GALERIA FILMOWYCH PSYCHOLI
Raoul Duke & Dr. Gonzo
Johnny Depp & Benicio Del Toro
Fear And Loathing In Las Vegas (Las Vegas Parano)
Reżyseria: Terry Gilliam
„Mieliśmy dwie torby trawy, 75 tabletek meskaliny,
pięć znaczków LSD. Pół solniczki kokainy
i całą galaktykę przymulaczy i rozśmieszaczy.
A także litr tequili, litr rumu, skrzynkę piwa,
pół litra surowego eteru i dwa tuziny amylu.”
Sylwetki: Jeden jest reporterem, drugi jego adwokatem. Obaj wyruszają do Las Vegas, aby zrobić reportaż. Od samego jednak początku zaczynają się ostro narkotyzować, przez co mają permanentny odlot. W stanie narkotykowych faz i psychodelicznych urojeń czynią rzeczy niewyobrażalne dla zwykłego śmiertelnika. Cały film to praktycznie ciąg halucynacji i dziwnych odrealnionych zachowań. Depp i del Toro tworzą naprawdę niesamowite, odlotowe postacie, dające wyraz rzetelnej anormalności.
Cechy szczególne:
- Bezustannie podają sobie jakieś narkotyki (cała możliwa gama), od jointów po eter.
- Bezustannie mają całkowicie surrealistyczne i dziwne halucynacje i narkotykowe odloty.
- Dziwaczny, nieskoordynowany chód.
- Duke wyobraża sobie, że bar, do którego zawitali, został opanowany przez jaszczury.
- Dr Gonzo chce się wykąpać razem z radioodbiornikiem podłączonym do gniazdka.
Psychopatia: 2/5 – nie przeginajcie z wywarem z szyszynki…
Garland Greene
Steve Buscemi
Con Air (Con Air – Lot Skazańców)
Reżyseria: Simon West
„- Co to za jeden?
– To Garland Greene.
Komiksowy Chrystus!
Cholera, to Garland Greene.
Rzeźnik z Marietty.
Ten chudzielec poćwiartował
30 osób na wschodnim wybrzeżu.
A podobno zrobił to tak brutalnie,
że przy nim rodzina Manson
to wzór wszelkich cnót.”
Sylwetka: Psychopata transportowany samolotem skazańców. Określony jako najgroźniejszy seryjny morderca w dziejach. Skrzętnie pilnowany i zamknięty, wymyka się na wolność, gdy samolot opanowują skazańcy. Przez cały czas nie jesteśmy pewni, co zrobi Greene, jak się zachowa. Psychopata znów jest na wolności. Świetny, choć epizodyczny bohater Steve’a Buscemi, kreowany z przymrużeniem oka na Hannibala Lectera. Charakterystyczny wygląd Greene’a sprawia, że wystarczy na niego spojrzeć, żeby stwierdzić – to jest psychol.
Podobne wpisy
- Najbardziej skomplikowany i niezawodny kaftan bezpieczeństwa w dziejach kina.
- Maska a’ la Hannibal Lecter.
- Niepozorność i psychodeliczny uśmiech.
Psychopatia: 3/5 – dwa słowa: Steve Buscemi.
Richard Gecko
Quentin Tarantino
From Dusk Till Dawn (Od Zmierzchu Do Świtu)
Reżyseria: Robert Rodriguez
„To jej wina.
Ja taki nie jestem.
Jestem profesjonalnym,
kurwa, złodziejem.
Nie zabijam, gdy nie muszę
i nie gwałcę, kurwa, kobiet.”
Sylwetka: Rabuś, brat i współpracownik Setha, razem uciekają do Meksyku. Gdy bracia biorą pierwszego zakładnika, poznajemy prawdziwe oblicze Richarda. Quentin świetnie wywiązuje się ze swojej roli niezrównoważonego psychola. Choć Rodriguez serwuje nam dosyć kiepskie kino, barwna i zabawna postać Richarda pozostaje w pamięci.
Cechy szczególne:
- Miewa urojenia i obsesje, które są tragiczne w skutkach dla zakładników.
Psychopatia: 2/5 – nie dość, że psychol, to jeszcze kłamie jak z nut.
Cole Wilson
Lance Henriksen
Dead Man (Truposz)
Reżyseria: Jim Jarmusch
„Mówię przecież.
Zabił. Przeleciał.
Ugotował. Zjadł.
On nie ma sumienia.
Rozumiesz?”
Sylwetka: Jeden z trzech płatnych zabójców wysłanych w pogoń za Williamem Blade. To małomówny, zimny profesjonalista, słynący ze swojego okrucieństwa. W trakcie pogoni zabija dwóch swoich kompanów, którzy narazili mu się nieopatrznie wypowiedzianymi słowami. Bardzo ciekawa postać cowboya psychola w znakomitym filmie Jima Jarmuscha.
Cechy szczególne:
- Jest kanibalem, zjada swoje ofiary.
Psychopatia: 2/5 – cowboy morderca, nekrofil, kanibal.
Gaear Grimsrud
Peter Stormare
Fargo
Reżyseria: Joel Coen
„On nic nie mówi.”
Sylwetka: Grimsrud to jeden z wynajętych porywaczy. Gdy cała akcja nie idzie po myśli, zaczyna zabijać. Przez cały ten czas nie traci nad sobą kontroli, jest zimny i wyrachowany. Stormare po mistrzowsku kreuje milczącego niepozornego porywacza, który wraz z biegiem wydarzeń zamienia się w bezkompromisowego mordercę.
Cechy szczególne:
- Bardzo nietypowy sposób pozbycia się swojego współpracownika – zmielenie go na wióry.
- Nigdy nie wiadomo, co zrobi i do czego jest zdolny.
Psychopatia: 4/5 – zimna, stonowana, milcząca twarz Grimsruda wyraża wszystko.
Tekst z archiwum film.org.pl.
#s3gt_translate_tooltip_mini { display: none !important; }
Rafał Grynasz