NOWE HORYZONTY 2019. Zapowiedź i przegląd programu

Już w przyszłym tygodniu we Wrocławiu rozpocznie się 19. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty. To jedna z największych i najważniejszych imprez filmowych w Polsce, dlatego jak co roku warto z uwagą przyjrzeć się, co oferuje kinomanom wrocławski festiwal. Dziesięć dni, kilkaset pokazów i dziesiątki tytułów od przebojów o światowym rozgłosie do niezależnego kina kinematografii peryferyjnych – Nowe Horyzonty jak co roku oferują przyprawiające niemal o zawrót głowy bogactwo filmowych propozycji. Zarówno ci, którzy potrzebują nawigacji w programowym gąszczu, jak i ci, którzy chcieliby skonfrontować lub uzupełnić swoje wybory i intuicje poniżej znajdą przekrojowe wprowadzenie w tegoroczną edycję wrocławskiego święta filmu oraz wybór tych jego składników, które wydają się szczególnie interesujące.

Wielkie nazwiska i festiwalowe przeboje

Tradycyjnie największe emocje budzić mogą pokazy galowe. To dzięki nim Nowe Horyzonty rokrocznie mogą zaoferować polskiej widowni selekcję najciekawszych „hitów” kina autorskiego, przede wszystkim przybywającego do Wrocławia z majowego festiwalu w Cannes. Nie inaczej jest i w tym roku. Filmem otwarcia jest Portret kobiety w ogniu, kostiumowy melodramat Céline Sciammy traktujący o kobiecości, uczuciach i społecznych relacjach, który zdobył w Cannes nagrodę za scenariusz. Wśród pokazów galowych znajdziemy też najświeższego laureata Złotej Palmy za najlepszy film – koreański Parasite Bong Joon-ho oraz laureata Wielkiej Nagrody Jury tegorocznego festiwalu w Sundance, The Souvenir Joanny Hogg z Tildą Swinton. Atrakcją będą także nowe dzieła Pedro Almodóvara (okrzyknięty magnum opus reżysera Ból i blask z Antonio Banderasem), Xaviera Dolana (Matthias i Maxime), Agnieszki Holland (polityczny thriller Obywatel Jones) oraz Francois Ozona (podejmujące bardzo aktualny również w Polsce temat pedofilii w Kościele Dzięki Bogu). Być może największą gratką będzie jednak dla wrocławskich widzów film zamknięcia – wyczekiwane Pewnego razu… w Hollywood Quentina Tarantino, po raz pierwszy pokazywane w Polsce właśnie na Nowych Horyzontach.

Ale oprócz importu ekscytujących premier Nowe Horyzonty same w sobie zaprezentują też premierowo film wyjątkowy – Mowę Ptaków Xawerego Żuławskiego według scenariusza zmarłego w 2016 roku Andrzeja, jedną z najbardziej elektryzujących premier kina autorskiego ostatnich lat. Premierze wyjątkowego dzieła ojca i syna towarzyszy mikroretrospektywa „Żuławski&Żuławski”, oferująca odświeżenie filmów Andrzeja – kontrowersyjnego Diabła, Najważniejsze to kochać z Romy Schneider i Klausem Kinskim oraz pamiętnego Opętania ze słynną sceną w metrze – oraz Wojny polsko-ruskiej Xawerego Żuławskiego. Włączona do bloku stanowiącego swoisty hołd dla jednego z najbardziej indywidualnych i bezkompromisowych twórców polskiego kina, Mowa ptaków przykuwa uwagę zwłaszcza w kontekście kontrowersji towarzyszących ogłoszonemu w ostatnim czasie programowi Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

Swoistym uzupełnieniem „nurtu galowego” festiwalu będzie sekcja „Mistrzowie”, prezentująca premierowe propozycje uznanych twórców. W ramach pokazów mistrzowskich będzie można obejrzeć m.in. metaforyczną opowieść o współczesnej Brazylii – Bacurau Klebera Mendonça Filho i Juliana Dornellesa (Nagroda Jury w Cannes), kryminał La Gomera jednego z najciekawszych twórców Rumuńskiej Nowej Fali, Corneliu Porumboiu, eksperymentującą z fakturą filmową Antologię duchów miasta Denisa Côté, Kwiat szczęścia – autorską wizję science ficiton Jessiki Hausner, In Fabric Petera Stricklanda, Nasz czas Carlosa Reygadasa, Tomasso Abla Ferrary czy ekstrawaganckiego Öndöga Wanga Quan’ana, zabierającego nas na mongolskie stepy w brawurowym połączeniu obyczajowego melodramatu i przewrotnej, etnograficznej satyry. Wydarzeniem będzie też z pewnością premiera Plażowego haju powracającego do fabuły awangardzisty Harmony’ego Korine’a z Matthew McConaugheyem.

Nie można też pominąć sekcji firmowanej „Ale kino+”, w której znaleźć zawsze można odważne, nieoczywiste obrazy sytuujące się na peryferiach głównego nurtu kina. W tym roku warto zwrócić uwagę na pełną melodramatycznego rozmachu chińską sagę Żegnaj mój synu, łączącą rodzinną sagę z opowieścią o najnowszej historii kraju, kontynuację historii Joanny d’Arc wg Bruno Dumonta, Jeanne, oraz Tajemnice morza Sargassowego – niespotykany mariaż dramatu psychologicznego, kryminału i realizmu magicznego ze społeczną podszewką. W sekcji znalazł się także drugi film okrzykniętego kilka lat temu odkryciem kina rosyjskiego Kantemira Bałagowa – Wysoka dziewczyna, poruszająca temat sytuacji kobiety w powojennym ZSRR.