Najlepsze SERIALE, AKTORZY i kategorie techniczne. Złote Kraby – nagrody Film.org.pl za rok 2023

NAJLEPSZY SERIAL

Sukcesja (sezon 4.)

Bardzo się cieszę, że to właśnie czwarty sezon Sukcesji został zwycięzcą – był też moim faworytem. Ostatni sezon uważam za najlepszą odsłonę serii, przy której co tydzień siadałem do odcinka z pewnością, że dostanę kolejną bezbłędną godzinę telewizji i to oczekiwanie zawsze zostawało spełnione. Mistrzostwo scenariusza, aktorstwa, tona emocji i idealny finał. Nie mam żadnych oporów, by nazywać czwarty sezon Sukcesji arcydziełem. [Łukasz Budnik]

2. The Last of Us

3. Awantura

4. The Bear (sezon 2.)

5. Niebieskooki samuraj

NAJLEPSZA AKTORKA

Lily Gladstone (Czas krwawego księżyca)

O Czasie krwawego księżyca powiedziano i napisano już bardzo wiele. Duża część wspomnianych wypowiedzi dotyczyła przedstawionej w filmie historii oraz przede wszystkim tego, jaki był efekt połączenia geniuszu trzech legendarnych już dziś nazwisk: Scorsesego, De Niro i DiCaprio. Chcę napisać, że stosunkowo niewiele czasu we wspomnianych wypowiedziach poświęca się Lily Gladstone, a to przecież właśnie ona w roli Mollie Burkhart jest duszą i bijącym sercem spektaklu 81-letniego mistrza kina. Występ Gladstone w Czasie krwawego księżyca zachwyca naturalnością, świadomością oraz subtelnością i zasługuje na wszystkie najważniejsze filmowe nagrody. [Przemysław Mudlaff]

2. Cate Blanchett (Tár)

3. Sydney Sweeney (Reality)

4. Margot Robbie (Barbie)

5. Kerry Condon (Duchy Inisherin)

NAJLEPSZY AKTOR

Colin Farrell (Duchy Inisherin)

To, że Colin Farrell jest świetnym aktorem, wiedzieliśmy nie od dzisiaj. Jego występ w Duchach Inisherin nie tylko to potwierdza, ale każe nam także stwierdzić, że Farrell jest pieprzonym geniuszem aktorstwa (a jego brwi powinny otrzymywać dodatkowe nagrody filmowe). Rola Pádraica jest zdecydowanie najważniejszą w filmografii Irlandczyka. Wspomniana postać zagrana przez kogoś innego mogła stać się z łatwością zbyt śmieszna, pocieszna albo zbyt nudna, ponura. Farrell, wcielając się w Pádraica, osiąga niewidzialną i również niemożliwą równowagę, dzięki której rozumiemy i czujemy zarówno perspektywę jego postaci, jak i postaci granej przez Brendana Gleesona. To fascynujące, że prawdziwy geniusz aktorstwa widać najczęściej dopiero wtedy, kiedy aktor musi wcielić się w zupełnie zwyczajnego człowieka. [Przemysław Mudlaff]

2. Paul Mescal (Aftersun)

3. Barry Keoghan (Duchy Inisherin)

4. Cillian Murphy (Oppenheimer)

5. Leonardo DiCaprio (Czas krwawego księżyca)

NAJLEPSZE ZDJĘCIA

Saltburn (Linus Sandgren)

Saltburn nie należy do najlepszych filmów 2023 roku. Jest w nim bowiem zbyt dużo fałszu, nieprawdziwości, braku naturalności. Twór Fennell jest w moim przekonaniu nastawiony na to, aby szokować, zadziwiać, wzbudzać kontrowersje. Tymczasem dysponuje do tego zbyt miałką historią i płaskimi bohaterami. Według mnie Saltburn ratują wyłącznie zdjęcia (no, może muzyka trochę też) Linusa Sandgrena, które są na tyle zjawiskowe, klimatyczne i dopieszczone, że poniekąd oszukały część krytyków i widzów. Ci dali się nabrać na tego owiniętego w piękny papierek fałszywego, filmowego potworka. [Przemysław Mudlaff]

2. Oppenheimer (Hoyte Van Hoytema)

3. Czas krwawego księżyca (Rodrigo Prieto)

4. John Wick 4 (Dan Laustsen)

5. Duchy Inisherin (Ben Davis)

NAJLEPSZA MUZYKA

Barbie (Mark Ronson, Andrew Wyatt)

Lalka Barbie to jeden z monolitów kultury popularnej. Greta Gerwig doskonale zdawała sobie z tego sprawę i dała temu wyraz, już w pierwszej scenie swojego filmu nawiązując do arcydzieła science fiction Stanleya Kubricka. Barbie jako artefakt popkultury doskonale rymuje się również z muzyką pop, dlatego zadaniem kompozytorów Marka Ronsona i Adrew Wyatta było stworzenie kolorowego świata dźwięków, który idealnie zilustruje historię szalonej podróży głównej bohaterki. Trzeba przyznać, że wywiązali się z tego polecenia reżyserki wzorowo. Obojętnie, czy wykorzystują do zrealizowania celu ciepła dźwięku syntezatorów, czy bogactwa orkiestry ich muzyka podkręca emocje i doskonale wpasowuje się w przedstawione przez Gretę Gerwig światy. [Przemysław Mudlaff]

2. Babilon (Justin Hurwitz)

3. Oppenheimer (Ludwig Göransson)

4. Chłopi (L.U.C.)

5. Duchy Inisherin (Carter Burwell)

NAJLEPSZA OPRAWA AUDIOWIZUALNA

Barbie

Nawet mając ewentualne zastrzeżenia do fabuły Barbie, trudno chyba nie docenić roboty, jak wykonali twórcy dekoracji i kostiumów – Barbieland wygląda po prostu obłędnie, a fakt, że te scenografie rzeczywiście postawiono na planie, dodatkowo wzmaga podziw. Na Barbie po prostu przemiło się patrzy i równie przemiło słucha się piosenek towarzyszących obrazowi, na czele z Dance the Night Duy Lipy, która znakomicie uzupełnia sekwencję tańca. Widać, że aktorzy mieli wielką frajdę, grając na takim planie. [Łukasz Budnik]

2. Oppenheimer

3. Babilon

4. Saltburn

5. Chłopi

NAJCIEKAWSZA POSTAĆ

Julius Robert Oppenheimer (Oppenheimer)

Ubiegłoroczne premiery filmowe zaserwowały nam plejadę wspaniałych postaci. Według redakcji Film.org.pl najciekawszą z nich był Julius Robert Oppenheimer. Nasz wybór podyktowany jest faktem, iż postać „ojca bomby atomowej” w filmie Christophera Nolana zbudowana jest z fascynujących dwuznaczności i sprzeczności. To więc z jednej strony wielki zwycięzca historii, ale również jej wielki przegrany. Genialny kreator i niszczyciel światów. Mąż i kochanek. Kim ostatecznie był J. Robert Oppenheimer? Jak go oceniać? Właśnie o takich postaciach kręci się Kino. [Przemysław Mudlaff]

2. Ken (Barbie)

3. Lydia Tár (Tár)

4. Reality Winner (Reality)

5. Paul Matthews (Dream Scenario)

NAJLEPSZA SCENA

Test Trinity (Oppenheimer)

Nie wyobrażałem sobie, aby inna scena mogła wygrać nasze wewnątrzredakcyjne głosowanie. Sekwencja ujęć testu nuklearnego o kryptonimie Trinity z filmu Oppenheimer stanowi tegoż centralny punkt. Jest również ostatecznym triumfem Christophera Nolana, który od lat sprzeciwia się nadmiernemu wykorzystywaniu CGI w kinie. Kwintesencją sceny testu Trinity jest oczywiście wybuch bomby. Wybuch, któremu towarzyszy z początku pełna napięcia cisza, co ponownie dowodzi zamiłowania Nolana do pozostania akuratnym z prawami fizyki i co inspiruje go do zbombardowania odbiorcy kontrastami. Na ekranie euforia miesza się więc ze strachem, bliskie ujęcia z panoramami, triumf z tragedią. Podczas oglądania tego fragmentu Oppenheimera twórcom filmu udaje się przekazać, że 16 lipca 1945 roku miał miejsce cud, który do dziś fascynuje i przeraża ludzkość. [Przemysław Mudlaff]

2. Scena strzelaniny w paryskiej kamienicy kręcona z góry (John Wick 4)

3. I’m just Ken (Barbie)

4. Murder on the Dancefloor (Saltburn)

5. Scena finałowa (Poprzednie życie)

REDAKCJA

film.org.pl - strona dla pasjonatów kina tworzona z miłości do filmu. Recenzje, artykuły, zestawienia, rankingi, felietony, biografie, newsy. Kino klasy Z, lata osiemdziesiąte, VHS, efekty specjalne, klasyki i seriale.

zobacz inne artykuły autora >>>