OJCIEC CHRZESTNY – TRYLOGIA. Jedyne takie opracowanie

Virgil Solozzo
Al Lettieri

Zwany “Turkiem”. Plotka głosiła, że gdzieś za granicą ma żonę Turczynkę i dzieci. Twardy i nieustępliwy – “człowiek z jajami”. Był inicjatorem pomysłu na handel narkotykami i złożył tę propozycję Rodzinie Corleone. Gdy Don Vito odmówił, zbratał się z Rodziną Tattagliów i zorganizował nieudany zamach na życie Dona. Nie docenił determinacji Michaela i położył na tym głowę. Zabójca Luki Brasi.

Myśl przewodnia: “Nie lubię przemocy. Jestem człowiekiem interesu.”

Kay Adams-Corleone-Mitchelson
Diane Keaton

Panna z dobrego domu, wykształcona i świetnie wychowana. Poznała Michaela w college’u (do którego, wedle słów Sonny’ego, pojechał “nauczyć się, jak być głupim”). Na weselu jego siostry Connie została przedstawiona reszcie rodziny, przy czym przez dłuższy czas nie rozumiała do końca, z kim ma do czynienia – raczej zachwytem napełniła ją znajomość rodziny Corleone z Johnnym Fontaną. Wspierała Michaela w ciężkich chwilach po zamachu na Don Vito, potem wiernie czekała na niego, gdy zniknął na rok bez słowa wyjaśnienia dokonawszy wyroku na Solozzo i McCluskeyu. Wybaczyła mu nawet zdradę i małżeństwo z Apollonią. Wierzyła w jego zapewnienia o pozostaniu cywilem, a potem, gdy się pobrali, ufała w obietnicę, że wycofa się z interesu. Urodziła mu dwoje dzieci – Anthony’ego i Mary. Zaszła trzeci raz w ciążę i zdecydowała się ją usunąć, mając dość wykrętów męża i dość ponurego świata, w którym przyszło żyć jej i dzieciom. Miarka przebrała się wtedy, gdy poznała prawdę o zastraszeniu Pentangelego podczas procesu sądowego. Zdecydowała się odejść, chociaż nie udało jej się zabrać dzieci. Po rozwodzie poślubiła niejakiego Mitchelsona, sędziego. Michael był jednak miłością jej życia. Jej uczucia do niego do końca pozostały dziwną mieszanką nienawiści i namiętności. Była obok niego, gdy zapadł w śpiączkę. To ona przekonała Michaela, by pozwolił Anthony’emu iść cywilną drogą i poświęcić się karierze artystycznej. Wspólnie próbowali odnaleźć zrozumienie podczas wędrówek po miasteczku Corleone. Jak na wszystko, tak i na pełne pogodzenie się było już wtedy za późno. Jednak można powiedzieć, że wspólną drogę zakończyli, będąc przyjaciółmi. Kay przeszła ogromną przemianę. Od trzymanej pod kloszem dziewczyny, dla której studencki romans miał posmak zakazanej przygody, poprzez cierpiącą kobietę tęskniąca za ukochanym, wspieraną jedynie przez Toma Hagena – z którym zawsze łączyła ją bliska przyjaźń – aż do zgorzkniałej, zahukanej, nieszczęśliwej mężatki, która wyleczyła się z naiwności, potem jeszcze się łudziła, a w końcu postanawia powiedzieć “stop”. Nie osiągnąwszy tego, o czym marzyła, nigdy nie zaznawszy spokoju i komfortu, uczy się budować od nowa własny świat w oparciu o namiastki. Jesień życia zastaje ją już spokojną, pogodzoną ze sobą i z życiem, patrzącą na własne doświadczenia i przeszłość z dystansem, który daje jedynie wieloletnie cierpienie. Nie miała w sobie nic z posłusznych kobiet rodu Corleone, trwających wiernie przy mężu i rozniecających ognisko domowe w każdej sytuacji – nie była podobna do Carmeli, Connie, ani nawet do Theresy Hagen. Była współczesną, niezależną Amerykanką i nie zamierzała się dostosowywać. Sądziła, że ma do tego prawo, że ma prawo walczyć o swoją wizję szczęścia, jednak okazała się być zbyt słaba i musiała się poddać. Niemniej, Kay reprezentuje w patriarchalnym obrazie familii element nowoczesnej emancypacji.

Myśl przewodnia: “Mój Boże, Michael, spójrz, co się z nami stało.”

Connie Corleone-Rizzi
Talia Shire

Córka Carmeli i Vito, chrześnica Don Altobello. Wyszła za mąż za Carla Rizzi, z którym zapoznał ją brat, Sonny. Po radosnym weselu nastał czas koszmaru. Mąż ustawicznie bił ją, zdradzał i obrzucał obelgami. Skarżyła się matce, próbowała walczyć, jednak Carlo, wiecznie sfrustrowany swoją niską pozycją w rodzinie, odreagowywał na niej wszystkie żale. Nie popuścił nawet po łomocie, jaki spuścił mu Sonny. Tyle, że do swoich licznych negatywnych emocji dodał jeszcze pragnienie zemsty. To za jego sprawą Sonny dał się zwabić w pułapkę, co przypłacił makabryczną śmiercią. Carlo został sprzątnięty z polecenia Michaela, mimo próśb Connie, która błagała o oszczędzenie mu życia. Potem znienawidziła brata i robiła wszystko, by sprawić mu ból. Wdawała się w setki przelotnych romansów, ćpała i wydawała pieniądze na prawo i lewo. Ostatecznie jednak zwróciła się do Michaela – było nie było brata i ojca chrzestnego jej syna, a jego imiennika – z prośbą o wybaczenie i sama mu wybaczyła. Potem stała się bardzo religijna i rozmodlona, nosiła się jak klasyczna wdowa, w głębokiej czerni. Po śmierci Toma Hagena najbliższa Michaelowi osoba, zawsze stała u jego boku. Nigdy nie uwierzyła, że był winien śmierci Fredo. Podstępem otruła Don Altobello, wymierzając mu karę za zdradę odkrytą przez Vincenta. Connie jest kobietą, w której płynie prawdziwa krew sycylijskich niewiast. Chociaż tak głęboko nieszczęśliwa w małżeństwie, nie wyobrażała sobie jednak rozstania z mężczyzną, któremu ślubowała i który – przede wszystkim – był ojcem jej dzieci. Mimo chwil załamania i buntu ostatecznie wraca do rodziny, która jest dla niej niezmienną wartością i w jej obronie potrafi być zimna i bezwzględna. Wierna tradycji Corleone, swoje ukojenie znalazła w wierze, jednak w jej pojęciu grzech przeciwko rodzinie jest większą przewiną niż grzech przeciwko Bogu i religii.

Myśl przewodnia: “Michael, kocham cię. Zawsze będę ci pomagać.”

Don Vincent / Vincenzo “Vinnie” Mancini-Corleone
Andy Garcia

Syn Sonny’ego Corleone i Lucy Mancini. Odziedziczył gorącą krew i porywczość swojego ojca, ale nie ma jego swoistej dobroduszności. Absolutnie oddany rodzinie. Przekonany co do swojego mafijnego powołania. Nie podziela wątpliwości, które skaziły całe życie Michaela. Potrafi zabić bez mrugnięcia okiem i przyjdzie mu dopiero nauczyć się, kiedy zabicie kogoś jest potrzebą konieczną. Poznajemy go, kiedy jest jeszcze gorącokrwistym smarkaczem. Początkowo na usługach Joego Zasy, z którym nigdy nie mógł dojść do porozumienia. Potem przechodzi pod skrzydła Michaela, stając się zupełnie innym człowiekiem – rozważnym, skutecznym, spostrzegawczym i bezwzględnym. Po hekatombie, jaką Zasa urządził udziałowcom inwestycji Corleone, Vincent samowolnie, bez konsultacji z Michaelem, wydał na niego wyrok śmierci, który osobiście wykonał. Prawa ręka Michaela, wtyczka przy Donie Altobello. Rozszyfrował spisek Dona Luchesi i pełnomocników Banku Watykańskiego. Zakochany w Mary Corleone, którą jednak zgodził się opuścić, na prośbę jej ojca, by móc wieść życie, które wybrał. Usynowiony przez Michaela, zostaje nowym Donem.

Myśl przewodnia: “Jestem twoim synem. Zrobię, cokolwiek mi rozkażesz.”

Don Altobello
Eli Wallach

Wiekowy już, wieloletni przyjaciel rodziny Corleone. Ojciec chrzestny Connie Corleone-Rizzi. Gładki jak jedwab i śliski jak wąż. Mimo całej sympatii, jaką niewątpliwie żywi dla Michaela, stracił wiarę w zasadność jego postępowania. Uważa, że brakuje mu z jednej strony rozsądku, a z drugiej silnej ręki. Zwolennik nowego porządku wyznaczonego przez typy pokroju Zasy. Dorobkiewicz, umie jak lew dbać o swoje sprawy, nie tracąc przy tym łagodnego i dobrodusznego uśmiechu. Zausznik Dona Luchesi i zleceniodawca zamachu na życie Michaela. Otruty przez Connie ciastkami, które ofiarowała mu na urodziny. Zmarł w swojej loży w operze.

Hasło przewodnie: “Nie dbam o siebie, jestem już zbyt stary.”

Joey Zasa
Joe Mantegna

Obrzydliwy rzezimieszek – bez śladu honoru i charyzmy, za to nieprawdopodobnie ambitny. W jego dzielnicy panuje terror i kwitnie handel narkotykami. Łamie wszelkie zasady i lekceważy Michaela. Sprawca hekatomby inwestorów, wykonuje brudną robotę dla potrzeb Dona Luchesi i Dona Altobello. Zabity przez Vincenta.

Myśl przewodnia: “Dziś zostałem poniżony.”

Mary Corleone
Sofia Coppola

Ukochana córka Michaela i szefowa Fundacji Charytatywnej im. Vita Corleone. Głęboko zakochana w swoim kuzynie Vincencie, nie chce odejść od niego, mimo próśb i gróźb ojca i reszty rodziny, którzy wiedzą, jak bardzo ten związek jest niebezpieczny. Ostatecznie to Vincent ją porzuca, aby zostać kolejnym Donem. Przy rozstaniu poleca jej, by zapomniała o nim i zakochała się w kimś innym. Zginęła podczas zamachu na Michaela na schodach opery po występie Anthony’ego. Jej ostatnie słowa brzmiały “tato…”

Myśl przewodnia: “Kocham cię, kuzynie.”

Anthony Vito Corleone
Franc D’Ambrosio

Pierworodny syn Michaela i Kay Adams. Jako dziecko był świadkiem śmierci swojego dziadka, Don Vito, który zasłabł podczas zabawy z małym w gaju pomarańczowym. Pozbawiony kompletnie powołania, by wieść życie takie jak jego ojciec. Chce szkolić głos i zostać zawodowym śpiewakiem. Michael patrzy na to niechętnie, lecz pod wpływem Kay daje synowi pełnię wolności. Anthony realizuje swoje marzenie. Cała rodzina jest świadkiem jego tryumfu na deskach opery w Palermo. Niestety, ten sam dzień staje się jednocześnie jednym z najbardziej tragicznych w życiu rodziny. W zamachu na życie Michaela ginie jego córka i siostra Anthony’ego – Mary.

Myśl przewodnia: “Kocham cię tato, ale nie chcę mieć nic wspólnego z tym, co robisz.”