Co po CZARNOBYLU? Gotowe tematy na nowy serial

Fukushima

Katastrofa Elektrowni Atomowej Fukushima Nr 1 w Japonii z 2011 roku to wydarzenie, które niestety automatycznie przychodzi na myśl w kontekście wielkich wypadków jądrowych, takich jak Czarnobyl. Co prawda, bezpośrednią przyczyną katastrofy nie była awaria w obiekcie ani ludzki błąd, lecz trzęsienie ziemi w Japonii i spowodowana nim fala tsunami, ale także tutaj Craig Mazin znalazłby zarówno czarne charaktery, jak i bezinteresownych bohaterów. Tymi pierwszymi byliby zapewne prezesi i wiceprezesi firmy TEPCO (Tokyo Electric Power Company), którzy przez dwa miesiące ukrywali, że doszło do uszkodzenia rdzenia elektrowni atomowej, a także popełnili błąd w 2006 roku, kiedy przyjmując dane historyczne o wysokości fali tsunami, budowali mur oporowy (chociaż fali o wysokości 14 metrów nikt nie mógł sobie wyobrażać nawet w najstraszniejszych wizjach). Herosami zaś byliby wszyscy ci ludzie, dzięki którym katastrofa w Fukushimie nie pochłonęła żadnej ofiary śmiertelnej, czyli członkowie japońskich grup ratowniczych ochotniczo podejmujących się pracy przy usunięciu awarii (Fukushima 50). Tutaj zamiast rywalizacji prawdy i kłamstwa, a także jej wpływu na jednostki, można by opowiedzieć o honorowym, samurajskim poświęceniu oraz wierności i skonfrontować te wartości z tchórzostwem i brakiem lojalności.

Bhopal

W 1979 roku fabryka firmy Union Carbide mieszcząca się w centrum miasta Bhopal w Indiach została przystosowana do produkcji karbarylu, organicznego związku chemicznego używanego do usuwania szkodników (insektów) w rolnictwie, ogrodnictwie, a także w gospodarstwach domowych. Półproduktem przy tworzeniu pestycydu jest silnie toksyczny i drażniący izocyjanian metylu. W grudniu 1984 roku w Bhopalu doszło do tragedii. Przez nieszczelną izolację do zbiornika z izocyjanianem dostała się woda. Następstwem reakcji okazał się wzrost ciśnienia i eksplozja zbiornika. Tym samym do atmosfery przedostały się 43 tony gazowego izocyjanianu metylu. Rannych w wyniku kontaktu z substancją zostało wg Union Carbide ponad 40 tysięcy osób, a śmierć poniosło 3,8 tysiąca osób. Z kolei według informacji rządowych „Międzynarodowa kampania dla sprawiedliwości w Bhopalu” opublikowała, że zmarło 15 tysięcy osób, a 560 tysięcy zostało poszkodowanych. Pośrednimi przyczynami katastrofy były oszczędności firmy, które objęły pracowników oraz sprzęt. Redukcja etatów, niewłaściwe traktowanie personelu, uszkodzone maszyny i specjalne obniżanie kosztów energii to najcięższe grzechy amerykańskiej firmy. Niestety, katastrofy w Czarnobylu i Fukushimie przy wydarzeniach w Bhopalu wydają się wręcz incydentami. Skutki uwolnienia trującego gazu są widoczne do dziś. Deformacje niemowląt i epidemia raka to „tylko” te najstraszniejsze następstwa amerykańskiego neokolonializmu.