Najlepsze SERIALE 2021 roku
Koniec starego, a początek nowego roku to czas wielkich podsumowań. 2021 obfitował w doskonałe produkcje serialowe. Oto 7 najlepszych seriali mijającego roku.
Mare z Easttown
„Dzisiaj, po obejrzeniu całego sezonu, mogę napisać, że to prawdopodobnie najlepszy serial tego roku, choć do końca 2021 roku dalej niż bliżej” – tak pisałam w recenzji Mare z Easttown na początku czerwca i dzisiaj mogę tylko skorygować te słowa: to najlepszy serial, jaki widziałam w tym roku, chociaż świetnych było wiele. Bohaterką jest tytułowa Mare (a w tej roli rewelacyjna Kate Winslet), cyniczna policjantka z małego miasteczka, przed którą stoi zagadka morderstwa młodej dziewczyny. Mare z Easttown to wielopłaszczyznowy thriller, kryminał, klasyczny whodunnit z genialną warstwą obyczajową, która sprawia, że nie jesteśmy obojętni na losy bohaterów serialu. Żaden wątek nie jest tutaj przypadkowy, fabularny twist zaskakuje, a zakończenie jest spójne i poruszające.
Sprzątaczka
Sprzątaczka chwyciła mnie za serce i trzymała jeszcze długo po seansie. Produkcja oparta na uznanej powieści Stephanie Land Sprzątaczka. Jak przeżyć w Ameryce, będąc samotną matką pracującą za grosze, którą autorka napisała na podstawie własnych doświadczeń, to historia młodej, samotnej matki, która wraz z córeczką ucieka od przemocowego partnera i z trudem próbuje związać koniec z końcem. Widz towarzyszy Alex (Margaret Qualley) w tej życiowej podróży, obserwując, jak los nieustannie rzuca jej kłody pod nogi. Sprzątaczka obnaża mit „amerykańskiego snu”, pokazując, że w pełnym nierówności świecie to mrzonka, a pomimo ciężkiej pracy i determinacji Alex nie daje sobie rady. Sprzątaczka to przygnębiający, dostarczający wzruszeń i zabawny zarazem serial, od którego trudno się oderwać.
Sceny z życia małżeńskiego
Izraelski reżyser Hagai Levi, specjalista od trudnych tematów i relacji międzyludzkich (The Affair, Terapia, Nasi chłopcy) za propozycją Daniela Bergmana, syna słynnego szwedzkiego reżysera, zdecydował się na remake serialu telewizyjnego jego ojca. W oryginale Scen z życia małżeńskiego Marianne (Liv Ullmann) i Johan (Erland Josephson) są pozornie szczęśliwym małżeństwem, które ostatecznie się rozpada. U Leviego punkt wyjścia jest podobny (reżyser nawet prawie w całości wykorzystał niektóre ze scen), jednak zmienia on całkowicie dynamikę pomiędzy dwójką swoich bohaterów, Mirą (Jessica Chastain) i Jonathanem (Oscar Isaac), odwracając rolę płciowe. Dzięki temu remake znanego serialu nabiera rumieńców i zyskuje nowe znaczenia, tworząc nową jakość. To doskonale zagrany, napisany i bardzo poruszający serial o rozpadającym się małżeństwie.
Biały Lotos
Biały Lotos to moje wielkie tegoroczne odkrycie – społeczna satyra na temat nierówności społecznych i krytyka kapitalizmu. Opowiadając o gościach luksusowego kurortu na Hawajach, twórcy serialu wyśmiewają swoich nowobogackich, aroganckich, zaślepionych, niezdolnych do głębszej refleksji i wyjścia poza czubek własnego nosa, ale i samotnych bohaterów. Świetny scenariusz, wielowymiarowe postaci i doskonała, ale nieoczywista obsada (Jennifer Coolidge, Connie Britton, Alexandra Daddario, Sydney Sweeney, Murray Bartlett) to główne zalety tej komediowej, słodko-gorzkiej produkcji.
Sukcesja (trzeci sezon)
Sukcesja to, podobnie jak Biały Lotos, zawoalowana krytyka kapitalistycznego systemu o bezkarności najbogatszych tego świata (jak błyskotliwie pisał ostatnio w felietonie mój kolega Marcin Kempisty). Serial o patologicznej rodzinie Royów, ojcu i trójce rodzeństwa, i ich walce o władzę w należącej do nich medialnej firmie oglądam już trzeci sezon i z zaskoczeniem muszę przyznać, że to najlepszy sezon ze wszystkich (co zdarza się rzadko). To jeszcze więcej rodzinnej dramy, obrzydliwych kłamstw, bezlitosnych słów, knucia, przepychanek i fabularnych twistów. Jeśli nie widzieliście jeszcze trzeciego sezonu – do telewizorów/laptopów/tabletów. Jeśli w ogóle nie znacie Sukcesji – tym bardziej.
American Crime Story: Impeachment
To już trzeci sezon American Crime Story, serialu stworzonego przez Scotta Alexandra i Larry’ego Kraszewskiego, współprodukowanego przez nich między innymi z Ryanem Murphym (American Horror Story, Ratched), Bradem Falchukiem i Niną Jacobson. Pierwsza część opowiadała o amerykańskim futboliście i przestępcy O.J. Simpsonie i słynnej sprawie, w której oskarżono go o zamordowanie jego byłej żony Nicole Brown i jej przyjaciela. Drugi sezon to historia morderstwa projektanta mody Gianniego Versace w latach 90. American Crime Story porusza więc medialne, głośne sprawy, a przedmiotem trzeciego sezonu stał się romans między prezydentem Billem Clintonem a Moniką Lewinsky, jeden z największych skandali prezydenckich w historii USA. Film oparty jest na książce Jeffreya Toobina i dokładnie i w szczegółach opowiada historię romansu głowy państwa z młodziutką stażystką, a także o jego reperkusjach. W role główne wcielili się Clive Owen (świetnie ucharakteryzowany) i Beanie Feldstein (Lady Bird, Szkoła melanżu). Jednak ekran kradnie Sarah Paulson (American Horror Story, Ratched), nie do rozpoznania w roli Lindy Tripp, pracowniczki Białego Domu i Pentagonu, która ujawniła romans, a także rewelacyjna Edie Falco (Rodzina Soprano) w roli Hilary Clinton.
Hacks
Ten krótki serial to świetnie napisany komediodramat o legendarnej komediantce Deborze Vance (zjawiskowa Jean Smart), która chce pozyskać nową, młodszą widownię. W tym celu jej agent zatrudnia młodą pisarkę Avę (Hannah Einbinder). Twórcy serialu w błyskotliwy i zabawny sposób wykorzystują motyw pokoleniowego starcia – Deborah wyśmiewa zwyczaje millenialki Avy, ta z kolei temperuje niepoprawność polityczną swojej pracodawczyni. Ta wymiana doświadczeń i rzucane tu i ówdzie złośliwe żarty zaowocują międzypokoleniową przyjaźnią. Jean Smart zdobyła za tę rolę nagrodę Emmy, podobnie jak reżyserka serialu Lucia Aniello, a serial jest nominowany do kilku kategorii Złotych Globów.