Partytury filmowe, które zostały ODRZUCONE

2000

THE ADVENTURES OF ROCKY & BULLWINKLE – Michael Kamen znowu mierzy się z animacją. Ale to niejaki Mark Mothersbaugh (wraz z całą masą dodatkowych kompozytorów) stoi za ostateczną ilustracją.

ALL THE PRETTY HORSES – Daniel Lanois „odpadł” na korzyść Marty’ego Stuarta. Parę fragmentów muzyki Lanoisa zachowało się jednak, tak w filmie, jak i na płycie CD (utwory Porque i Waltz for Hope).

BUTTERFILES / BUTTERFLY TONGUES (aka UNA HISTORIA RECIENTE) – Angel Illarramendi zastąpiony Alejandro Amenábarem.

CHICKEN RUN – Julian Nott musi jeszcze poczekać na swą przygodę z animacją. Harry Gregson-Williams i John Powell zastępują go ku uciesze gawiedzi.

CHINESE COFFEE – tu Howarda Shore’a zastąpił Elmer Bernstein.

THE EMPEROR’S NEW GROOVE – Marc Shaiman napisał jedną trzecią muzyki, kiedy producenci uznali, że jednak powinien się tym zająć ktoś inny. Tym kimś został John Debney.

FREQUENCY – J. Peter Robinson miał początkowo zilustrować film, ale producenci słusznie uznali wyższość Michaela Kamena. Jeden fragment Robinsona ostał się w filmie, a kompozytor został wymieniony w napisach. Muzyki Kamena nigdy oficjalnie nie wydano.

IN A HEARTBEAT  (TV) – Jon Stancer zwolniony już po pilocie serii. Eckart Seeber na jego miejsce.

THE KID – po tym, jak Jerry Goldsmith pokłócił się z reżyserem, na jego miejsce zatrudniono Marca Shaimana.

MY DOG SKIP – Van Dyke Parks to kolejny półodrzutek. Jego muzyki zostało w filmie bardzo dużo, bo około 40 procent, ale z powodu licznych przemontowań materiału musiał zastąpił go William Ross, gdyż Parks miał inne zobowiązania i nie mógł dograć nowej muzyki.

ORDINARY DECENT CRIMINAL – David Holmes przegrał z Damonem Albarnem.

THE PATRIOT – zanim przyszedł John Williams, musiał odejść David Arnold, który miał już gotowe demo. W międzyczasie była jeszcze kompozycja Haralda Klosera, ale zupełnie nie spodobała się Emmerichowi. O dziwo, to właśnie z nim reżyser współpracował przy następnych filmach.

POLLOCK – Jeff Beal zastąpił Donalda Rubinsteina. Przez krótki okres czasu można było nabyć promo na jego stronie – potem zostało zdjęta z witryny i muzykę wydano oficjalnie.

REINDEER GAMES – Jerry Goldsmith przy tym filmie zdołał nagrać jedynie demo, po czym zrezygnował. Zastąpił go Alan Silvestri.

REMEMBER THE TITANS – Trevor Rabin zastąpił Johna Debneya.

SUPERNOVA – na początku był… Burkhard Dallwitz. Na DVD z filmem można ponoć usłyszeć strzępy jego muzyki. Potem Mychael Danna i Don Davis otrzymali propozycję, ale nie wiadomo, czy któryś z nich coś nagrał. David Williams był tym ostatnim, ale i on nie zdołał uratować filmu przed klapą. w 2010 roku wytwórnia Intrada wypuściła dwupłytowy album z kompozycjami Williamsa i Dallwitza.

TITAN A.E. – David Newman raz jeszcze nie ma szczęścia do bajek. Nową ścieżkę dźwiękową pisze Graeme Revell.

X-MEN – Klaus Badelt po odrzuceniu własnej partytury został asystentem Michaela Kamena, który przejął projekt (zajął się samplami perkusyjnymi). Choć plotki głoszą, że reżyserowi nie spodobała się muzyka Kamena i kompozytor poprosił Badelta o pomoc w pisaniu nowej. Tak czy siak, pomimo współpracy, większa część ilustracji należy do Kamena.

THE YARDS – i jeszcze raz Jerry Goldsmith. Finalną ścieżkę dźwiękową napisał Howard Shore.

2001

BEHIND ENEMY LINES – Paul Hasslinger zostaje odrzucony, nową muzykę pisze Don Davis.

BROTHERHOOD OF THE WOLF – Kenji Kawai zakończył pracę na pisaniu dema. Zastąpił go Joseph LoDuca.

CROCODILE DUNDEE IN LOS ANGELES – Peter Best miał skończyć to, co przed laty zaczął. Ale to Basil Poledouris jest odpowiedzialny za finalną kompozycję.

CROSSFIRE TRAIL – David Shire zastąpiony Ericiem Colvinem. Ścieżkę dźwiękową napisaną przez Shire’a można znaleźć w archiwach Uniwersytetu Brighama Younga.

FROM HELL – Trevor Jones zastępuje, uwaga, Marilyna Mansona. Soundtrack oferuje nam remix jednej z jego piosenek.

KATE & LEOPOLD – Alana Silvestriego zastępuje Rolfe Kent.

LARA CROFT: TOMB RAIDER – Michael Kamen napisał pierwszą ścieżkę, ale ją odrzucono (a to ci niespodzianka…). Potem Jerry Goldsmith musiał zrezygnować z powodów zdrowotnych. Projekt uratował Graeme Revell i liczne piosenki.

LAST ORDERS – Paul Grabowsky zastępuje chorego Jerry’ego Goldsmitha.

THE LORD OF THE RINGS – cała Polska wstrzymała oddech, kiedy Wojciech Kilar został ogłoszony kompozytorem do tego wielkiego projektu. Peter Jackson zadzwonił zresztą doń osobiście. Kilar wyraził zainteresowanie i nawet zdołał napisać pierwsze fragmenty, ale został odrzucony przez producentów podczas przedłużających się przygotowań nad filmem. Zastąpił go (co chyba wszyscy wiedzą) Howard Shore.

NOVACAINE – Beck Hansen notuje swoje pierwsze odrzucenie. Zastępuje go Steve Bartek, a Danny Elfman pisze motyw przewodni.

RAT RACE – odrzucono ścieżkę dźwiękową Elmera Bernsteina, autora muzyki do oryginalnego filmu z roku 1960. Wtedy Bernstein także nie doczekał się wydania swojej partytury, której część znalazła się tylko na składance z jego przebojami (całość wypuszczona została dopiero po jego śmierci). Miał go zastąpić Jerry Goldsmith, jednak musiał zrezygnować z powodu operacji. W rezultacie partyturę napisał John Powell.

ROMANTIC MORITZ (aka CHASING DESTINY; TV) – Jay Asher odrzucony na rzecz Michaela Whalena.

SCARY MOVIE 2 – George S. Clinton napisał ponad 70 minut muzyki, ale został odrzucony. Po nim przyszło aż 12 kompozytorów (!!!) – kolejno: John Debney, Marco Beltrami, Kevin Manthei, Danny Lux, Michael McCuistion, Ceiri Torjussen, Buck Sanders, Benoit Grey, Christopher Guardino, Tom Hiel, Kevin Kliesch, James L. Venable, Rossano Galante i Carlos Rodriguez. Uff… Wszystkich panów i tak zastąpiła masa piosenek, a lichą ścieżkę dźwiękową ograniczono właściwie do Jamesa L. Venable’a, który odpowiada też za trzecią odsłonę serii. Jednakże żaden soundtrack z części drugiej nigdy nie został wydany. Dwie ścieżki autorstwa Kevina Mantheia można było ściągnąć z jego strony. Natomiast po dwa kawałki Torjussena i Kliescha znajdują się na ich promocyjnych płytach.

TEXAS RANGERS – Marco Beltrami kontra Trevor Rabin. Odrzucona ścieżka dźwiękowa Włocha znajduje się na promocyjnym wydaniu wraz z muzyką do The First 20 Million Is Always the Hardest.

THIR13TEEN GHOSTS – Christopher Young, potem Don Davis, a ostatecznie John Frizzell.

TOWN & COUNTRY – Johna Altmana zastępuje Rolfe Kent.

WHAT’S THE WORST THAT COULD HAPPEN? – Tyler Bates zastąpił tu Marca Shaimana. Nie wydano jednak żadnej muzyki. Na swojej stronie Bates zamieścił swego czasu fragmenty z odrzuconej pracy.

ZOOLANDER – David Arnold zastąpił Briana Wayne’a Transeau, znanego na co dzień jako BT (ten od Stealth).

I seria Jerry’ego Goldsmitha, który zaczął mieć poważne problemy zdrowotne. Tak więc przy następujących tytułach zastąpili go:

DOMESTIC DISTURBANCE – Mark Mancina,

LAST ORDERS – Paul Grabowsky,

THE MUMMY RETURNS – Alan Silvestri,

THE SHIPPING NEWS – Christopher Young.

2002

THE BOURNE IDENTITY – John Powell był ostatnim, ale nie pierwszym kompozytorem tego filmu. To Carter Burwell nagrał wpierw muzykę, ale film ostro przemontowano i Burwell nie zdołał nic poprawić.

CHANGING LANES – partytura Dave’a Grusina nie została dobrze przyjęta na próbnych pokazach. David Arnold musiał sprostać napisaniu nowej ilustracji.

CONFESSIONS OF A DANGEROUS MIND – Alex Wurman zastąpił Davida Holmesa.

D-TOX (aka EYE SEE YOU) – pierwsza ścieżka dźwiękowa Johna Powella została całkowicie spisana na straty. Kompozytor dostał więc szansę, aby napisać kolejną, w czym pomógł mu William Ross. Gdzieś po drodze przewinął się też Basil Poledouris.

DIRTY PRETTY THINGS – podobno w filmie nadal obecna jest część odrzuconej muzyki Anne Dudley. Na pewno jednak zdecydowana większość należy do Nathana Larsona.

DRAGONFLY – Christopher Young odpada ze względu na popularne niezgrania w czasie. John Debney pisze muzykę za niego.

EQUILIBRIUM – muzyka Graeme’a Revella była ponoć dobra, ale nie pasowała do filmu. Nową napisał Klaus Badelt w towarzystwie Ramina Djawadiego i Geoffa Zanelliego.

GANGS OF NEW YORK – Howard Shore przejął miejsce po Elmerze Bernsteinie. W filmie znalazły się też utwory wielu innych wykonawców, m.in. Petera Gabriela i Jocelyn Pook.

HELLRAISER: HELLSEEKER – Pięć minut partytury Raza Mesinaia pozostało w filmie. Resztę napisał już Stephen Edwards. Kompozycja Mesinaia ukazała się potem pod tytułem The Unspeakable.

HIGHLANDER: ENDGAME – Nick Glennie-Smith może pocieszyć się jedynie wyizolowaną ścieżką dźwiękową na DVD. Stephen Graziano odpowiada natomiast za oficjalną muzyczną ilustrację filmu.

THE HOURS – Stephen Warbeck nagrał ścieżkę dźwiękową, która została odrzucona. Na jego miejsce przyszedł Michael Nyman, ale to Philip Glass był tym ostatnim kompozytorem.

THE KID – Jerry Goldsmith raz jeszcze. Tym razem jego zmiennikiem jest Marc Shaiman.

THE NEW GUY – Nicka Glennie-Smitha zastąpił Ralph Sall.

ONCE UPON A TIME IN THE MIDLANDS – ten mało znany film zilustrowali Ted Barnes i Ali Friend. Zastąpił ich John Lunn.

ONE HOUR PHOTO – znany z zespołu Nine Inch Nails Trent Reznor został odrzucony. Zastąpili go Johnny Klimek i Reinhold Heil. Płyta Still zawiera utwory, które stanowią pozostałość po przygodzie zespołu z tym filmem (Gone, Still i The Persistence of Loss).

PHONE BOOTH – Harry Gregson-Williams zastąpił Nathana Larsona, który po obejrzeniu filmu postanowił wycofać tą pozycję z filmografii na swojej stronie. Mimo to przy jego nazwisku nadal figuruje dopisek „Muzyka Dodatkowa”.

ROLLERBALL – inicjały B.T. zastępują pełne nazwisko Érica Serry.

SUEURS – Sarry Long przegrywa z Pascalem Lafa.

THE SUM OF ALL FEARS – James Horner miał się ponownie spotkać z Jackiem Ryanem. Jednak to Jerry’emu Goldsmithowi przyszło zilustrować jego kolejne przygody.

TILL HUMAN VOICES WAKE US – Dale Cornelius został zwolniony na korzyść Amotza Plessnera. Ale to właśnie score Corneliusa został oficjalnie wydany.

THE TUXEDO – szczątkowy score Christophe’a Becka wciąż istnieje tak na płycie, jak i w samym filmie. Pozostałe 90–95 procent to robota Johna Debneya.

2003

AND STARRING PANCHO VILLA AS HIMSELF (TV) – Stephen Endelman zostaje zwolniony na korzyść Josepha Vitarellego.

BAD BOYS 2 – Mark Mancina miał powtórzyć swój wyczyn z pierwszej części. Przeważyły jednak tzw. różnice artystyczne i ostatecznie muzykę napisał Trevor Rabin.

THE CAT IN THE HAT – Newman to Newman, jedynie Randy zamiast Thomasa.

DICKIE ROBERTS: FORMER CHILD STAR – Christophe Beck na miejsce Waddy’ego Wachtela.

FISH WITHOUT A BICYCLE – Didiera Rachou zastępuje Kevin Blumenfeld.

FREAK OUT – muzyka Aaryka Noctivagusa była za mało śmieszna i reżyser (nie informując uprzednio kompozytora, że został zwolniony) zatrudnił Stuarta Foxa.

GIGLI – John Powell zamiast Cartera Burwella.

HULK – Mychael Danna napisał bardzo orientalnie brzmiącą ścieżkę dźwiękową, ale został zwolniony jeszcze przed nagraniem. Danny Elfman doliczył tę pozycję do swojej filmografii.

IDENTITY – Angelo Badalamenti i Phil Marshall zastąpieni przez Alana Silvestriego.

THE IN-LAWS – tu muzykę stworzył Lalo Schifrin, ale producenci dorzucili do finalnej wersji filmu jeszcze utwory Francisa Laia z filmu Un homme et une femme, ścieżki Klausa Badelta i Johna Powella oraz prawdopodobnie część partytury odrzuconego Jamesa S. Levine’a.

THE INCREDIBLES – John Barry. Zastąpił go Michael Giacchino. Według wielu internetowych źródeł Barry odszedł tuż po przedstawieniu materiałów wstępnych. Okoliczności odejścia nie są jednak dokładnie znane, ale być może kompozytor nie chciał tworzyć znowu tego samego. Giacchino napisał muzykę mocno inspirowaną symfoniczno-jazzową twórczością poprzednika.

IT RUNS IN THE FAMILY – raz jeszcze Paul Grabowsky zastępuje Jerry’ego Goldsmitha.

LARA CROFT: TOMB RAIDER 2: CRADLE OF LIFE – Craig Armstrong został odrzucony. Pozostał po nim tylko jeden motyw, który nazwano Lab Scene. Pozostałe motywy napisał Alan Silvestri.

PIRATES OF THE CARIBBEAN: THE CURSE OF THE BLACK PEARL – Partytura Alana Silvestriego została odrzucona, gdyż, jak powiedział Jerry Bruckeimer, jego muzyka była za mało „piracka”. Natomiast w innym wywiadzie Klaus Badelt, który przejął ten projekt, powiedział, że „pierwszą rzeczą, jaką wyjaśnił mu Bruckheimer, było to, że nie jest to kolejny film o piratach”. Badeltowi pomagał mocno Hans Zimmer (wraz z armią popleczników), który był pierwszym kandydatem do objęcia stołka po Silvestrim. Potem Zimmer zilustrował następne części serii.

SEABISCUIT – Randy Newman zrezygnował, jednak jego ścieżka dźwiękowa została użyta w filmie i później wydana. William Ross został zatrudniony, aby napisać brakujące fragmenty muzyki.

SHADE – Christophera Younga został zastąpiony przez Jamesa Johnzena, kiedy film poległ w dystrybucji i powędrował od razu na półki wypożyczalni. RKO wydało jednak muzykę Younga w limitowanej edycji 1000 egzemplarzy. Rzecz jasna, już dawno wyprzedanej.

SHATTERED GLASS – Jimmy Klimek i Reinhold Heil ustępują miejsca Mychaelowi Dannie.

SHOOTOUT – Scott Benzie zastąpiony Grahamem Slackiem.

SOMETHING’S GOTTA GIVE – Alan Silvestri nagrał pełną ścieżkę dźwiękową, ale mu podziękowano. Kilka ścieżek napisał także Christopher Young, ale to Hans Zimmer i jego banda tryumfowali.

TIMELINE – Jerry’ego Goldsmitha zastąpił Brian Tyler. Goldsmith napisał muzykę dokładnie według życzeń reżysera, ale okazało się, że nie pasuje ona do filmu. Kompozytor nie zgodził się jednak na wprowadzenie poprawek, na które nie miał czasu. Na szczęście Varèse Sarabande wydało pracę obu panów.

UPTOWN GIRLS – muzyka Lesley Barber nie zyskała sobie uznania u twórców i Joel McNeely musiał ją zmienić.

WE DON’T LIVE HERE ANYMORE – Lesley Barber zastąpiona przez Michaela Convertino.

2004

ALIEN VS. PREDATOR – trzy nazwiska: Mark Mancina, Marco Beltrami i Harald Kloser. Niestety, liczy się tylko to ostatnie.

BLADE 3: TRINITY – Terence Blanchard był pewniakiem przy tej produkcji. Potem zatrudniono RZA, który miał współpracować z kompozytorem. Ostatecznie RZA nagrywał z Raminem Djawadim.

CATWOMAN – Graeme Revell wraz z Williamem Orbitem rezygnują z braku czasu. Ich miejsce przejmuje Klaus Badelt, który z kolei musi zrezygnować z filmu WIMBLEDON (na jego miejsce zostaje zatrudniony Edward Shearmur).

THE DAY AFTER TOMORROW – David Arnold nie podjął się tego zadania, przypuszczalnie przez pracę nad remakiem The Stepford Wives. Jego miejsce zajęli Harald Kloser i Thomas Wanker.

ELLA ENCHANTED – Shaun Davey nagrał calutką ścieżkę dźwiękową, a jego nazwisko można było zobaczyć na plakatach i w pierwszych zwiastunach. Potem jednak coś się popsuło i ta calutka ścieżka dźwiękowa została zupełniutko odrzucona. Nazwisko Nicka Glennie-Smitha pojawiło się na nowych plakatach i w samym filmie.

EULOGY – tutaj Richarda Marvina wyręczył George S. Clinton.

THE EXORCIST: THE BEGINNING – pierwotnie miał tu się popisać Fin Tuomas Kantelinen. Jego nazwisko było chyba jednak zbyt trudne dla producentów, bo postawili na Trevora Rabina, którego wspomógł Paul Linford. Wcześniej pracy podjął się jeszcze Christopher Young, ale po zmianie reżysera aż 90 procent filmu poszło do kosza wraz z muzyką.

FEAR OF CLOWNS – Evan Evans (czyżby eksgwiazda porno?) zastąpiony Chadem Seiterem.

I, ROBOT – inny Trevor, tym razem Jones, został zastąpiony Marco Beltramim. Ponoć kompozytora bardzo to ugodziło.

I HEART HUCKABEES (aka I LOVE HUCKABEES) – według reżysera muzyka Stephena Endelmana nie sprawdziła się i w rezultacie zatrudnił Jona Briona.

THE IDIOCY VICE – kolejna niepewna pozycja, bo to produkcja niezależna, do znalezienia wyłącznie w sieci. Muzykę napisał Aaryk Noctivagus. Następny w kolejce okazał się Edward Lewis, ale i on zniknął z tego projektu. Kilka kompozycji, które znalazły się w gotowym filmie, należy do panów: Marka Stephensa, Rory’ego Camerona i Craiga Beedhama.

MINDHUNTERS – David Julyan został dość szybko zwolniony i Tuomas Kantelinen zilustrował film.

THE PASSION OF THE CHRIST – sporo było plotek na temat tej produkcji; mówiono między innymi o zaangażowaniu Jamesa Hornera i Ennia Morricone. Faktem jednak, iż jedyną poszkodowaną została Lisa Gerrard (oraz jej długoletni partner Patrick Cassidy, którego wkład był jednak dużo mniejszy). Artystka musiała się wycofać z powodu ciąży. Zastąpił ją John Debney, który napisał jedną z najlepszych kompozycji XXI wieku.

SECRET WINDOW – jedynie 10 minut muzyki Philipa Glassa ostało się w filmie (Main Title, End Credits i parę motywów na początku). Geoff Zanelli zajął jego miejsce, jednak to Glass figuruje w napisach jako główny kompozytor, podczas gdy Zanelli otrzymał jedynie wzmiankę za muzykę dodatkową.

SHALL WE DANCE? – John Altman zwolniony nie został, ale do pomocy rzucono mu Gabriela Yareda.

TEAM AMERICA: WORLD POLICE – odrzucono muzykę Marca Shaimana zastępując ją oprawą Harry’ego Gregsona-Williamsa. Tylko dwie piosenki Shaimana dostały się do gotowej produkcji.

TRICKERY OF TRAVELERS – David Wester przegrywa z panią Rachel Hamilton.

TROY – Muzyka Gabriela Yareda została po roku pracy odrzucona przez reżysera Wolganga Petersena (który odrzucił też ścieżkę dźwiękową do swojego wcześniejszego filmu – Air Force One). Muzykę napisał w ekspresowym tempie James Horner, wyszła mu ona jednak bardzo słabo, a wszelkie pochwały zebrała partytura Yareda właśnie. Na stronie kompozytora pojawiła się nawet petycja, żeby wydać ją oficjalnie. Niestety, jak to zwykle bywa, nie doczekała się reakcji ze strony wytwórni. Na tej samej stronie można było także posłuchać dokonania kompozytora, jednakże po jakimś czasie zniknęło i w rezultacie jedyną szansą zapoznania się z tą muzyką pozostaje promocyjne wydanie Gorfaine-Schwartz Agency.

WIMBLEDON – Klaus Badelt na aut, Edward Sheamur ma cały set.

I po raz ostatni Jerry Goldsmith, któremu pogarszające się zdrowie pokrzyżowało plany przy filmach:

EMPIRE FALLS (TV) – na jego miejsce powołano po raz kolejny Paula Grabowsky’ego. Warto wspomnieć, że także tym razem, podobnie jak przy dwóch poprzednich filmach, reżyserem jest Fred Schepisi – długoletni przyjaciel Goldsmitha.

THE GAME OF THEIR LIVES – tego projektu kompozytor nie ukończył przed śmiercią. Zadanie to powierzono Williamowi Rossowi, choć oczywiście praca Goldsmitha została uwzględniona w filmie.

PICASSO AT THE LAPIN AGILE – zarówno film, jak i muzyka ostatecznie nie powstały.

2005

3 NEEDLES – Christophe Beck odrzucony nie został, ale Trevor Morris musiał mu wydatnie pomóc.

AEON FLUX – reżyser tego filmu została zwolniona, a samo dzieło ostro przemontowane i skrócone, wobec czego duet Jimmy Klimek i Reinhold Heil zastąpił Graeme Revell. Pośród odrzutów wymienia się też pracę Theodore’a Shapiro.

ALATRISTE – Diego Navarro nie napracował się zbytnio przy tym filmie, gdyż zastąpił go Roque Baños.

ALL THE KING’S MEN – Edward Shearmur? A nie, bo James Horner!

ANNAPOLIS – Klaus Badelt odchodzi z powodu braku czasu. Na jego miejsce pojawia się Brian Tyler.

ASK THE DUST – kolejny przekładaniec: najpierw James Horner miał się zająć tym dziełem, potem na jego miejsce przyszedł Christopher Young, jednak zrezygnował z powodu innych zobowiązań. Finalnie muzykę napisał Hans Zimmer i jego wesoła kompania. Young później rozwinął swoje pomysły i dodał do nich nowe ścieżki w mocno hiszpańskim stylu, czego owocem była płyta To Spain with Love.

ASYLUM – Craig Armstrong miał napisać. Mark Mancina napisał.

THE BROTHERS GRIMM – Goran Bregović był faworytem, ale zwyciężył Dario Marianelli.

CINDERELLA MAN / THE DA VINCI CODE – w obu przypadkach do projektów przypisany był stary znajomy reżysera, James Horner. Jednak z różnych przyczyn zastąpili go odpowiednio Thomas Newman i Hans Zimmer.

CONSTANTINE – Lisa Gerrard bez zapoznania się z filmem napisała 10-minutową suitę, aby pokazać, co potrafi. Muzyka ta nie trafiła do filmu, ale posłużyła za temptrack. Brian Tyler napisał potem muzykę, ale nie do końca sprawdziła się ona w filmie, więc dorzucono mu jeszcze Klausa Badelta, aby dodał coś od siebie.

DERAILED – znowuż niesławny RZA, który w samym filmie także występuje. Na nasze szczęście Edward Sheamur zastąpił go na polu muzycznym.

DREAMER – tutaj muzykę napisać miał Jan A.P. Kaczmarek, jednak zastąpił go John Debney.

FEAST OF THE GOAT – Stephen Warbeck odchodzi. Jose Antonio Molina wchodzi.

FINDING NEVERLAND – w jednym ze swoich licznych wywiadów Jan A.P. Kaczmarek wspominał, że to John Barry był jego poprzednikiem. Jednak potem nastąpiła zmiana reżysera i Barry odpadł na korzyść Polaka.

FLIGHTPLAN – pierwotnie miała zabłysnąć Rachel Portman. Postawiono jednak na Jamesa Hornera, który nie zabłysnął.

HIDE & SEEK – John Ottman zastępuje Christophera Younga, który na swojej oficjalnej stronie umieścił ten tytuł podpisany jako „niedokończony”.

HITCH – lekką partyturę George’a Fentona odrzucono na rzecz różnorakich piosenek popowo-rockowych. Na DVD obiecano przywrócić score Fentona, ale w rezultacie wydanie to ograniczyło się do 15 minut jego muzyki.

I OVERSEE THE MAINTENANCE OF A TOOLSHED – ten tytuł pierwotnie zakładał Jessego Hopkinsa na stołku kompozytora. Ostatecznie usiadł tam Vincent Pedulla.

KING KONG – niespodzianka roku. Howard Shore, który po Władcy Pierścieni stał się bliskim przyjacielem Petera Jacksona, został przez niego zamieniony na Jamesa Newtona Howarda. Według reżysera wystąpiły między nimi różnice artystyczne i obaj zgodzili się na przerwanie współpracy, nie chcąc psuć dobrych stosunków między sobą. Podobno maestro nagrał bardzo liryczną ścieżkę dźwiękową, na temat której powstał nawet mały making of (patrz niżej), zanim doszło do rozłąki. Tymczasem Howard musiał stworzyć muzykę od nowa w bardzo krótkim czasie, jaki dzielił go od premiery filmu. Samego Shore’a widać natomiast przez moment na ekranie – dyryguje orkiestrą podczas prezentacji Konga publice.

MISS CONGENIALITY 2 – Randy Edelman miał zająć się oprawą muzyczną. W międzyczasie powstał temptrack ułożony po to, by kompozytor wiedział, jakiej muzyki spodziewa się reżyser. Muzyka ta spodobała się jednak tak bardzo, że postanowiono ją zostawić (a składają się na nią m.in. fragmenty kompozycji do takich filmów jak: My Best Friend’s Wedding, Two Weeks Notice, Pay It Forward, Chicken Run i Sweet November). Cała praca Edelmana została użyta jedynie w formie muzyki dodatkowej. Pomagał mu Christophe Beck.

MRS. HARRIS – John Frizzell nie sprostał zadaniu i zastąpił go Alex Wurman.

NIGHT STALKER (TV) – Mark Snow nie powtórzył sukcesu z czasów X-Files. Zastąpił go Michael Wandmacher.

PINK PANTHER – Christophe Beck został odrzucony i zastąpiony przez Davida Newmana. Potem to samo spotkało Newmana, a Beck wrócił do gry.

RODNEY (TV) – Eric Hester napisał muzykę do pilota serialu, ale nie została ona wykorzystana, a kompozytora nikt nawet nie zawiadomił o tym fakcie. Steve Dorff (nie, nie ten aktor) napisał resztę.

SERENITY – David Newman zastapił Cartera Burwella, którego muzyka podobno nie pasowała do stylu filmu.

STEALTH – Randy Edelman zastąpiony muzykiem BT.

AN UNFINISHED LIFE – w ostatniej chwili zwolniono Christophera Younga, na którego miejsce wybrano Deborah Lurie. Varèse Sarabande wydało obie partytury, ale ścieżka Younga w limitowanej edycji 1000 egzemplarzy została już dawno wyprzedana.

THE WEDDING DATE – producenci przemontowali film za plecami reżysera i muzykę Debbie Wiseman zastąpiono pracą Blake’a Neely’ego, wydaną przez buysoundtrax.com.

2006

BONNEVILLE – Shie Rozow, znany dotąd jedynie ze współpracy z Elfmanem, na skutek zmian w filmie został zastąpiony przez Jeffa Cardoniego. Muzyki można jednak posłuchać na jego oficjalnej stronie.

THE DARWIN AWARDS – Graeme Revell tym razem odrzucony na rzecz Davida Kitaya.

FLYBOYS – David Arnold wyleciał z projektu. Trevor Rabin się na nim przeleciał.

FREEDOM WRITERS – znowu RZA. I znowu, ku zadowoleniu wszystkich (poza nim samym), zastąpiony innym kompozytorem, Markiem Ishamem.

GHOST FACTORY – Paul Houseman po odrzuceniu zawarł wybrane fragmenty na płycie Minor Thrills. Zastąpił go Nathan Lanier (pracujący ongiś przy Władcy Pierścieni).

THE GOOD GERMAN – David Holmes nagrał aż dwie ilustracje, z czego pierwsza została odrzucona niemal od razu. Druga została przyjęta, ale okazało się, że zupełnie nie pasuje do czasów, w których toczy się akcja filmu. Thomas Newman napisał więc bardziej odpowiednią muzykę. Niektóre fragmenty Holmes wykorzystał przy pracy nad krótkometrażowym The 18th Electricity Plan.

A GOOD YEAR – Dario Marianelli nie zaliczył dobrego roku, za to Marc Streitenfeld i owszem.

GOYA’S GHOSTS – Alberto Iglasiasa zastąpił José Nieto.

HAPPILY N’ EVER AFTER – James L. Venable odrzucony. Paul Buckley przyjęty.

THE LAKE HOUSE – Paul M. van Brugge najwyraźniej się nie sprawdził, bo zatrudniono Rachel Portman.

MARIGOLD – David Newman i… Graeme Revell na jego miejsce.

MIAMI VICE – John Murphy napisał początkowo całą ścieżkę dźwiękową, ale potem została ona bardzo pocięta i w rezultacie tylko niewielka jej część pozostała w filmie. Odrobinę do całości dopisał też Klaus Badelt oraz kilku innych muzyków, a wśród nich Mark Batson i Ian Honeyman. Cała reszta została zamieniona na piosenki i utwory zapożyczone.

NACHO LIBRE – Christophe Beck zaliczył odrzucenie, jednak zbyt późno zastąpiono go Dannym Elfmanem i w rezultacie jedna trzecia muzyki wciąż należy do niego. Elfman nie załapał się też na żaden plakat.

NIGHT AT THE MUSEUM – John Ottman nie dogadał się z reżyserem i zastąpił go Alan Silvestri.

THE REAPING – John Frizzell zastępuje duo Philip Glass i Ravi Shankar.

REDLINE – Wyclef Jean z grupy The Fugees nie tylko napisał muzykę, ale też zaliczył niewielkie cameo w filmie. Klaus Badelt zaretuszował to pierwsze.

A SCANNER DARKLY – kolejny ciekawy projekt, który poległ w momencie, gdy zespół Radiohead zastąpił kompozytor David Reynolds.

STORMBREAKER – Trevor Jones zastąpiony Alanem Parkerem.

TEENAGE MUTANT NINJA TURTLES – Marco Beltrami napisał ponoć bardzo dobrą muzykę, ale zastąpiono go Klausem Badeltem i hordami Zimmera.

THERAPEUTIC TOUCH – Glen Stark otrzymał jedynie skromne podziękowania za swoją pracę. Kilka jego gotowych utworów można znaleźć w sieci. Zastąpili go panowie Kevin Fox i Jason Greenberg.

THE WOODS – muzykę Jayne Barnes Luckett wypuściła wytwórnia La La Land Records. John Frizzell zastąpił ją bez względu na ten fakt.

WORLD TRADE CENTER – John Williams odrzucił propozycję Olivera Stone’a. Chodzą też niesprawdzone informacje o propozycji dla Jamesa Hornera. Ostatecznie to jednak Craig Armstrong zajął się ilustracją filmu.

X-MEN 3: THE FINAL STAND – Lalo Schifrin napisał demo, ale z nieznanych powodów został zwolniony. John Powell stworzył nową muzykę.

YOU, ME AND DUPREE – Rolfe Kent zwolniony w ostatniej chwili. Kompozytor przedstawił powody odrzucenia na swojej stronie. Theodore Shapiro nie podał, dlaczego został zatrudniony na jego miejsce.

2007

7EVENTY 5IVE – Wyclef Jean wymieniony na Vincenta Gillioza.

AFGHAN KNIGHTS – Stu Goldberg zluzowany przez Jona Lee.

BALLS OF FURY – Craig Weirden jest pełen fury, kiedy Randy Edelman przejmuje balls.

BEFORE THE DEVIL KNOWS YOU’RE DEAD – Richarda Rodneya Bennetta zastąpuje Carter Burwell.

CHARLIE WILSON’S WAR – Ry Cooder i Jon Hassell ustępują przed Jamesem Newtonem Howardem.

THE EYE – Angelo Badalamenti nie mógł pozwolić sobie na opóźnienia związane z montażem filmu i zastąpił go Marco Beltrami.

FAR NORTH – Michael Nyman miał najpierw zastąpić Daria Marianellego, ale producenci wybrali jednak muzykę Włocha.

FEAST OF LOVE – Rachel Portman zamieniona na Stephena Traska.

FRED CLAUS – Rolfe Kent był niegrzeczny, więc Christophe Beck dostał film w prezencie.

GHOST RIDER – David Arnold po ledwie czterech miesiącach zwolniony na rzecz Christophera Younga.

GRACE IS GONE – kompozycją miał zająć się Max Richter, jednak gdy Clint Eastwood zapoznał się z filmem i zaproponował, że sam z chęcią napisze muzykę, to Max od razu stracił robotę.

HANNIBAL RISING – Thomas Newman miał zaliczyć kolejny film grozy w swoim dorobku. Ponoć Dino De Laurentiis był bardzo dumny, że ma go w ekipie. Jednak duma przeszła chyba w uprzedzenie, bo to Shigeru Umebayashi do spółki z Ilanem Eshkerim zilustrowali ten koszmarek.

KILLSHOT – Stephen Warbeck i Bach… to znaczy Klaus Badelt na jego miejsce.

MR. MAGORIUM’S WONDER EMPORIUM – Alexandre Desplat miał pewne problemy, więc zawołano Patricka Doyle’a. Ten jednak nie zdołał pomóc i ścieżkę dźwiękową uzupełnił Aaron Zigman.

NO RESERVATIONS – Philip Glass nie został odrzucony, ale znaczą część jego pracy zastąpiły piosenki, istniejące motywy muzyczne i parę nowych ścieżek. O dziwo, Glass nie żywił urazy do reżysera i powiedział, że chętnie będzie z nim ponownie współpracował.

OCEAN OF PEARLS – Joseph LoDuca zamieniony na panią Pinar Toprak.

THE OTHER BOLEYN GIRL – Edward Shearmur zamieniony na Paula Cantelona…

RESIDENT EVIL:  EXTINCTION – …a Tyler Bates na Charliego Clousera.

SAY IT IN RUSSIAN – Vincent Gillioz i ponownie Pinar Toprak.

SOUTHERN GHOTHIC – Chrisa Hajiana zastąpił Anthony Short.

STARDUST – Ilan Eshkeri był pierwszym kompozytorem. Potem przyszedł John Ottman, ale jego pracę odrzucono i w rezultacie Eshkeri został także ostatnim kompozytorem tej baśni.

TERMINATOR: THE SARAH CONNER CHRONICLES (TV) – Blake Neely napisał początkową ilustrację, ale zmiany w ekipie serialu sprawiły, że to Bear McCreary odpowiada za ostateczną oprawę.

WHY DID I GET MARRIED? – Brian McKnight zilustrował film oraz zagrał w nim niewielką rolę. Rola się ostała, muzykę zamieniono na kompozycje Aarona Zigmana.

WRITE & WRONG (TV) – Jonathan Grossman nie może mówić o szczęściu, gdy zastępuje go David Schwartz.

2008

THE BLACK WATERS OF ECHO’S POND – Marcello De Francisci umieścił na swoim profilu MySpace jeden z fragmentów odrzuconej ilustracji. Zastąpił go Henry Manfredini.

CARRIERS – David Julyan opuścił projekt, z czego ucieszył się jego zastępca, Peter Nashel.

CHAINMAN’S CHANCE – niejaki Tom Erba zastąpiony Gregiem Kelloggiem (chyba lubi płatki śniadaniowe), dla którego jest to debiut. Co ciekawe, Kellogg to czwarty kompozytor tego filmu. Na szczęście ostatni.

THE CURSED – Charles Bernstein nagrał swoją ścieżkę dźwiękową, po czym zastąpił go Deane Ogden.

THE EXPRESS – nikomu nieznany Peter Afterman ustępuje przed znanym wszem i wobec Markiem Ishamem.

FROST/NIXON – wielki powrót Jamesa Hornera? Nie, raczej zastępstwo Hansa Zimmera i jego podwładnych.

INCENDIARY – Barringtona Phelouga zastępuje Shigeru Umebayashi.

THE INFORMERS – ten projekt należał z kolei do Clinta Mansella i Justina Meldal-Johnsena (znanego lepiej jako Beck). Duet zastąpił człowiek orkiestra Christopher Young.

KIT KITTRIDGE: AN AMERICAN GIRL – tę dziecięcą produkcję zilustrować miała Lesley Barber, ale zastąpił ją Joseph Vitarelli.

THE LONGSHOTS – John Swihart został zwolniony w ostatniej chwili, a na jego miejsce wszedł Teddy Castellucci. Jednak niektóre portale wciąż wymieniają tego pierwszego jako głównego kompozytora.

THE MEERKATS – utalentowanego Daria Marianellego zastępuje Sarah Class, a Klaus Badelt pisze additional music.

ORANGES – wspomniany już Dean Ogden ustępuje przed dotąd niewymienionym Jonem Lee.

PUNISHER: WAR ZONE – i kolejne zmiany na stopie reżyser–kompozytor. Po tym jak „podziękowano” Lexi Alexander, wywalono także Christophera Franke’a i jego muzykę. John Debney pogrzebał w międzyczasie przy całości, ale wszystko zakończył Michael Wandmacher.

SMALL TOWN SATURDAY NIGHT – Steve Dorff musiał pożegnać się z produkcją z przyczyn nieznanych. Jego piosenka Someday Came Today pozostała w filmie, ale resztą zajął się Steve Bertrand.

SPACE CHIMPS – kolejna animacja ze zwierzątkami i Dave A. Stewart odrzucony na rzecz Chrisa P. Bacona.

WHITEOUT – świeża i obiecująca twarz w filmowym światku, Atli Örvarsson, traci jedną ze swoich szans na rzecz Johna Frizzella.

2009

(500) DAYS OF SUMMER – Andrea von Foerster miała napisać do tego filmu swoją drugą w życiu ścieżkę dźwiękową. Zastąpili ją jednak profesjonaliści w osobach Mychaela Danny i Roba Simonsena.

UN ANGE À LA MER – nieznanego Luca Sicarda zastępuje równie nieznany Olivier Struye.

ANOTHER HARVEST MOON – Kenny Barron odpada na rzecz duetu Rick Garcia i William V. Malpede.

BROOKLYN’S FINEST – Marcelo Zarvos przejmuje kompozycję kosztem Antônia Pinto.

CITY OF EMBER – Douglas Pipes napisał całość, po czym mu podziękowano i zatrudniono Andrew Lockingtona. Podobno fragmenty kompozycji Pipesa wciąż błąkają się po filmie.

THE CITY OF YOUR FINAL DESTINATION – weteran Richard Robbins napisał muzykę do tego filmu dwa lata wcześniej. Jednak z niewiadomych przyczyn premiera przeniosła się na rok 2009, a kompozytora zastąpił w międzyczasie Jorge Drexler.

EDGE OF DARKNESS – głośny projekt, gdyż partyturę miał stworzyć John Corigliano (twórca rewelacyjnej muzyki do Red Violin). Ostatecznie nie popisał się tu jednak Howard Shore, który go zastąpił.

EVERTHING’S EVENTUAL – Court Stumpf, znany ze współpracy z Paulem Haslingerem, nie mógł dopasować sobie terminów i producenci sięgnęli po Johna Scotta.

FREQUENTLY ASKED QUESTIONS ABOUT TIME TRAVEL – James Edward Barker i Tim Despic nie podołali zadaniu i zastąpił ich James L. Venable. Choć bardzo możliwe, iż przed nim był jeszcze jakiś inny kompozytor.

HACHIKO: A DOG’S STORY – Christopher Young napisał kilka dem. Potem zastępił go Jan A.P. Kaczmarek.

IMAGINE THAT – Theodore Shapiro został totalnie olany przez reżysera, który zatrudnił Marka Mancinę.

THE MERRY GENTLEMAN – partytura Jona Sadoffa i Seana Douglasa cały czas była w filmie, gdy ten pokazywano na festiwalach rok wcześniej. Potem Edward Shearmur nagrał nową ilustrację.

MIDDLE MEN – Chris Boardman zaczął pisać muzykę, ale potem zdecydował się pójść w innym kierunku i w rezultacie zastąpił go Brian Tyler.

THE MIRROR – zarówno film, jak i muzyka Vince’a Tividada były gotowe w 2006 roku, ale dopiero rok później pokazano go na festiwalu. Potem przeleżał rok na półce i w końcu doczekał się ograniczonej dystrybucji z ilustracją Bettie Ross.

NINE – Maury Yeston nagrał pełną ścieżkę dźwiękową wraz z piosenkami do tego musicalu na wiele miesięcy przed premierą. Zastąpił go jednakże Andrea Guerra.

PIG HUNT – Les Claypool z grupy Primus napisał i nagrał całą muzykę, a także zaliczył wraz z grającym na drumli Charliem Musselwhite’em niewielkie cameo. To jednak nie wystarczyło i panów zastąpił David E. Russo.

POWDER BLUE – Aarona Zigmana na dwa tygodnie przed premierą zastępuje Didier Rachou. Część ilustracji Zigmana zachowała się jednak w filmie.

LA PREMIÈRE ÉTOILE – Anne Consigny zastępuje Erwann Kermorvant.

THE PRINCESS AND THE FROG – disneyowskiego weterana Alana Menkena w ostatniej chwili luzuje inna legenda animacji, Randy Newman.

SEE YOU IN SEPTEMBER – Jeff Cardoni dobrze się bawił przy tej produkcji, tworząc muzykę „skromną, ograniczoną akustycznie do kilku gitar, basów, dzwoneczków i smyczków”. Sześć utworów można było znaleźć na jego stronie. Zastąpił go David Austin.

SHANGHAI – Alex Heffes zastąpił Gabriela Yareda, który miał inne zobowiązania. Końcową ilustrację stworzył Klaus Badelt.

A SINGLE MAN – chlubny przypadek, w którym Shigeru Umebayashi napisał część muzyki, ale ze względu na niemożność zjawienia się osobiście w Los Angeles został zastąpiony przez Abla Korzeniowskiego, który za swoją pracę otrzymał nominację do Złotego Globu. Muzyka obu panów jest obecna tak w filmie, jak i na płycie.

THE SPIDER – Howard Shore po raz drugi ilustruje film o tym samym tytule, ale tym razem Edward Shearmur zabiera mu angaż.

TEMPLE GRANDIN (TV) – J. Peter Robinson nagrał część partytury, ale zastąpił go Alex Wurman.

THE TOURNAMENT – George Acogny tworzy pierwszą ilustrację, która niemal z miejsca zostaje w większości zastąpiona muzyką Laury Karpman i Jamesa Edwarda Bakera. Acogny’ego uwzględniono jednak w trailerze jako autora „muzyki dodatkowej”, a część jego kompozycji pozostało w gotowym filmie.

WHIP IT! – Mark Mothersbaugh został zatrudniony i zwolniony w przeciągu dwóch tygodni. Kompozytor bardzo poróżnił się przez ten czas z reżyserką, która często go zbywała, aby potem ostatecznie stwierdzić, że ich style są zbyt różne od siebie. Mothersbaugha zastąpiła więc masa piosenek oraz niewielka ilustracja zespołu The Section Quartet, z dodatkową muzyką od Roberta Millera.