NOWE HORYZONTY 2019. Zapowiedź i przegląd programu

Retrospektywy: indywidualności Europy i Azji

Jak co roku programerzy Nowych Horyzontów proponują także widzom retrospektywne przeglądy twórczości wybranych autorów kina. W tym roku ta część festiwalu rysuje się wyjątkowo intrygująco – bohaterami retrospektyw w 2019 roku będą we Wrocławiu osobowości reżyserskie z całkowicie odmiennych rejonów kina. Radykalne i awangardowe tradycje reprezentować będzie Albert Serra, brawurowo łączący w swoich filmach poetykę kina slow, bliskie malarstwu, nieoczywiste kompozycje zderzające wyniosłość z dosłownością oraz sardoniczną ironią. Elementem retrospektywy Katalończyka, w ramach której zobaczymy m.in. wybitną Śmierć Ludwika XIV (16. MFF Nowe Horyzonty), wizjonerską Historię mojej śmierci czy Śpiew ptaków, będzie także jego najnowszy film, Liberte. Eksperymenty Serry z kinem kostiumowym i historycznym powinny zaspokoić nawet najbardziej wygórowane oczekiwania miłośników kina neomodernistycznego, głęboko opozycyjnego wobec tradycyjnych struktur narracyjnych i dramaturgicznych schematów.

Zupełnie inaczej scharakteryzować można twórczość Francuza Oliviera Assayasa, któremu poświęcony będzie drugi z retrospektywnych bloków. Twórca goszczącego niedawno na ekranach naszych kin Podwójnego życia, głośnego Sils Maria z Juliette Binoche i Kristen Stewart oraz nagrodzonego w Cannes Personal Shopper (wszystkie trzy filmy znajdziemy w programie tegorocznego NH) to autor przewrotnych, czasem ironizujących, a czasem poruszająco wnikliwych portretów obyczajowych. Oprócz nowych dokonań Francuza we Wrocławiu wyświetlone zostaną także jego starsze dzieła, takie jak Bezład (1986), Nowe życie (1993) czy Czysta (2004), ukazujące rozwój artystyczny reżysera.

Obok dwóch Europejczyków tegoroczny festiwal przybliży także postać Shūji Terayamy, jednego z najbardziej bezkompromisowych i ciekawych twórców kina japońskiego. Osobowość artystyczną niestroniącego od kontrowersji reżysera i poety będziemy mogli poznać za pośrednictwem pięciu jego filmów kinowych (w tym autotematycznej Wiejskiej ciuciubabki czy erotyczno-dekadenckich Owoców namiętności z Klausem Kinskim, na podstawie powieści Anne Desclos, autorki słynnej Historii O), dwóch zestawów filmów krótkometrażowych Japończyka i specjalnego pokazu Terayama: Performaance z udziałem gości z Japonii.

Nowe Kino Argentyny i skandynawski spleen

Jak co roku w programie znalazł się także wybór filmów przybliżających wybraną kinematografię lokalną. Tym razem jest to Nowe Kino Argentyny, w ramach którego znalazło się przybliżenie sylwetki Albertiny Carri, jednego z najciekawszych współczesnych głosów tego kraju (pokazany zostanie również najnowszy film reżyserki, Córki ognia, włączone też do programu sekcji „Ciało, w którym żyję”), twórczyni rozwijającej krytyczne, osadzone w optyce feministycznej spojrzenie na współczesne społeczeństwo oraz Argentynę. Oprócz autorskiego spojrzenia Carri w selekcji filmów z południowoamerykańskiego kraju warto zwrócić uwagę na wyświetlany w czterech częściach kolaż gatunkowy czerpiący z kina, literatury i innych dziedzin popkultury La Flor oraz chwalony w Sundance Monos – oddział małp, opowiadający o nastoletnim oddziale partyzantów zaszywającym się w dżungli, co przywodzi na myśl zarówno Władcę much, jak i Czas apokalipsy. Wybór filmów argentyńskich to dla polskiego widza niepowtarzalna możliwość zanurzenia się w niezwykle kreatywnym i płodnym, a przy tym stosunkowo rzadko przebijającym się do powszechnej świadomości, filmowym świecie.