ZAKOŃCZENIA filmów, które MROŻĄ KREW w żyłach

Lament

Kolejny koreański film i kolejny horror na tej liście koncentruje się na historii dziwnej epidemii, która atakuje mieszkańców niewielkiej górskiej wioski. Nasz główny bohater, niezbyt rozgarnięty policjant Jong-goo (Kwak Do-won), jest o tyle świetnym protagonistą, że przez większość fabuły czujemy się równie skołowani co on. Konflikt sił anielskich z demonicznymi rozgrywający się na zamieszkanym przez niego terenie przerasta możliwości niedoświadczonego funkcjonariusza, zwłaszcza gdy tajemnicza choroba atakuje także jego córkę. Podejmowane przez niego – często pod wpływem impulsu – decyzje do samego końca pozostają zwykłymi „strzałami”. Czy wtedy wybrał dobrze, czy źle? Kto jest jego sojusznikiem, a kto wrogiem? Komu można zaufać? Kolejne pytania piętrzą się i dopiero w ostatniej sekwencji okazuje się, że dla Jong-goo i córki nie ma już ratunku. Deus ex machina nie zjawi się znikąd. Popełnione przez niego błędy zaowocowały zaprzedaniem kilku dusz piekielnym siłom. To pozbawione nadziei zakończenie uderza nas z pełną siłą dopiero wtedy, gdy uświadomimy sobie, jak naprawdę potoczyły się zdarzenia przedstawione w filmie.

Bulwar Zachodzącego Słońca

Bulwar Zachodzącego Słońca łączy elementy kina noir z dramatem psychologicznym, choć momentami ogląda się go jak dobry thriller. Opowiadając historię drobnego cwaniaka, Joego Gillisa (William Holden), tak naprawdę koncentruje się na sytuacji psychicznej byłej gwiazdy niemych filmów, Normy Desmond (Gloria Swanson). Ta wciąż żyje przeszłością, wspomnieniami o utraconej sławie, czemu wtóruje jej zaufany służący Max. Główne postacie związują się ze sobą zawodowo. W miarę rozwoju wydarzeń obserwujemy, jak Joe czuje się coraz bardziej przytłoczony obecnym stanem rzeczy, podczas gdy Norma coraz mocniej odkleja się od rzeczywistości. W pewnym momencie świat rzeczywisty miesza jej się z fikcją, czego kulminacją są śmiertelne strzały oddane w kierunku scenarzysty. Tymczasem podczas przyjazdu policji kobieta zachowuje się, jakby za chwilę miało dojść do kręcenia jej niedoszłego filmu. Najbardziej wstrząsająca jest w tym niemożność pogodzenia się z gruntowną zmianą status quo. Norma cały czas karmi się przeszłością – Hollywood dało jej życie, by następnie bezwzględnie wyrwać je z rąk. Samo istnienie tak silnych emocji, że podporządkowała im resztki nadwyrężonej psychiki, mrozi krew w żyłach.

Grobowiec świetlików

Rozumiem, że niektórzy mogą czuć się zmęczeni powracającą w tego typu zestawieniach obecnością powyższego tytułu. Trudno jednak uniknąć pisania o wstrząsających zakończeniach bez uwzględnienia go na liście. Koncentrująca się na dramatycznych losach młodego rodzeństwa opowieść o cierpieniu cywilów podczas wojny przeraża właściwie od pierwszych minut, ale to w finale dochodzi do największego uwolnienia emocji. Próbujący na wszelkie możliwe sposoby znaleźć pożywne jedzenie dla chorującej siostry Seita podczas przyrządzania posiłku orientuje się, że jego podopieczna nie żyje. Zszokowany tragedią, po prostu pali jej ciało, a następnie ucieka w świat wspomnień i marzeń. My także, postawieni przed faktem dokonanym, wolelibyśmy zobaczyć inne zakończenie tej historii, ale rzeczywistość jest nieubłagana. Nawet jeśli nie bezpośrednio, to konflikt zbrojny uśmiercił kolejne niewinne dziecko.

W ułamku sekundy

Katja (Diane Kruger) wiedzie spokojne życie z mężem i małym synkiem. Niestety ulega to kompletnemu wywróceniu do góry nogami, gdy wspomniana dwójka ginie w wyniku zamachu bombowego. Co więcej, odpowiedzialni za to przestępcy otrzymują wyrok uniewinniający, co przelewa czarę goryczy. Zrozpaczona kobieta, która na tym etapie już wie, że prawo nie stoi po jej stronie, postanawia wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę. Odnajduje miejsce zamieszkania zabójców i przez kilka dni waha się przed działaniem, ale w końcu wpada do ich przyczepy kempingowej obwieszona ładunkami wybuchowymi. W przypadku W ułamku sekundy trudno mówić o morale – to bardziej przestroga, że nienawiść rodzi nienawiść, i wrogie nastawienie prędzej czy później sprawi, że wszyscy zostaniemy zawaleni gruzami. Prezentuje przy okazji realny problem, bo odnosi się do zamachów bombowych, które w pewnym momencie zaczęły prześladować Europę.

Czy wy również uważacie powyższe zakończenia za wstrząsające? Jakie filmy z podobnie zatrważającym finałem możecie polecić? Podzielcie się tytułami w komentarzach!