NAJGORSI filmowi RASIŚCI. Z nienawiści do inności

Rasowe uprzedzenia wynikające z niewiedzy, mizantropia, fanatyzm, celowa rasowa dyskryminacja lub prawdziwa nienawiść w stosunku do ludzi innego koloru skóry czy pochodzenia – to cechy, które przejawiają niektórzy z rasistów portretowanych przez twórców filmowych. Oto siedmiu filmowych bohaterów zdefiniowanych przez rasizm.

Hilly Holbrook (Bryce Dallas Howard) – Służące (2011)

Główną bohaterką Służących jest Skeeter (Emma Stone) powracająca do rodzinnego miasta, aby napisać książkę o czarnoskórych służących w zamożnych białych domach. Choć poglądy Skeeter są bardzo liberalne, na Południu zderza się z zatwardziałym rasizmem, zarówno swojej rodziny, jak i dawnych znajomych. Jedną z nich jest Hilly Holbrook – królowa miasta Jackson, żona przyszłego polityka, lwica salonowa i perfekcyjna gospodyni domowa, z którą wszyscy w mieście muszą się liczyć. Jako zamożna biała kobieta Hilly wykorzystuje swój status, często dążąc do celu za pomocą manipulacji i gróźb ukrytych pod płaszczykiem pozornej życzliwości i troski. Osoby czarnoskóre są w mniemaniu Hilly Holbrook gorsze i przenoszą właściwe tylko dla Afroamerykanów choroby. Bohaterka angażuje się w inicjatywy promujące rasową segregację, zwalnia służącą Minny za skorzystanie ze wspólnej domowej toalety, a kolejną z premedytacją oskarża o kradzież srebra, tylko po to, aby uniemożliwić jej znalezienie kolejnej pracy. Hilly jest złośliwą i wyrachowaną rasistką, kreowaną przez twórców filmów na główną antagonistkę, której nie da się lubić, przez co momentami jej postać staje się aż nazbyt groteskową karykaturą. Mimo to niewiele jest tak satysfakcjonujących dla widza scen w historii kina jak ta, gdy Hilly zjada przygotowane przez czarnoskórą służącą Minny ciasto z niespodzianką…

Calvin Candie (Leonardo DiCaprio) – Django (2012)

Grany przez DiCaprio Calvin Candie jest właścicielem plantacji bawełny w Missisipi, zwanej Candyland. To właśnie tutaj została sprzedana Broomhilda (Kerry Washington), żona Django (Jamie Foxx), której ten poszukuje. Calvin Candie jest sadystycznym rasistą i traktuje niewolników jak należące do niego rzeczy, zmuszając kobiety do prostytucji, a mężczyzn do uczestniczenia w czymś, co przypomina ludzką walkę psów. Niewolnika, który odmawia udziału w walce, rzuca psom na pożarcie. Podczas kolacji za pomocą pseudonaukowych teorii tłumaczy za to Schultzowi (Christoph Waltz), że czarnoskórzy są niższą rasą i jest to biologicznie uwarunkowane.

Derek Vinyard (Edward Norton) – Więzień nienawiści (1998)

Jako członek neonazistowskiej grupy głoszącej białą supremację i przywódca skinheadów Derek Vinyard przeprowadza ataki na imigrantów i członków mniejszości etnicznych, uważając, że żerują na amerykańskim społeczeństwie. Moment, w którym morduje jednego z czarnoskórych przestępców, który próbował ukraść jego samochód, roztrzaskując jego czaszkę i szczękę na krawężniku, to z pewnością jedna z najbardziej wstrząsających scen w historii kina. Derek Vinyard trafia za tę zbrodnię do więzienia i dopiero tam przechodzi przemianę. Po wyjściu na wolność z przerażeniem odkrywa, że jego młodszy brat poszedł tą samą nienawistną ścieżką co on. Więzień nienawiści dobitnie pokazuje, że nienawiść to niszcząca i nieobliczalna siła.

Hando (Russell Crowe) – Romper Stomper (1992)

Australijski film Geoffreya Wrighta wykorzystuje schemat fabularny, którym kilka lat później podąży Więzień nienawiści – jeden z członków odchodzi od nienawistnej neonazistowskiej grupy. a cała historia ma tragiczny finał. Głównym bohaterem Romper Stomper jest cytujący Mein Kampf z pamięci Hando, lider skinheadów prześladujących Wietnamczyków mieszkających w Melbourne. Hando jest zafascynowany nazizmem i przerażony, że w Australii pojawia się coraz więcej imigrantów, którzy odbiorą białym pracę i wkrótce staną się większością. „Chcę, żeby ludzie wiedzieli, że jestem dumny z mojej białej historii i mojej białej krwi” – tłumaczy swojej dziewczynie Gabrielle (Jacqueline McKenzie). Film ma już prawie 30 lat, a słowa Hando idealnie wpasowują się w narrację nacjonalistycznych ugrupowań, które w wielu krajach świata wciąż rosną w siłę.