OJCIEC CHRZESTNY – TRYLOGIA. Jedyne takie opracowanie

Ciekawostki

• Mało brakowało, a Marlon Brando nie zagrałby Don Vito. Producenci mocno kręcili nosem na tę propozycję obsadową Coppoli. Dali się przekonać praktycznie w ostatniej chwili.
• Robert de Niro był rozważany jako kandydat do roli Sonny’ego Corleone i Carla Rizzi.

• Początkowo Ojca chrzestnego miał wyreżyserować Sergio Leone. Odmówił, ponieważ wolał zająć się realizacją własnego projektu, którym było Dawno temu w Ameryce. Podobno potem żałował swojej odmowy (kokieteria…). Również Peter Bogdanovich nie chciał zasiąść na stołku reżysera.
• Brando na przesłuchanie do roli Don Vito wypchał sobie policzki chusteczkami higienicznymi, ponieważ chciał, by wygląd Dona kojarzył się z buldogiem. W filmie chusteczki zastąpiła specjalna masa plastyczna używana do wypełnień dentystycznych.

• Odcięta końska głowa w scenie “propozycji nie do odrzucenia” jest prawdziwa. “Wypożyczono” ją z fabryki jedzenia dla psów.
• Marlon Brando nie uczył się na pamięć swojej roli i większość kwestii czytał ze ściągawek.

• We wszystkich trzech częściach Ojca chrzestnego pomarańcze pełnią rolę symbolu i oznaczają bliskość tragedii i śmierci.

• Modulacja głosu Don Vito jest wzorowana na autentycznym mafioso, Franku Costello.

• Po premierze Ojca chrzestnego podniosły się głosy, że postać Johnny’ego Fontany jest wzorowana na Franku Sinatrze. I chociaż Mario Puzo publicznie te pogłoski zdementował, Sinatra śmiertelnie się na niego obraził.
• Świetna scena, w której skonfundowany Luca Brasi plącze się w swojej prośbie skierowanej do Don Vito, ma źródła w rzeczywistości. Lenny Montana grający tę rolę był tak zdenerwowany obecnością Brando, że pomylił się w swojej kwestii. Coppola uznał to za dobry pomysł i wykorzystał w filmie. Scena, w której Brasi ćwiczy swoje przemówienie, została dodana później.

• Podręczny słownik języka włoskiego:
  – “Sfortunato” – pechowiec, nieszczęśnik.
  – “Stronzo” – niezbyt miłe określenie powiedzmy, drania.
  – “Finocchio” – slangowe określenie oznaczające homoseksualistę, względnie kogoś zniewieściałego.
• Aby wczuć się w swoją rolę w Ojcu chrzestnym II, Robert de Niro mieszkał przez pewien czas na Sycylii.
• Coppola pragnął, aby trzecia część nosiła tytuł “Śmierć Michaela Corleone” ale nie zdołał przekonać do tego producentów. Początkowo planował również umieścić w filmie sekwencję pogrzebu Michaela, ale odstąpił od tego pomysłu, i dobrze.
• Robert de Niro jest jednym z czterech w historii aktorów, którzy zdobyli Oskara za rolę graną w większości w innym niż angielski języku (pozostali to Sophia Loren, Roberto Benigni i Benicio del Toro). Większość kwestii młodego Vito Corleone jest bowiem w języku włoskim.
• Syn Michaela nosi imię Anthony, ponieważ odtwarzający tę postać w pierwszej części trzyletni Anthony Gounaris reagował tylko na swoje własne imię. W drugiej części tę samą rolę gra brat Gounarisa, James.

• Corleone na Sycylii w czasie, gdy powstawał film, było już zbyt rozwinięte i zagospodarowane, by zagrać swoją rolę. Posłużono się zatem miasteczkiem Savoca leżącym w pobliżu Taorminy.
• Michael Corleone pojawia się w książce Mario Puzo “Sycylijczyk”. Jego postać jednak nie została uwzględniona w ekranizacji tej powieści.

• Sofia Carmina Coppola urodziła się trzydziestego czwartego dnia zdjęć do pierwszej części Ojca chrzestnego. Mając trzy tygodnie, zagrała rolę niemowlęcia, syna Connie i Carlo. Pojawia się również w drugiej części, na łodzi, podczas sekwencji ze Statuą Wolności. W trzeciej części zagrała rolę Mary Corleone (Złota Malina za najgorszy drugi plan i najgorszy debiut aktorski, nawiasem mówiąc) tym samym stając się jedną z siedmiorga aktorów obecnych we wszystkich częściach.

• Opera wystawiana na koniec trzeciej części, z Anthonym w roli głównej, to “Cavalleria Rusticana” Pietro Mascagniego.
• Piosenka zaśpiewana przez Anthony’ego dla ojca na początku Ojca Chrzestnego III nosi tytuł “Brucia la terra” (Płonie ziemia). Napisał ją Nino Rota.
• Przedstawienie kukiełkowe, które w trzeciej części oglądają Kay i Michael to “Baronessa di Carini” – ojciec zabija córkę, ponieważ ta zakochała się w swoim kuzynie (podobna sytuacja jak w przypadku Vincenta i Mary).

• Sofia Coppola (Mary Corleone) jest siostrzenicą Talii Shire (Connie Corleone), czyli w życiu łączą je te same relacje, co w filmie.
• Michael zostaje uhonorowany Orderem Świętego Sebastiana. Faktyczna nazwa tego odznaczenia to Order Świętego Sylwestra, ale zmieniono ją dla uniknięcia kłopotów prawnych. Po raz pierwszy taki order został przyznany w 1841 przez papieża Grzegorza XVI.

• Zarys czasowy: Przyszły Don Vito Corleone urodził się w 1891 roku (dowiadujemy się tego w drugiej części, chociaż na jego grobie widnieje data 1887). W 1919 młody Vito zabił Fanucciego, w tym samym roku urodził się Fredo. Sonny miał kilka lat. Michael przyszedł na świat rok później. W 1927 Vito zabija Don Ciccio, co kończy sekwencje z udziałem Roberta de Niro w drugiej części (1917-1927). Wesele Connie rozpoczynające trylogię odbywa się w 1945 roku. Sonny zostaje zakatowany na rogatkach w 1948, w tym samym roku urodził się Vincent. W 1955 roku umiera Don Vito, a Michael zleca zabójstwo głów pięciu rodzin, jak również Tessio, Carla i Moego Greena. Tym samym wydarzenia pierwszej części obejmują okres dziesięciu lat (1945 – 1955). Współczesne sekwencje z udziałem Ala Pacino w drugiej części rozgrywają się między 1958 (pierwsza komunia Anthony’ego) a 1959 rokiem (śmierć Freda, Hymana Rotha i Rocco). Trzecia część obejmuje lata od 1975 (kiedy Michael zostaje odznaczony orderem papieskim) do 1997 (śmierć Michaela). Michael umarł siedemnaście lat po wydarzeniach w operze.
• Ojciec chrzestny zdobył trzy Oskary na jedenaście nominacji – dla Marlona Brando, za film i scenariusz. Pozostałe nominacje to: za drugi plan dla Ala Pacino, Roberta Duvalla i Jamesa Caana, za kostiumy, reżyserię, zdjęcia, montaż, muzykę i dźwięk.
• Ojciec chrzestny II również zdobył jedenaście nominacji, ale statuetek więcej, bo aż sześć: za reżyserię i film, drugiplan dla Roberta de Niro, muzykę, scenariusz i scenografię. Ponadto nominowany był za pierwszoplanową rolę męską dla Ala Pacino, drugi plan dla Michaela V.Gazzo, Talii Shire i Lee Strasberga oraz za kostiumy.

• Ojciec chrzestny III zebrał natomiast siedem nominacji – za drugi plan dla Andy’ego Garcii, film, reżyserię, scenografię, zdjęcia, montaż i muzykę – i ani jednej statuetki. W większości tych kategorii lepszy okazał się Tańczący z wilkami, a Garcię pokonał Joe Pesci, zdobywając Oskara za fantastyczną kreację w Chłopcach z ferajny.

Tekst z archiwum film.org.pl (17.03.2006).