SEQUELE – Dekalog

ROK PRODUKCJI: 1988 DATA PREMIERY: 12.10.1989 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Warner REŻYSERIA: Krzysztof KieślowskiWYSTĄPILI: Janusz Gajos Adrianna Biedrzyńska Adam Hanuszkiewicz Artur Barciś

Anka jest studentką aktorstwa i mieszka z ukochanym ojcem. Jest smutna tylko wtedy, kiedy ojciec wyjeżdża w daleką podróż. Pewnego dnia, podczas nieobecności ojca, trafia w jej ręce list napisany niegdyś przez matkę na łożu śmierci. Dziewczyna dowiaduje się z listu, że Michał nie jest jej biologicznym ojcem. W spokojny i pełen radości świat Anki jak tornado wkrada się konieczność ponownego nazwania więzi, która rzeczywiście łączy ją z Michałem. Dziewczyna recytuje ojcu treść listu, prowokując go do wyjawienia prawdy. Oboje bohaterów łączy coś, co dotąd niebezpiecznie balansowało na granicy kazirodztwa – uświadamiają to sobie po przeczytaniu listu. Nagle dwie bliskie osoby muszą spojrzeć na siebie z lękiem i wstydem, a potem przetrwać niespokojną noc i podjąć ostateczną decyzję, co do swojej przyszłości. Ten odcinek serii dotyczy przykazania “Czcij ojca swego i matkę swoją”, normującego relacje międzyludzkie. Skomplikowana i misterna sieć relacji między ojcem a córką została znakomicie oddana przez aktorów Janusza Gajosa i Adriannę Biedrzyńską, którzy stworzyli bogate wewnętrznie, złożone postacie. Odcinek ten stanowi jeden z najwybitniejszych przykładów reżyserii, aktorstwa i zdjęć (operator Krzysztof Pakulski) spośród wszystkich odcinków Dekalogu.

ROK PRODUKCJI: 1988 DATA PREMIERY: 12.10.1989 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Warner REŻYSERIA: Krzysztof KieślowskiWYSTĄPILI: Mirosław Baka Krzysztof Globisz Jan Tesarz Zbigniew Zapasiewicz Artur Barciś

W mroźny marcowy dzień w Warszawie taksówkarz Marian czyści swojego poloneza, Piotr zdaje ostatni egzamin adwokacki, a dwudziestoletni Jacek włóczy się po ulicach szukając zaczepki. W ten dzień ścieżki trzech mężczyzn zejdą się, znajdując swój tragiczny finał… Jacek to naładowana negatywną energią bomba, która lada chwilę wybuchnie. W barze, gdzieś między ciastkiem z kremem a fusiastą kawą, rodzi się w jego głowie myśl o morderstwie. Podjeżdża taksówka Mariana, do której wsiada Jacek. Można powiedzieć – i to się w filmie wyczuwa – że obaj jadą po śmierć. Gdzieś na peryferiach miasta Jacek brutalnie morduje kierowcę, a potem masakruje jego ciało. Kieślowski niezwykle surowo przedstawił filmową rzeczywistość. Uniknął zbędnych dłużyzn, pozostał wierny konsekwentnie zarysowanej ascetycznej formie. Zamiast rozwlekłych scen sądowych pada tu tylko wyrok skazujący Jacka na śmierć. W filmie nie znajdziemy także psychologicznego portretu dwudziestoletniego mordercy. Zobaczymy go jednak oczyma młodego Piotra, dotąd pełnego wiary i ideałów. Adwokat przegrał sprawę, teraz jest zmuszony odliczyć ostatnie kwadranse życia Jacka…Film ten otrzymuje najwyższą notę spośród wszystkich części Dekalogu, bo po obejrzeniu go nie można o nim zapomnieć, obojętnie usunąć z pamięci postawionych w nim pytań, wymazać obrazu tamtego dnia. Ten film poraża swoją bezkompromisowością i nagością faktów, jednocześnie wspinając się na wyżyny sensacyjnego kina ponurych atrakcji. Kinowa wersja, czyli Krótki film o zabijaniu, wyprzedziła swój “dekalogowy” odpowiednik o rok. Film rozniósł się szerokim echem po Europie, wynosząc reżysera na czołowe miejsca w festiwalowych rankingach. Warto zaznaczyć, że sukces filmu, to także ogromny wkład współautora scenariusza Krzysztofa Piesiewicza oraz kreatora zjawiskowego filmowego wizerunku Warszawy – Sławomira Idziaka.

ROK PRODUKCJI: 1988 DATA PREMIERY: 12.10.1989 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Warner REŻYSERIA: Krzysztof KieślowskiWYSTĄPILI: Grażyna Szapołowska Olaf Lubaszenko Piotr Machalica Artur Barciś

Dwudziestoletni Tomek wprowadza się do małego pokoju w bloku. Poprzedni właściciel pokoju, starszy kolega Tomka, zostawia mu ekscytującą informację dotyczącą Magdy – kobiety z okna naprzeciwko. Od tego momentu Tomek, niegdyś wychowanek domu dziecka, ulega niebezpiecznej fascynacji kobietą. Najpierw obserwuje ją przez lornetkę, potem przez skradzioną lunetę, w końcu zaczyna ją śledzić. Obserwowanie miłosnych schadzek Magdy doprowadza go w końcu do desperackiego kroku. Tomek zdobywa się na odwagę i wyznaje Magdzie miłość. Kobieta postanawia najpierw to wykorzystać i zabawić się uczuciami niedoświadczonego kochanka. Z biegiem czasu oboje ulegają przemianie – zarówno młody i niedoświadczony mężczyzna, jak i wyrachowana doświadczona kobieta odkrywają w sobie zdolność do wyższych uczuć oraz ogromne pragnienie miłości. Ten odcinek serii wszedł również na ekrany jako Krótki film o miłości, odsłaniając nie tylko wdzięki znanej amantki Grażyny Szapołowskiej, ale ukazując także jej niebanalny zmysł aktorski. Młody Olaf Lubaszenko, dotychczas współpracujący z Kieślowskim przy Dekalogu jako jego asystent, zabłysnął wreszcie przed obiektywem jako zdolny aktor. Film Kieślowskiego ma niezwykle ascetyczną, wręcz skąpą akcję. Charakteryzuje go jednak intensywność i głębia psychologiczna, co sprawia, że plasuje się on wysoko pośród pozostałych części.