FILMY i SERIE, które powinny doczekać się serialowego REMAKE’U
„Dziennik Bridget Jones”
Jestem zdziwiony, że nikt jeszcze nie wykorzystał tej luki w uniwersum Bridget, póki Renée Zellweger jest nadal na tyle młoda w swojej dojrzałości, że może wcielić się w pannę Jones przeżywającą swoje niekończące się perypetie miłosne. Chociaż w sumie jej starsza wersja również byłaby dobrym pomysłem, kiedy już po wystarczających przejściach ze swoim ukochanym Darcym decyduje się spędzić jesień życia z wciąż niepokornym Danielem Cleaverem. Byłby to materiał na kilka sezonów.
„Poszukiwany, poszukiwana”
Premiera tego polskiego hitu miała miejsce w 1973 roku, a główną rolę zagrał Wojciech Pokora. Celowo piszę te dla wielu widzów oczywiste informacje, żeby ci nieco młodsi również je sobie dobrze zapamiętali. Te 50 lat, które minęło, jest wystarczającym okresem, żeby ktoś z polskich twórców odważył się i sięgną po ten pomysł, kręcąc serialowy, jednosezonowy remake, powiedzmy na 6 odcinków. Tyle wystarczy na przedstawienie, jak Stanisław Maria Rochowicz został posądzony o kradzież obrazu Bogdana Adamca, musiał ukrywać się w przebraniu kobiety-służącej (u np. 4 rodzin) i w ostatnim odcinku nareszcie znalazł winnego kradzieży. Czy nie mógłby z tej historii powstać kultowy miniserial współprodukowany np. przez Amazona lub HBO?
„Kingsajz”
Filmowi należy się remake zarówno w formie pełnometrażowej, jak i serialowej. Dzisiaj dopiero kino umożliwia należytą prezentację świata krasnoludków, lecz czy aktorska walka z legendą postaci Jacka Chmielnika, Jerzego Stuhra i Katarzyny Figury mogłaby być wygrana? Tę rękawicę mogliby podnieść tylko Polacy. Nie wyobrażam sobie realizacji tego pomysłu przez kogoś innego. Dlatego serial. Ostatnie poczynania polskiej kinematografii w tej dziedzinie dają nadzieję, że ta sztuka mogłaby się udać. Mam tu na myśli m.in. tytuły The Office PL, Król, Wielka woda, Żmijowisko czy też Szadź. Wiem, że nie ma wśród nich tego specyficznego gatunku, jakim jest komedia z elementami fantasy i SF, ale materiał gotowy właściwie jest, wystarczy tylko go przepisać w miniserial.
„Okno na podwórze”
Remake w postaci jednego sezonu w formie miniserialu zupełnie by wystarczył. Zastanawiam się tylko, czy treść zasadzałaby się na rozwikłaniu jednej zagadki morderstwa, czy kilku, a więc czy z odcinka na odcinek zachowywana byłaby ciągłość fabuły. Nad tym trzeba by się jeszcze zastanowić. Miniserial bardziej jednak pasuje do jednej, rozbudowanej sprawy, którą stara się rozwikłać przykuty do wózka fotograf. Przypomnę tylko, że pełnometrażowy remake wersji Alfreda Hitchcocka z 1954 roku został już nakręcony. Premiera miała miejsce w 1998 roku, a główną rolę zagrał już wtedy sparaliżowany Christopher Reeve, udowadniając wraz z Jeffem Blecknerem, że nie trzeba bać się reżyserskich legend.
„Taksówkarz”
Taksówkarza zostawiłem sobie na koniec, bo to obok Andrieja Rublowa najcięższa produkcja w tym zestawieniu, aczkolwiek o wiele bardziej kultowa w porównaniu z filmem Tarkowskiego. W roli Travisa widziałbym np. Michaela Rookera. Taka mocna rola byłaby dla niego zwieńczeniem kariery. A co do samej natury remake’u, mógłby to być serial inspirowany Taksówkarzem Martina Scorsesego, coś w rodzaju sequela albo wręcz crossovera. Ważne, żeby doprowadzić historię do końca, co nie zostało zrobione w pierwowzorze.
Odys Korczyński