SZYBKA PIĄTKA #117. Najlepsze filmowe pocałunki

Odys Korczyński

1. Martwica mózgu – pocałunek księdza i pielęgniarki – Nie sądziłem, że między żywymi trupami może być aż tyle namiętności. Peter Jackson w charakterystycznym dla siebie stylu gore pokazał, co może się stać z ustami, jeśli wpije się w nie zbyt rozochocona kobieta. Dosłownie mogą odlecieć wraz z kawałkami policzków. Ale przecież rozgorączkowanemu seksualnie księdzu to w ogóle nie przeszkadza. Ich namiętność przetrwa każdą jatkę, nawet tę finalną, z kosiarką w roli głównej.
2. Pięćdziesiąt twarzy Blacka – pocałunek w łóżku – To właśnie ten przypadek, kiedy pastisz jest lepszy od oryginału. Z dialogów wylewa się siermiężny erotyzm, a aktorzy dobrze udają, że się pragną w iście zwierzęcy sposób. Pocałunek między Christianem a Hannah (zaraz po wylizaniu tostów), kiedy on naciąga jej wargę niemal jak gumę do żucia, zwiastuje same abstrakcyjne seksualne wyczyny i mięsiste dialogi, które nastąpią później.
3. Ściśle tajne – pocałunek Nicka i Hillary przed angielskim samolotem – Zuckerowie potrafią śmieszyć, chociaż napakowanie ich filmów gagami czasem już dzisiaj nuży. To taka trochę klęska urodzaju. Zdarzają się jednak momenty, które warto zapamiętać, bo są i śmieszne, i dwuznaczne, tak jak ten pocałunek rodem z filmów porno. Trwa bardzo krótko, ale to oczywiste, co znaczy. Rzecz jasna, mam na myśli to charakterystyczne wybrzuszenie na policzku Nicka.
4. Gra pozorów – zanim wszystko stało się jasne – Neil Jordan potrafi targać emocjami widzów. Najpierw niezwykle zmysłowo filmuje pocałunek Fergusa (Stephen Rea) i Dil (Jaye Davidson), by następnie sprowadzić całą namiętność tej sceny do penisa. Odkrycie go może wszystko zmienić, ale Jordan nie po to rozgrywałby tak relację między bohaterami. Nic nie jest proste, kiedy w grę wchodzą uczucia.
5. Łowca androidów – w domu Deckarda – Bardzo męska to scena. Pełna dominacji, jednoznacznej żądzy, chęci zdobycia ofiary. Wydaje się, że Rachael tego nie chce, że się przestraszy i zostanie skrzywdzona. Nic bardziej mylnego. Ona potrzebuje takiego potraktowania. Do tej pory nigdy nie była samodzielna – dosłownie nie wiedziała, kim jest. A teraz Deckard staje na jej drodze i może wyzwolić jej samodzielność niczym demiurg. Wspaniały pocałunek i idealnie dobrane do sytuacji dialogi.

Gracja Grzegorczyk

1. Hannibal – pocałunek Clarice Starling i Hannibala Lectera – Na ten pocałunek czekałam przez wiele, wiele lat, od momentu, gdy całkowicie zauroczyłam się Milczeniem owiec. I muszę przyznać, że choć jego sequel okazał się być totalnym niewypałem, to ta scena pocałunku wciąż przyprawia mnie o ciarki. Obydwoje walczący o życie, obydwoje zafascynowani sobą i obydwoje zdolni posunąć się do wszystkiego. Tej parze naprawdę kibicowałam praktycznie od samego początku. Niestety perfekcyjny finał, który może usatysfakcjonować typową fankę, dostałam dopiero w książce. Ale, jak to mówią, nie można mieć wszystkiego.
2. Tamte dni, tamte noce – pocałunek Elia i Olivera – Nie powinno dziwić, iż pocałunek z Tamtych dni, tamtych nocy znalazł się na mojej liście. Cały film to jedna wielka gra wstępna; senne marzenie, które koniec końców okazuje się być wspomnieniem. Uwielbiam scenę, w której Elio dopiero co puścił pawia, ale Oliverowi zupełnie to nie przeszkadza. Jest środek nocy, nic ani nikt ich nie ogranicza, są młodzi i wolni.
3. Casablanca – pocałunek Ricka i Ilsy – Ikoniczny film, ikoniczny pocałunek. Za każdym razem, gdy oglądam Casablankę, ogarnia mnie w tym momencie wzruszenie. Chyba cały świat chce, by tych dwoje finalnie wróciło do siebie, a jednocześnie wiemy, że związek skazany jest z góry na porażkę. Ona wyznaje mu miłość, a on obejmuje ją ramieniem i całuje, jakby więcej mieli już się nie zobaczyć. Dla mnie to jeden z perfekcyjnych pocałunków i klasyczny wyciskacz łez.
4. Atomic Blonde – pocałunek Charlize Theron i Sofii Boutelli – Charlize Theron chyba nigdy nie wyglądała tak seksownie, jak w scenie, w której dekonspiruje francuską agentkę. Stroboskopowa czerwień, piękne kobiety, mierzenie do siebie z broni – czego chcieć więcej. Niejeden facet oraz kobieta chcieliby się znaleźć w tamtym momencie na miejscu Sofii Boutelli. Pocałunek jest gorący, elektryzujący… a reszta to już historia.
5. Drive – pocałunek bezimiennego głównego bohatera i Irene – Bezwzględni, samotni i poszukujący siebie wzajemnie. Drive to dla mnie przykład kina, którym Refn bez wątpienia powinien się zajmować. W przypadku sceny w windzie reżyser doskonale wiedział, jak uchwycić napięcie pomiędzy bohaterami. Perfekcyjna gra świateł i perspektywy sprawia, iż jesteśmy nim – jako widzowie – całkowicie pochłonięci. Tylko jeden pocałunek dzieli bowiem bohaterów od totalnej masakry, która ma się za chwilę wydarzyć. I jest to naprawdę piękna scena, oczywiście w specyficzny sposób.