Filozof, zwolennik teorii ćwiczeń Petera Sloterdijka, neomarksizmu Slavoja Žižka, krytyki psychoanalizy Jacquesa Lacana, operator DTP, fotograf, retuszer i redaktor związany z małopolskim rynkiem wydawniczym oraz drukarskim. Od lat pasjonuje się grami komputerowymi, w szczególności produkcjami RPG, filmem, medycyną, religioznawstwem, psychoanalizą, sztuczną inteligencją, fizyką, bioetyką, kulturystyką, a także mediami audiowizualnymi. Opowiadanie o filmie uznaje za środek i pretekst do mówienia o kulturze człowieka w ogóle, której kinematografia jest jednym z wielu odprysków. Mieszka w Krakowie.
„Rozpruwacz umysłów” jest znany fanom horroru science fiction jeszcze pod dwoma tytułami – „Wzgórza mają oczy III” oraz „The...
W ich przypadku działa głównie sentyment, bo wielu z nas miało szansę je obejrzeć w odpowiednim momencie swojego życia.
Myślę, że to ten moment w karierze Kierana Culkina: nareszcie może on powiedzieć, iż wyszedł z cienia swojego brata Macaulaya.
Tak o tym gatunku myślało studio producenckie PM Entertainment, którego jestem fanem właściwie od dzieciństwa.
Irytuje w nich brak logiki, bo w sensie ogólnym każdy z nas orientuje się, jakie są możliwe ciągi przyczynowo-skutkowe w filmach.
Zdarzało się to bardzo często na konferencjach prasowych, więc nie było planowane.
Dużo w tych serialach kryminalnych ostatnich lat małych miasteczek, zamkniętych, podupadłych społeczności, rozliczania się głównych...
Był początek lat 90., kiedy telewizja NBC zdecydowała się wyemitować Potyczki Jerry’ego Springera…