Najlepsze HORRORY w HBO GO

Platforma HBO GO kojarzy nam się przede wszystkim z serialami – to na niej w środku nocy oglądało się najnowsze odcinki Gry o tron, to tam furorę zrobił ostatnio Czarnobyl. Ale dla miłośników filmów fabularnych oferta również jest bardzo zachęcająca. Lubicie horrory? Na HBO GO znajdziecie kilka naprawdę ciekawych pozycji. Nie musicie jednak przeszukiwać tych całkiem bogatych zasobów na własną rękę. Ja zrobiłem to za was.

Ciche miejsce

Według wielu opinii Ciche miejsce to najlepszy horror ubiegłego roku. Z pewnością mamy do czynienia ze świeżym podejściem do gatunku. Johnowi Krasinskiemu udało się zrealizować świetny, bardzo intensywny film. Ta historia o rodzinie starającej się przetrwać w postapokaliptycznym świecie, w którym nawet najmniejszy hałas może sprowadzić ogromne niebezpieczeństwo, naprawdę angażuje – końcowe sceny ogląda się z krawędzi fotela. Duża w tym zasługa aktorów, oprócz Krasinskiego na pierwszym planie występują tu jego żona Emily Blunt (nagrodzona za tę rolę prestiżową SAG Award) oraz bardzo zdolne dzieciaki, jak choćby znana z Wonderstruck Millicent Simmonds. Bardzo dobra rzecz, z dopracowaną w najmniejszym szczególe stroną techniczną.

To

Ekranizacje prozy Stephena Kinga mają to do siebie, że zazwyczaj są to albo filmy wybitne, albo bardzo słabe. Horror z 2017 roku jest wyjątkiem od tej reguły, bo to po prostu bardzo dobra produkcja – tylko i aż. To opowiada o grupce dzieciaków z małego miasteczka, które odkrywają, że za zniknięciami ich rówieśników stoi tajemniczy klaun. Elementy grozy udanie mieszają się tu z historią o dojrzewaniu i niesamowitym klimatem lat osiemdziesiątych. Film zarobił na świecie ponad 700 milionów dolarów, może pochwalić się świetnymi recenzjami, więc zachęcać chyba nie trzeba. Nawet, jeśli seans macie już za sobą, warto zaserwować sobie powtórkę – w końcu już na początku września do kin wchodzi rozgrywający się 27 lat po tamtych wydarzeniach sequel.

Gra wstępna

Czy to horror? Nie wiem. Wiele osób określa jednak Grę wstępną jako japońską odsłonę kina grozy i zdecydowałem umieścić się ten film w zestawieniu. Choć więcej tu chyba thrillera psychologicznego, wiem, że są widzowie, którzy podczas seansu obgryzają paznokcie ze zdenerwowania i raz po raz zakrywają oczy. Produkcja jest jedną z tych bardziej znanych w dorobku Takashiego Miikego – obrazuje wszechogarniającą samotność i fatalne konsekwencje próby poradzenia sobie z nią. Tempo jest tu niespieszne, ale działa to tylko na plus, jeśli chodzi o budowanie napięcia.

Thelma

Pytanie z początku poprzedniego opisu pozostaje aktualne. Coś Thelma jednak z horroru ma – trochę mamy tu dramatu, trochę kina psychologicznego, trochę fantasy, ale grozę również się znajdzie. Joachim Trier, reżyser Oslo, 31 sierpnia albo Reprise. Od początku raz jeszcze…, stworzył swoje najlepsze jak dotąd dzieło. Seans odczuwamy gdzieś głęboko pod skórą, ten film nie pozwala wyjść z głowy, pozostawia po sobie silne uczucie niepokoju. Jest klimatycznie, niejednoznacznie, dla niektórych obrazoburczo (historia rozgrywa się w środowisku fanatyków religijnych). Miła odmiana od hollywoodzkiej papki, która w gatunku horrorów niestety przeważa.