para rozwiodła się w roku 1920. Prasa spekulowała na temat fizycznego znęcania się komika nad żoną, ta jednak dementowała doniesienia i twierdziła, że jeśli może być mowa o jakimkolwiek znęcaniu, to w grę wchodzi jedynie nękanie psychiczne. Chaplin zarzucał z kolei Harris niewierność, wiele osób uważało, że łączy ją romantyczna relacja z rosyjską imigrantką oraz aktorką Anną Nazimową. Upływ czasu nie tłumaczy w tej sprawie zbyt wiele. Ciężko jednak nie odnieść wrażenia, że małżeństwo Chaplina i Harris było jedynie przypadkiem, do którego doszło ze względu na domniemaną ciążę młodziutkiej aktorki.