Filmografia PIXAR. Część III: filmy krótkometrażowe

Nastoletnia Kari zostaje sama z Jack-Jackiem, najmłodszą latoroślą państwa Iniemamocnych. Pozornie berbeć wygląda na całkowicie pozbawionego mocy będącej udziałem reszty rodziny. Lecz Kari w przypływie nauczycielskiej fantazji pokazuje maluchowi rysunek ognia, na co Jack-Jack radośnie zamienia się w żywą pochodnię. Cała historyjka ubrana jest w fabularną ramę – Kari opowiada to wszystko Dickerowi z agencji ochrony superbohaterów…

Powrót krótkich filmików do wysokiej formy. Niemowlę kontratakuje to fantastyczny bonus do Iniemamocnych, praktycznie wyglądający jak odrzucona sekwencja z gotowego filmu. Przezabawny filmik dopowiada równoległą historię pomiędzy lotem Elastyny na wyspę a powrotem Iniemamocnych do domu, kiedy to Syndrom porywa Jack-Jacka. Dowiadujemy się, jak maluch rozpoczyna korzystanie ze swych transformacyjnych mocy, które w filmie kinowym zaskakują zarówno widzów, jak i samego Syndroma. Mistrzostwo świata, także jeśli chodzi o polski dubbing.

Jack-Jack Attack
(2004)

scenariusz i reżyseria – Brad Bird
montaż – Stephen Schaffer
produkcja – Osnat Shurer, John Lasseter

wystąpili

Bret Parker (Kari)
Bud Luckey (Dicker)
Eli Fucile (Jack-Jack)
Jason Lee (Syndrom)

 *  *  *

Przy fontannie stoi sobie człowiek-orkiestra, objuczony instrumentami uliczny grajek. Na ulicy pusto. Wtem pojawia się mała dziewczynka ze złotą monetą. Grajek zaczyna grać, lecz nagle zjawia się konkurencyjny uliczny klezmer. Obaj wychodzą ze skóry, klawiszy, strun i nut, dokonują cudów wirtuozerii, byleby tylko zasłużyć na pieniążek coraz bardziej zdezorientowanej dziewczynki…

Pixarowcy znów pokazali, że wystarczą im trzy postaci i cztery minuty projekcji, by rozegrać urzekającą prostotą i dowcipem historyjkę o zaciętej rywalizacji dwóch muzyków. Dwaj młodzi twórcy Mark Andrews i Andy Jimenez, po pracy “na zapleczu” kilku wcześniejszych filmów z Pixara (Andrews jako scenarzysta, Jimenez na stanowisku grafika, co widać w łudzącym podobieństwie twarzy jednego z grajków do pana Iniemamocnego) stworzyli własny film krótkometrażowy, który można śmiało postawić obok klasycznych już filmików artystów z Emeryville. Trzecim mastermindem filmu był autor błyskotliwej oprawy muzycznej, znany ze score’a do Iniemamocnych Michael Giacchino. Jego muzyka spełniła tu niezwykle trudną rolę dialogową, gdyż każda sytuacja i zwrot akcji dzieje się poprzez coraz bardziej szalone solówki zdesperowanych muzyków. Oryginalnie wyświetlany w kinach przed Cars, Człowiek-orkiestra otrzymał nominację do Oscara. Filmik można znaleźć w dodatkach DVD do Aut.

One Man Band
(2005)

scenariusz i reżyseria – Mark Andrews, Andrew Jimenez
reżyseria animacji – David Munier, Angus MacLane
muzyka – Michael Giacchino
montaż – Steve Bloom
produkcja – Osnat Shurer, Brad Bird, John Lasseter

 *  *  *

Złomek robi sobie na okrągło żarty z każdego mieszkańca Chłodnicy Górskiej. Aby utrzeć mu nosa, szeryf opowiada mrożącą krew w żyłach legendę o Błędnym Ogniku wodzącym auta ku nicości. Dowcipniś Złomek dostaje traumy i w każdym nocnym światełku widzi Błędny Ognik…

Siedmiominutowy Złomek i Błędny Ognik to fabularny dodatek do Aut, w którym tytułowy bohater mógł sobie poszaleć jeszcze bardziej niż w filmie. Całość jest przyzwoita i zabawna, choć nie osiągnęła klasy “regularnych” krótkometrażówek Pixara niezwiązanych z filmami kinowymi. Filmik można znaleźć w dodatkach DVD do Aut.

Mater and the Ghostlight
(2006)

reżyseria – John Lasseter, Dan Scanlon
scenariusz – John Lasseter, Dan Scanlon, Joe Ranft
muzyka – Bruno Coon
montaż – Torbin Xan Bullock

wystąpili

Daniel Whitney (Złomek)
Michael Wallis (szeryf)
Owen Wilson (Zygzak McQueen)
Bonnie Hunt (Sally Carrera)

 *  *  *

Noc. Dom na amerykańskim pustkowiu. Nagle oślepiająca jasność rozświetla pokój śpiącego chłopaka. W wiszącym nad domem olbrzymim latającym talerzu młody kosmita pod czujnym okiem starszego usiłuje przenieść Ziemianina na swój pokład. Lecz mały zielony ludzik wykazuje rażącą niekompetencję w obsłudze gigantycznego pulpitu. Lewitujący śpiący człowiek odbija się od wszystkich ścian, jego tyłek nie chce przejść przez otwarte okno, opór stawia nawet drzewo na zewnątrz. Wreszcie zostaje przeniesiony do UFO…

Obok Marsjanie atakują! to chyba najśmieszniejsza parodia kina inwazyjnego. Pięć minut odtrutki na podniosłe misterium z finału Bliskich spotkań trzeciego stopnia i na mroczne ufologiczne spekulacje z X-Files. Duet kosmitów celowo został wymyślony i zaprojektowany według niezawodnego schematu mały narwaniec – duży fachowiec z Potworów i spółki. A nieszczęsnym Ziemianinem jest przeniesiony z Paryża Linguini z Ratatuj. Niespodzianką jest osoba scenarzysty i reżysera, Gary’ego Rydstroma ze Skywalker Sound. Ten zdobywca aż siedmiu Oscarów do tej pory budował dźwiękową potęgę amerykańskich blockbusterów. Lifted to jego reżyserski debiut, przy którym zresztą czuwał także jako główny dźwiękowiec. Filmik o nieudanym porwaniu Ziemianina, u nas opatrzony nader dziwacznym tytułem Nie przeszkadzać, był w kinach wyświetlany przed seansami Ratatuj.

Lifted
(2006)

scenariusz i reżyseria – Gary Rydstrom
produkcja – Katherine Sarafian, Osnat Shurer, John Lasseter
muzyka – Michael Giacchino
montaż – Steve Bloom

 *  *  *