ZAPOMNIANE gwiazdy kina lat 80.

Nie jest żadną tajemnicą, że wielu kinomanów darzy lata 80. niesłabnącą sympatią. Kilka gwiazd tamtego okresu z powodzeniem kontynuowało karierę w następnej dekadzie. Niektórzy nie mieli jednak tyle szczęścia i ich blask po upływie lat 80. zaczął powoli gasnąć. Mimo to określenie, że są to gwiazdy ZAPOMNIANE, wydaje się nieco krzywdzące, właściwsze byłoby powiedzenie: NIEPAMIĘTANE przez współczesne pokolenie widzów. Oto kilka przykładów takich aktorów i aktorek.

Kathleen Turner

„Dziwię się, że kobiety pragną być takie jak ja, osobiście czasem boję się swojej odwagi” – tak niegdyś stwierdziła Kathleen Turner, jedna z najbardziej rozpoznawalnym aktorek lat 80. i zarazem symbol seksu tamtych lat. Turner nie tylko urodą i talentem, ale również uporem i pewnością siebie utorowała sobie drogę do kariery. Jej gra w Żarze ciała Lawrence’a Kasdana przyciągnęła uwagę widzów i krytyków na tyle, by można było z całą pewnością stwierdzić, że rola kobiety fatalnej i zgubnej w jej wykonaniu należy do najbardziej olśniewających debiutów na dużym ekranie. Zaczęły się lata syte dla blondwłosej aktorki o zmysłowym, nieco niskim głosie. W przeboju Miłość, szmaragd i krokodyl u boku Michaela Douglasa pokazała predyspozycje do innego typu bohaterek, zaś u Kena Russella w Zbrodniach namiętności ponownie dowiodła swojej śmiałości w odgrywaniu wyzywających kobiet. Turner była już gwiazdą po udziale w Klejnocie Nilu oraz Honorze Prizzich, a rok później zdobyła nominację do Oscara za główną rolę w Peggy Sue wyszła za mąż Francisa Forda Coppoli. W drugoplanowej kreacji w Przypadkowym turyście pozostawała nieco w cieniu Geeny Davis, ale w czarnej komedii małżeńskiej Wojna państwa Rose ponownie stworzyła dobrany duet z Michaelem Douglasem. Lata 90. nie okazały się dla niej już aż tak łaskawe. Co prawda aktorka zgarniała liczne występy (Detektyw w szpilkach, Dom z kart, Blues tajniaków, W czym mamy problem?) jednak dało się zauważyć, że Turner ustępuje pola młodszej konkurencji, a filmy z jej udziałem nie mają takiego wzięcia jak wcześniej. Producenci coraz częściej rezygnowali z angażowania aktorki, puszczając na jej temat złą famę kłótliwej i coraz bardziej zaniedbanej alkoholiczki.

Michael J. Fox

W spisie aktorów nazwisko Michael Fox pojawiało się mnóstwo razy, zatem trzeba było dodać J. Oto cały sekret litery. Niski aktor o chłopięcej fizjonomii po zdobyciu Złotego Globu za serial Więzy rodzinne został dostrzeżony przez Stevena Spielberga i Roberta Zemeckisa, którzy wybrali go do głównej roli w swojej produkcji. Chodzi oczywiście o Powrót do przyszłości. Zobowiązany kontraktem w związku z kontynuacją serialu Michael musiał odmówić i o mały włos nie zastąpił go Eric Stoltz. Ostatecznie jednak stał się Martym, a film okazał się hitem, który uczynił z aktora ulubieńca publiczności. Z obawy przed zaszufladkowaniem Michael rozglądał się za bardziej dojrzałymi rolami (Tajemnica mojego sukcesu, Jasne światła, wielkie miasto), lecz zerwanie z wizerunkiem wiecznego chłopca okazało się niełatwe. Fani widzieli w nim przede wszystkim energicznego nastolatka przenoszącego się w czasie.  W 1989 roku zagrał w kontynuacji przebojowej komedii SF, jednocześnie pokazując większe aktorskie ambicje w Ofiarach wojny De Palmy jako szlachetny żołnierz sprzeciwiający się swoim kolegom z jednostki. Na początku lat 90. Fox po raz trzeci zagrał w jak dotąd ostatniej części Powrotu do przyszłości, później skupił się ponownie na telewizji (Złoty Glob za Spin City). Filmy, w których Fox grał główną rolę (m.in. Przerażacze), nie odnosiły dużego sukcesu; wyjątkiem były tytuły, gdzie grał drugie bądź trzecie skrzypce (np. Marsjanie atakują). W 1991 roku zdiagnozowano u niego chorobę Parkinsona. Gwiazdor w pewnym momencie zawiesił karierę z powodów zdrowotnych. W 2000 roku założył fundację na rzecz walki z Parkinsonem.

Kelly McGillis

Atrakcyjna, wysoka, inteligentna. Wydawało się, że jej sukces nie skończy się wraz ze zmianą dekady. Stało się jednak inaczej. Na początku Kelly McGillis urzekła widzów naturalnym wdziękiem i kobiecością w Świadku Petera Weira. U boku Harrisona Forda zagrała matkę amisza, który był świadkiem zabójstwa dokonanego przez skorumpowanego oficera policji. Kolejny film przyniósł następny sukces w postaci hitu Top Gun z Tomem Cruise’em – tym razem wystąpiła jako instruktorka pilotów w elitarnej jednostce, która wdaje się w romans z najzdolniejszym adeptem. Dom przy Carroll Street czy Między niebem a ziemią nie wzbiły aktorki wyżej, lecz spotkały się z pozytywnym odbiorem, z kolei w Oskarżonych McGillis musiała ustąpić pola oscarowej kreacji Jodie Foster. Filmowy wątek walki zgwałconej kobiety o sprawiedliwość był niestety również udziałem aktorki wcielającej się w postać prawniczki wspierającej główną bohaterkę. Dalsze role McGillis przechodziły właściwie bez echa, a Hollywood nie miało jej zbyt wiele do zaoferowania. Szkoda.

Steve Guttenberg

Sympatyczny aktor komediowy, który na zawsze będzie kojarzony głównie z jednym tytułem. Chodzi rzecz jasna o Akademie policyjną i rolę niesfornego,  lecz zabawnego rekruta, który staje się stróżem prawa. Rolę Mahoneya powtórzył jeszcze w trzech odsłonach serii. Ta postać przyniosła mu rozpoznawalność i pozycję małej gwiazdy. Pojawił się również w dwóch częściach ciepłej komedii SF Kokon w zbliżonej roli sympatycznego kawalarza. Guttenberg próbował swoich sił w poważniejszym repertuarze, lecz dreszczowiec w stylu Hitchcocka Okno sypialni nie wzbudził większego zainteresowania widowni. Aktor w opinii widzów i krytyków znacznie bardziej pasował do komedii takich jak Krótkie spięcie czy Trzech mężczyzn i dziecko. Niezła passa skończyła się z wejściem w następną dekadę. Guttenberg nie był w stanie powtórzyć sukcesów z lat 80.