NA PRZEDMIEŚCIACH. Rozszyfrowanie

Tuż przed eksplozją widać, że sprzed domu Klopeków zniknęły kubły ze śmieciami (trudno to dostrzec na poniższym zrzucie z ekranu).

W scenie, gdy Ray wychodzi z płonącego domu Klopeków, można za nim dostrzec liny, które zostały przymocowane do ganku i pociągnięte w odpowiednim momencie (już po zejściu Petersona ze schodków), aby zawalić front budynku.

Dana Olsen (autor scenariusza) wystąpił jako jeden z policjantów w końcówce filmu. Niestety nigdzie nie udało mi się znaleźć, który ze stróżów prawa to Olsen.

Gdy Carol wraca na Mayfield Place, nie ma zagłówków w jej aucie (widok ze środka pojazdu). Chwilę później (gdy pani Peterson wysiada) zagłówki znów są na miejscu.

Gdy Carol wraca, ma inną fryzurę niż przed wyjazdem (co Ray kilkakrotnie komentuje), ale w ostatniej scenie filmu jej włosy odzyskują dawną długość.

Bandaż na głowie Raya przesuwa się w górę i w dół między ujęciami.

W nawiązaniu do zieleni kojarzonej z trucizną – płyn w strzykawce dr. Klopeka ma barwę zieloną.

Twórcy filmu zdają się sugerować, iż Klopekowie mają coś wspólnego z Niemcami: niemieckie imiona Hans, Reuben, Werner, dziwny akcent Hansa oraz jego ubiór pod koniec filmu, przypominający ludowe bawarskie stroje, potwierdzają powyższą tezę.

Często w scenach, w których pojawia się Mark Rumsfield rozbrzmiewa fragment głównego motywu muzycznego z filmu Patton nakręconego w 1970. Autorem muzyki do obu obrazów był Jerry Goldsmith.

Carrie Fisher (Carol) spotkała się wcześniej z Henrym Gibsonem (Werner) na planie The Blues Brothers Johna Landisa z 1980 roku.

Carrie Fisher spotkała się z Tomem Hanksem na planie komedii The Man with One Red Shoe (Człowiek w czerwonym bucie) Stana Dragoti z 1985, stanowiącej remake francuskiego filmu Le Grand blond avec une chaussure noire (Tajemniczy blondyn w czarnym bucie) z Pierrem Richardem, nakręconego w 1972.

Wendy Schaal i Bruce Dern (choć aktor tylko podkładał głos) zagrali w filmie Joe Dantego Small Soldiers (Mali żołnierze) z 1998.

W filmie Roberta Zemeckisa Cast Away (Cast Away – Poza światem) z 2000 roku jedna z ostatnich scen przedstawia Chucka Nolanda (Tom Hanks) dostarczającego paczkę, którą miał ze sobą przez kilka lat na bezludnej wyspie. Odbiorcą paczki jest Pani Peterson.

Na przedmieściach zostało w całości sfilmowane na terenie studia Universal Pictures. Wykorzystano ulicę zwaną Colonial Street. Musiano ją nieco zmodyfikować na potrzeby obrazu, tworząc ślepy zaułek.
Poszczególne domy mieszkańców Mayfield Place można dostrzec w innych produkcjach:

Dom Petersonów – Dragnet (Dziennik sierżanta Fridaya) z 1987 roku, w którym jedną z głównych ról zagrał Tom Hanks; serial Murder, She Wrote (Napisała: Morderstwo) kręcony w latach 1984-1996.

Dom Rumsfieldów – Desperate Housewives (Gotowe na wszystko) – mieszka w nim Susan Meyer z córką; Casper, A Spirited Beginning (Kacper II: Początek Straszenia) z 1997 roku.

Dom Weingartnerów – Desperate Housewives; amerykański sitcom The Munsters, nadawany w latach 1964-1966.

Dom Butlerów – The Munsters; Dragnet – widoczny w scenie, w której Joe Friday przyjeżdża po swoją babkę; Desperate Housewives – pojawia się w drugim sezonie.

Dom Seznicka – został przeniesiony koło domu Klopeków, a ulica przestała być ślepym zaułkiem. Desperate Housewives; serial Buffy The Vampire Slayer (Buffy, postrach wampirów), nadawany w latach 1997-2003.

Dom Klopeków – nie istnieje już w takiej postaci, jak w Na przedmieściach. Po eksplozji na końcu filmu został odbudowany. Nie zmienił się za to garaż, przemalowano go tylko na niebiesko. Budynek pojawia się w Back To The Future Part II (Powrót do przyszłości 2) z 1989; serialu Providence (Powrót do Providence), nadawanym w latach 1999-2002; Desperate Housewives.

Dom Barkelowów – Desperate Housewives.

Oprócz tego można dostrzec dwa inne budynki na Mayfield Place. Jeden z nich stanowi replikę domu bractwa Delta z filmu National Lampoon’s Animal House Johna Landisa z 1978 i został wykorzystany w serialu Delta House, kontynuującym wątki wspomnianego obrazu. Nadano go w 1979. Drugi budynek przypomina nieco dom widoczny w Psychozie Alfreda Hitchcocka. Można go dostrzec w Desperate Housewives oraz The Munsters.

Warto również wsłuchać się w muzykę. Oprócz świetnej ścieżki dźwiękowej Jerry’ego Goldsmitha można w Na przedmieściach usłyszeć następujące utwory:

„Machine” grupy Circus of Power – w scenie, gdy Ricky niby gra na gitarze, a państwo Rumsfield wieszają flagę w ogródku.

„Bloodstone” grupy Jetboy – w scenie, gdy Ricky mówi „Hey, Mrs Rumsfield. No tan lines this morning. Looks nice” („Hey, pani Rumsfield. Bez śladów opalania. Ładnie wygląda”).

„Questa o Quella” Enrico Caruso – w scenie, gdy doktor Werner Klopek mówi „I thought the candles would be romantic… for the ladies” („Pomyślałem, że świeczki będą romantyczne dla dam”).

„Locked in a Cage” grupy Jetboy – w scenie, gdy zapalają się reflektory w samochodzie, żeby oświetlić przyjaciół Ricky’ego w jego ogródku.

„Make Some Noise” grupy Jetboy – prawdopodobnie można go usłyszeć w scenie, gdy Rumsfield montuje lornetkę na dachu swojego domu, a Ricky przedstawia mu swojego kumpla Steve’a Kuntza, lub chwilę później, gdy Mark każe się Kuntzowi odczepić. Możliwe również, iż utwór ten jest grany w obu powyższych przypadkach. Niestety, nie znalazłem nigdzie potwierdzenia tego faktu.

„My fault” Ennio Morricone – w scenie, gdy Ray i Art idą się przywitać z Klopekami, tuż przed atakiem pszczół – patrz wyżej.

Ponadto źródła [1] i [2] podają, że można w filmie usłyszeć utwór „The Showdown”, pochodzący ze ścieżki dźwiękowej Za kilka dolarów więcej z 1965. Osobiście nie mogę się doszukać w Na przedmieściach tej melodii.