SEQUELE – Gatunek

TYTUŁ POLSKI: Gatunek ROK PRODUKCJI: 1995 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Warner REŻYSERIA: Roger DonaldsonWYSTĄPILI: Michael Madsen Forest Whitaker Marg Helgenberger Natasha Henstridge Ben Kingsley Alfred Molina

Sil jest istotą wyhodowaną na podstawie informacji od nieznanej obcej rasy. Na pozór nie różni się od zwykłych ludzi, jednak okazuje się, że ziemscy naukowcy nie docenili sprytu kosmitów, hybryda ucieka z laboratorium. Utworzona zostaje specjalna grupa ekspertów która ma jedną wytyczną: unicestwić Sil zanim zapewni ona ciągłość swojemu gatunkowi. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Dynamiczny thriller sci-fi uświadamia jakie mogą być skutki manipulacji genami. Świetnie nadane tempo akcji sprawia, że film mimo dosyć banalnej fabuły ogląda się zadziwiająco dobrze.

TYTUŁ POLSKI: Gatunek II ROK PRODUKCJI: 1998 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Warner REŻYSERIA: Peter MedakWYSTĄPILI: Michael Madsen Natasha Henstridge Marg Helgenberger Mykelti Williamson George Dzundza James Cromwel

Człowiek wreszcie dociera na czerwoną planetę, niestety jeden z kosmonautów zostaje zakażony nieznanym materiałem. Po powrocie na Ziemię zostaje on całkowicie opanowany przez obcy organizm, ponownie zaczyna się pościg za kosmitą, tym razem po stronie ludzi staje Eve, genetyczna bliźniaczka Sil. Plan szybko rozpada się gdy Eve powodowana instynktami zaczyna się buntować. Kontynuacja o wiele słabsza od poprzednika, powielanie schematów a do tego liczne luki scenariusza. Rozterki seksualno-moralne Eve śmieszą zamiast podtrzymywać nakreślony przez pierwszą część klimat, dodatkowo makabryczne ataki kosmity wypadają kiepsko na tle marnej fabuły.

TYTUŁ POLSKI: Gatunek 3 ROK PRODUKCJI: 2004 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Imperial REŻYSERIA: Brad TurnerWYSTĄPILI: Robin Dunne Robert Knepper Sunny Mabrey Amelia Cooke John Paul Pitoc Michael Warren Christopher Neame

Film wykorzystuje otwartą przez poprzednika “sequelową furtkę” i rozpoczyna kilka godzin po finale drugiej części. Karetka ulega wypadkowi, Dr. Abbot porywa jedno z dzieci by w samotności prowadzić badania nad DNA obcych. Mijają lata i sytuacja staje się niezbyt optymistyczna. Doktor natyka się na inne hybrydy, o wiele mniej odporne od tej którą się opiekuje, ta z kolei zaczyna dorastać i do głosu dochodzą pierwotne instynkty. Ta część… po prostu jest. W oczy rzuca się ograniczony budżet, kreatury wyglądają gorzej, scenariusz raczej nie wciąga. Wygląda na to że ktoś zapomniał czym była pierwsza część. Bardzo przyzwoite tempo, napięcie i świadomość gry o wysoką stawkę, tu tego nie ma a teoretycznie sytuacja jest o wiele gorsza niż w pierwszej części. Główna bohaterka jest młodsza od swoich poprzedniczek ponieważ postanowiono zaadresować film do nastoletniej widowni, średnio się ten manewr udał. Zresztą brak jakichś wyjątkowo krwawych scen masakry nie jest boleśnie odczuwalny, jest po prostu nudno.