Realizm przede wszystkim! 6 HORRORÓW, w których aktorzy NAPRAWDĘ UCIERPIELI
Jak powszechnie wiadomo, bezpieczeństwo na planie filmowym, a w szczególności w trakcie kręcenia horroru, to podstawa. Krew, flaki i realistyczne morderstwa to głównie sprawka ekipy od efektów specjalnych, która dąży do jak największego realizmu. Zdarza się jednak, że niektóre sceny wypadają tak dobrze, gdyż aktorzy faktycznie zostali skrzywdzeni w trakcie ich kręcenia.
Ptaki
Kultowa już produkcja z 1963 roku to połączenie horroru i thrillera. Alfred Hitchcock doskonale wiedział, co robi, zatrudniając do głównej roli Tippi Hedren. Aktorka wiele lat później przyznała się do tego, że Hitchcock próbował się do niej „przystawiać”, grożąc, że zrujnuje jej karierę, jeżeli ta mu odmówi. Podobno był to jeden z powodów, dla których zdecydował się na stworzenie w Ptakach ujęcia, gdzie prawdziwe zwierzęta atakowały aktorkę i szyba przecięła jej twarz.
Okazuje się bowiem, iż scena pierwotnie nie znajdowała się w scenariuszu i została dodana później. Mowa oczywiście o słynnym momencie, w którym aktorka ucieka przed ptakami do budki telefonicznej, a tłuczone przez nie szyby ranią jej twarz. Z nękaniem aktorki związane było także – podobno – dodanie finałowej sceny, w której to ptaki atakują Hedren na strychu. Osoby, które w tamtym czasie pracowały na planie, były przekonane o tym, że to osobista zemsta Hitchcocka na aktorce. Ta bowiem do ostatniej chwili była przekonana o tym, że w scenie wykorzystane zostaną mechaniczne ptaki. Ostatecznie zagrały w niej żywe stworzenia. Scena była wielokrotnie powtarzana, a jej nakręcenie zajęło łącznie 7 dni. Aktorka później została przyjęta do szpitala z obrażeniami.
Lśnienie
Podobne wpisy
Wokół produkcji z 1980 roku, a dokładniej wokół sposobu traktowania głównej aktorki – Shelley Duvall – krążą już legendy. Stanley Kubrick jawi się jako niezwykle utalentowany, ekscentryczny reżyser na granicy geniuszu. Film na podstawie książki Stephena Kinga do dzisiaj wciąga widza w świat pełen szaleństwa, przerażenia i psychologicznych rozgrywek. Każdy szczegół okazuje się pieczołowicie dopracowany przez reżysera i całą ekipę.
Okazuje się jednak, że pożądany efekt miał swoją cenę. Główna aktorka stała się przedmiotem ataków Kubricka. Reżyser dręczył ją tak fizycznie, jak i psychicznie, zmuszając do kolejnych dubli, a przy tym zarzucając jej braki aktorskie i rzucając w jej stronę coraz to bardziej wymyślnymi inwektywami. Słynna scena na schodach, w której aktorka próbuje odgonić Jacka Nicholsona kijem baseballowym, była powtarzana aż 127 razy, dopóki reżyser nie był w pełni zadowolony. Do tego cała ekipa miała zakaz pocieszania Duvall. Aktorce na skutek ciągłego stresu zaczęły w końcu wypadać włosy.
Córka Kubricka jest przekonana o tym, że było to działania zamierzone, mające na celu sprawić, że gra Duvall będzie odzwierciedleniem jej stanu, w który wpędził ją Kubrick. Sama aktorka po wielu latach przyznała, że jest wdzięczna za czas spędzony z reżyserem, ALE… było to doświadczenie, które wyczerpało ją tak fizycznie i psychicznie.
Blair Witch Project
Nie ma chyba fana kina, który nie kojarzyłby przełomowego dzieła, jakim jest Blair Witch Project z 1999 roku. Choć gatunek found footage znany był wcześniej, to właśnie twórcy tego dzieła sprawili, że wszyscy o nim usłyszeli. Znaki rozpoznawcze produkcji to: kręcenie materiału z ręki oraz rzekoma historia trójki studentów, którą poznajemy dzięki „odzyskanemu materiałowi filmowego”.
I choć cała historia jest od początku do końca wymyślona, to jednak to, co dzieje się w filmie, jest jak najbardziej prawdziwe. Okazuje się bowiem, iż produkcja co prawda posiadała coś, co można nazwać scenariuszem, jednak większość scen i dialogów była improwizowana. Każdego dnia aktorzy otrzymywali tajemnicze wskazówki, dokąd mają się udać następnego dnia. By jednak do nich dotrzeć, konieczne było podążanie za wytycznymi GPS w nieznanym dla nich kierunku. Ale to nie koniec. Jak się okazuje, w jednej ze scen użyte zostały prawdziwe ludzkie zęby, co wywołało przerażenie wśród aktorów. Reżyser w trakcie kręcenia swojej produkcji inspirował się technikami wojskowymi, dzięki czemu nękał swoich bohaterów, w pewnym momencie całkowicie pozbawiając ich jedzenia. Jak sam wspomina w jednym z wywiadów, mieli on naprawdę czuć się nękani, przestraszeni oraz zachowywać się w sposób paranoidalny.
Gracja Grzegorczyk-Tokarska