Zapomniane FILMY EROTYCZNE z lat 80.
Lata 80. to złoty czas kina erotycznego. To wtedy powstały takie klasyki gatunku jak Blue Velvet, Fatalne zauroczenie, Żar ciała czy 9 i pół tygodnia. Na fali ogromnej popularności tych filmów w latach 80. powstało wiele innych produkcji stawiających w centrum fabuły erotyczną relację głównych bohaterów, najczęściej połączoną także z intrygą kryminalną lub wątkiem obyczajowo-dramatycznym. O wielu z nich już nie pamiętamy, chociaż często niesłusznie. Oto 6 zapomnianych filmów erotycznych z lat 80.
W przebraniu mordercy (1980)
Znany szerokiej publiczności głównie z horroru Carrie (1976) oraz filmów gangsterskich Człowiek z blizną (1983) i Nietykalni (1987) Brian de Palma to reżyser wszechstronny, który zrealizował w swojej karierze także erotyczny thriller. W filmie W przebraniu mordercy Angie Dickinson wciela się w rolę Kate Miller – sfrustrowanej i niespełnionej seksualnie żony. Uczęszcza na sesje psychoterapii, podczas których próbuje uwieść swojego psychiatrę dr. Roberta Elliotta (Michael Caine), choć bezskutecznie. Po jednej z sesji wybiera się do muzeum, gdzie spotyka mężczyznę, z którym decyduje się iść do łóżka. Wkrótce potem przypadkowa kobieta, prostytutka Liz Blake (Nancy Allen), znajduje jej ciało. W swojej estetyce film Briana de Palmy to w zasadzie amerykańskie giallo, mocno nawiązuje do popularnego nurtu we włoskim kinie grozy.
W momencie swojej premiery film spotkał się ze sporym oburzeniem środowisk feministycznych i LGBT+ głównie za przedstawienie na ekranie obrazowej przemocy wobec kobiet, a także stworzenia negatywnego obrazu osób trans. Jak to jednak z wieloma filmami bywa, upływający czas nadawał mu nowego znaczenia. W 2015 roku Armond White w „Out”, magazynie LGBT +, nazwał film de Palmy gejowskim filmowym kamieniem milowym.
Amerykański żigolak (1980)
Amerykański żigolak to raczej jeden z mniej znanych filmów Paula Schradera, reżysera, znanego jako scenarzysta Taksówkarza (1976), Wściekłego Byka (1980) i Ostatniego kuszenia Chrystusa (1988). Film opowiada historię Juliana Kaye’a (Richard Gere), który para się prostytucją – pracuje w charakterze męskiej eskorty. Julian czerpie satysfakcję z umiejętności seksualnego zaspokojenia kobiet. Jego klientkami są zamożne damy, a zarobionymi w ten sposób pieniędzmi finansuje swój luksusowy styl życia. Pewnej nocy świadczy usługi żonie senatora pod okiem jej męża. Gdy później dowiaduje się, że kobieta nie żyje, staje się pierwszym podejrzanym w sprawie o morderstwo. Film ugruntował pozycję Richarda Gere’a jako aktora pierwszoplanowego.
Zbrodnie namiętności (1984)
Bobby (John Laughlin) dostaje zlecenie szpiegowania nocami projektantki mody Joanny Crane (Kathleen Turner) podejrzanej o oszukiwanie swojego pracodawcy. Oskarżenia okazują się nieprawdziwe, za to Bobby odkrywa, że Joanna nocami staje się prostytutką pod pseudonimem China Blue, która specjalizuje się w różnorakich fetyszach. Nie jest jednak jedynym, który śledzi Joannę. Robi to także Peter Shayne (Anthony Perkins), ksiądz dewota, który korzysta z usług kobiety i jednocześnie usilnie próbuje ją nawrócić. Z powodu cenzury (Zbrodnie namiętności początkowo otrzymały kategorię X) Ken Russell musiał kilkakrotnie przemontowywać film, co wpłynęło na jego ostateczny kształt.
Widok z sypialni (1987)
Zanim Curtis Hanson stworzył Tajemnice Los Angeles (1997) czy 8. Milę (2002), wyreżyserował erotyczny, psychologiczny thriller w klimacie neonoir. Sam reżyser otwarcie przyznawał się do fascynacji twórczością Alfreda Hitchcocka czy Nicholasa Raya, a te hitchcocowsko-noirowskie inspiracje doskonale widać właśnie w Widoku z sypialni. Bohaterem filmu jest młody architekt Terry (Steve Guttenberg), który romansuje z Sylvią (Isabelle Huppert), żoną swojego szefa. Po firmowej imprezie umawia się z nią na wieczór w swoim mieszkaniu, gdzie uprawiają seks. Gdy Terry jest w łazience, Sylvia słyszy głośne krzyki dochodzące z zewnątrz i naga, okryta jedynie prześcieradłem, podchodzi do okna, aby zobaczyć, co się dzieje. Spostrzega mężczyznę atakującego kobietę (Elizabeth McGovern), lecz na szczęście udaje jej się go spłoszyć. Gdy Terry i Sylvia dowiadują się później, że tej samej nocy niedaleko popełniono morderstwo, decydują się powiadomić policję o ataku, którego świadkiem była Sylvia. Aby chronić kochankę i ich potajemny romans, to Terry zgłasza się na policję. Ten pozornie niewinnym gestem uwikła się w poważne niebezpieczeństwo.
Dzika orchidea (1989)
Dzika orchidea była nominowana do dwóch Złotych Malin, zebrała też raczej przeciętne recenzje, co nie zmienia faktu, że seans tego filmu to po prostu kwintesencja guilty pleasure. Główna bohaterka filmu Emily Reed (Carré Otis) bierze udział w rozmowie rekrutacyjnej w nowojorskiej firmie prawniczej. Dostanie pracę pod warunkiem, że następnego dnia poleci do Rio De Janeiro. Emily ochoczo się zgadza. Będzie współpracować z Claudią (Jacqueline Bisset), dyrektorką w firmie. W Brazylii mają sfinalizować zakup kompleksu hotelowego. Gdy Claudia musi nagle wyjechać do Buenos Aires, Emily zastępuje ją na spotkaniu z intrygującym Jamesem Wheelerem (Mickey Rourke). Warto wspomnieć, że reżyser filmu, Zalman King, był współautorem scenariusza do innego erotyku z Mickeym Rourkiem – 9 i pół tygodnia (1986).
Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek (1989)
To mój ulubiony film Petera Greenawaya, mistrza malarskich metafor i wizualnych majstersztyków. Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek to film doskonale zrealizowany, przemyślany w najmniejszym detalu, sensualny i kipiący od napięcia, także tego erotycznego. Greenaway opowiada historię tytułowego złodzieja, sadystycznego Alberta (Michael Gambon), który pomiata wszystkimi dookoła i żelazną ręką rządzi w należącej do siebie restauracji, a w której gotuje Richard (Richard Bohringer). Jego stłamszona i zastraszona żona Georgina (Helen Mirren) łaknie prawdziwej miłości i bliskości, której nie może znaleźć w toksycznym związku z przemocowym Albertem. Znajduje ukojenie w ramionach poznanego w restauracji Michaela (Alan Howard) i za plecami męża złodzieja rozpoczyna romans.
Michalina Peruga