FILMOWI KIEROWCY. Pamiętni mistrzowie kierownicy
Auta, nawet te najlepsze, byłyby niczym, gdyby nie sterujący nimi fachowcy od jazdy. Dobry kierowca to skarb, o czym wie każdy, kto porusza się po mieście taksówkami (lub jest na tyle bogaty, że polega na osobistym szoferze). Skarb tym większy, jeśli nie potrafi jedynie wprawnie „machać kółkiem”. Poniżej kilku najbardziej pamiętnych mistrzów kierownicy – w formie czystej, czyli bez uwzględnienia taksówkarzy, truckerów i rajdowców.
Baby
Dziecko kierowca? A czemu nie? Wszak już u Stevena Spielberga Short Round robił okazyjnie za szofera. Baby jest przy tym o wiele starszy i bardziej doświadczony, ale też i… niecodzienny. Z reguły bowiem ludzie za kółkiem nie lubią postronnych przeszkadzajek. A tymczasem „Dzidzia” uwielbia pełną synchronizację rzeczywistości z sączącą mu się ze słuchawek muzyką różnego sortu. Biorąc jednak pod uwagę, jakiego kopa i wyczucia bryki mu to daje, aż chciałoby się, żeby i na polskich drogach było więcej takich jak on…
Bandyta
seria Mistrz kierownicy ucieka
Typowy przykład… cóż, mistrza kierownicy. Bandyta – naprawdę Bo Darville – ma duże ego, kozacką furę i kowbojskie ciuchy. Do tego wąsik, pod którym skrywa się zawadiacki uśmiech Burta Reynoldsa, i mamy cały obrazek pewnego siebie pirata drogowego, któremu żadne zadanie i ani jeden patrol policyjny niestraszne. Traf chce, że na polskich drogach jemu podobnych akurat pełno.
Frank Martin
seria Transporter
Podobne wpisy
Pełny profesjonalista. Tak w skrócie określić można tego byłego członka sił specjalnych, będącego na co dzień kierowcą na zamówienie. Frank nosi się schludnie niczym rasowy biznesman, jeździ zawsze czystym i lśniącym autem oraz jest niezwykle punktualny. Nie dba przy tym o to, co, kogo i gdzie ma przewieźć, bo nie zadaje pytań i nie pragnie gotowych odpowiedzi. Jest gościem z zasadami, których nie łamie (do czasu) i tego samego wymaga od swoich klientów. Prowadzi jak diabeł, lecz bez narażania życia swojego i pasażerów. No i do tego posiada całą gamę innych niesamowitych umiejętności. Złoty chłopak po prostu.
Hoke Colburn
Kierowca starej daty, a więc człowiek stateczny, miły, uczciwy, uczynny, lojalny i otwarty. Odrobinę niedouczony, bo nie potrafi czytać, co na dłuższą metę stanowić może niewielki problem. Ale uczy się, a swoją robotę stara się wykonywać najlepiej jak potrafi. Nie jest przy tym duchem prędkości – za to nie boi się żadnych warunków pogodowych. Niejakim bonusem są jego ogrodnicze umiejętności. Wszystko to czyni go idealnym kierowcą dla najmłodszej i najstarszej grupy wiekowej, choć nie tylko.
kierowca
Małomówny, tajemniczy, anonimowy, wiecznie żujący wykałaczkę (udławienie się nią wpisane jest w ryzyko zawodowe) kaskader, okazjonalnie służący złym ludziom za eksperta od szybkich ucieczek – to właściwie archetyp kierowcy. Fajna kurtka, bajeranckie, lecz nierzucające się w oczy autko i złota zasada całkowitego oddania się sprawie w konkretnym przedziale czasowym. Podobnie jak Frank, nasz anonim również stara się nie łamać swoich zasad. Ma jednak słabość do uciśnionych oraz matek z dziećmi, więc łatwo popada w kłopoty. Nocny marek.
Jacek Lubiński