DOROŚLI aktorzy, którzy PRZEKONUJĄCO zagrali NASTOLATKÓW
Rachel McAdams, Wredne dziewczyny (2004)
Regina George jest niekwestionowaną „królową pszczół” w liceum Northshore. Przewodzi grupie „Plastików”, czyli najpopularniejszym dziewczynom w szkole. Jak określa Janis Ian (Lizzy Caplan), koleżanka głównej bohaterki Wrednych dziewczyn, Cady, Regina to zło wcielone. Intrygantka, zołza, wredota. Wcielająca się w tę na pokaz uroczą nastolatkę Rachel McAdams miała jednak w dniu premiery filmu dwadzieścia sześć lat. Oznacza to, że grająca panią George Amy Poehler była starsza od swojej filmowej córki zaledwie o siedem lat. Nie zmienia to jednak faktu, że obraz Marka Watersa to bardzo udana, zabawna i świadoma pastiszowa produkcja dla nastolatków, a nie kolejna komedia dla kretynów. Od przekonywającej kreacji Rachel McAdams we Wrednych dziewczynach (plus tej w Pamiętniku) rozpoczęła się jej droga na sam szczyt.
Andrew Garfield, Niesamowity Spider-Man (2012)
Podobne wpisy
Andrew Garfield to najstarszy znany filmowemu światu Człowiek-Pająk. Niesamowity Spider-Man trafił do kin w 2012 roku, a więc wtedy, gdy aktor skończył dwadzieścia osiem lat. Garfield nie był w mojej opinii najlepszym Peterem Parkerem, ale należy przyznać, że jego naturalny, wrodzony kalifornijski luz sprawił, że wypadł całkiem przekonywająco jako piętnastoletni uczeń szkoły średniej, a filmy z jego udziałem były niezwykle popularne i zarabiały mnóstwo pieniędzy. Wybór dorosłych artystów pokroju Tobeya Maguire’a, a następnie Andrew Garfielda do roli Spider-Mana spowodował, że kolejni twórcy obrazów o Człowieku-Pająku będą wyznaczać na głównego bohatera aktora, którego wiek będzie zbliżony do komiksowej postaci. Już przecież tak się stało. Tom Holland to aktor najbardziej zbliżony liczbą wiosen do Petera Parkera, co oznacza, że raczej (choć po ostatnich problemach nie jest to takie pewne) długo będziemy go w tej roli na ekranie oglądać. I dobrze.
Ralph Macchio, Karate Kid (1984) i Michael J. Fox, Powrót do przyszłości (1985)
Z udanych przedstawień nastoletnich postaci przez dorosłych aktorów warto wspomnieć jeszcze o dwóch mężczyznach o twarzy dziecka. Są nimi Ralph Macchio, który podczas kręcenia pierwszego Karate Kid (1984) miał dwadzieścia dwa lata, a jego postać, Daniel LaRusso, siedemnaście, oraz Michael J. Fox, dwudziestoczteroletni wówczas odtwórca roli siedemnastoletniego Marty’ego McFlya w Powrocie do przyszłości (1985). Co ciekawe, to właśnie pierwszy z wymienionych aktorów miał pierwotnie wystąpić w trylogii Roberta Zemeckisa.
Kogo dodalibyście do tego zestawienia?
Przemysław Mudlaff