Najbardziej OKLEPANE MOTYWY stosowane w HORRORACH

Horror potrafi być bardziej wstrząsający niż niejeden dramat. Niestety to także jeden z najtrudniejszych gatunków filmowych, w którym łatwo popaść w nieoryginalność, wykorzystując wciąż te same, znane z innych produkcji filmowe tropy i klisze. Powtarzane bez ustanku oklepane chwyty nudzą i irytują – oto lista ośmiu najczęściej wykorzystywanych przez twórców.

 To koniec… czyżby?

Uff, przebrnęliśmy już przez półtorej godziny filmu, sprawa została nareszcie zamknięta – morderca schwytany, zło odegnane, nawiedzony dom sprzedany, trupy pogrzebane, a duchy wreszcie mogą spoczywać w pokoju. Bohaterowie w końcu odetchnęli z ulgą. Jeśli na pasku odtwarzania widzicie, że do końca filmu zostało jeszcze kilka minut, bądźcie pewni, że tu jeszcze coś się wydarzy. Oszukiwanie widza, że oto problemy bohaterów dobiegły końca, to wyświechtany chwyt stosowany także przez twórców kryminałów czy filmów science fiction.

Po początkowej uldze dowiadujemy się jednak, że a) duchy wciąż chcą się mścić, b) dom wciąż jest nawiedzony, c) bohater nie jest wolny od zagrożenia albo d) został schwytany nie ten morderca, co trzeba. Do wyboru, do koloru.

Wszystkie informacje w wyszukiwarce i gazetach

Chociaż przed bohaterami horroru stoi paranormalna lub kryminalna zagadka nierozwiązana od dziesiątek lat, a czasem i stuleci, oni bez problemu rozwiązują ją za pomocą… internetowej wyszukiwarki. Bohater już zaczyna przeczuwać, że coś jest nie tak – dom jest nawiedzony, być może ktoś został w nim zamordowany lub jego mieszkaniec zaginął bezpowrotnie.

Internet zawsze posiada szczegółowe informacje na temat przeszłych wydarzeń, w dodatku można je znaleźć w kilka sekund, na pierwszej stronie wyników. Bardziej oldschoolową alternatywą dla internetu jest przeglądanie przez bohatera starych gazet w bibliotece. Na pewno uda mu się trafić na artykuł rzucający światło na sprawę.

Ujęcie jadącego samochodu z powietrza

To bardzo często ujęcie rozpoczynające film. Szczęśliwa rodzina zmierza do swojego nowego, zazwyczaj przeklętego lub nawiedzonego domu (Lśnienie). Jeśli nie dopadną ich duchy, będą to psychopatyczni mordercy (Funny Games), dziwna ciotka (Wieża. Jasny dzień) lub tajemnicze potwory (Impostor). Jednym słowem – to ujęcie nie zapowiada nic dobrego.

Coś wyskakuje przed samochód bohatera

Jeden z popularniejszych jump scare’ów w horrorach. To może być dzikie leśne zwierzę będące metaforą zła, zapowiedzią nadchodzącego niebezpieczeństwa, wprowadzające bohatera i widza w stan czujności (The Ring II, Uciekaj!). Często to nie zwierzę, lecz dziwna, milcząca kobieta ubrana w koszulę nocną (Shutter – Widmo) lub stara, przerażająca kobieta (Impostor) stojąca nieruchomo na drodze lub bardzo szybko rozpływająca się w powietrzu.

Mirror scare

Okazuje się, że łazienkowa wisząca szafka z lustrem to najlepszy rekwizyt w horrorze. Bohater podchodzi do niej, otwiera ją, wyjmuje z niej leki (najczęściej psychotropy pozwalające mu normalnie funkcjonować z przeżytą traumą) lub kosmetyki, zamyka ją, a w lustrze za bohaterem ukazuje się odbicie demona/ducha/potwora. To jump scare numer jeden każdego twórcy filmów grozy (Sierota, Halloween II, Nienarodzony).

Dziwne dzieci

Dziecko to istota słodka i niewinna, ale nie w horrorach. Najgorsze są oczywiście te śliczne blondynki i blondyni, o czym przekonała nas Wioska przeklętych czy Dzieci kukurydzy. Zazwyczaj są bardzo przebiegłe i diabelnie inteligentne jak na dzieci, tak jak w Sierocie czy w Omenie. Dzieci-duchy, dzieci opętane, dzieci-wampiry, dzieci-demony – motyw ten z dużą regularnością pojawia się w kinematografii. Pomijając najpopularniejszy Omen, wykorzystują go także Egzorcysta, Lśnienie (słynne bliźniaczki), Pozwól mi wejść, The Bad Seed, The Ring, Smętarz dla zwierzaków. Ostatnio motyw ten na nowo wykorzystał Lee Cronin w swoim debiucie Impostor, całkiem nieźle przyjmowanym na światowych festiwalach.

Samochód, na którym nie można polegać

Uciekający przed niebezpieczeństwem bohater wbiega do samochodu i gorączkowo próbuje go odpalić – niestety nic z tego, chociaż jeszcze przed chwilą maszyna działała bez zarzutu. Samochód nawalający w najważniejszym momencie to jeden z ważnych motywów w panteonie oklepanych chwytów filmów grozy – czy to złośliwość rzeczy martwych czy po prostu lenistwo scenarzystów? Podobną dramatyczną alternatywą jest upuszczenie przez bohatera kluczyków do samochodu.

100 sposobów na telefon

Telefon, czy to stacjonarny, czy to komórkowy, stał się najlepszym rekwizytem pchającym w horrorach akcję do przodu. Pojawienie się telefonu komórkowego stało się dla twórców filmów grozy prawdziwym problemem komplikującym rozwój akcji – w erze przedkomórkowej uwięziony na odludziu bohater nie mógł przecież zadzwonić po pomoc, współcześnie stało się to banalnie proste. Jak ominąć tę przeszkodę? Można w kluczowym momencie sprawić, że telefon bohatera rozładuje się, zepsuje lub straci zasięg. Jeśli nie, zawsze można wykorzystać urządzenie jako element budujący napięcie i sprawić, by zadzwonił w momencie, w którym bohater się ukrywa.

Głuche telefony czy dziwne dźwięki dobywające się ze słuchawki skutecznie przerażą bohatera i widza, a na telefonie można oprzeć nawet całą fabułę filmu – wystarczy morderca informujący, że dzwoni z wnętrza twojego domu (Kiedy dzwoni nieznajomy) lub dziwny typ pytający, jaki jest twój ulubiony straszny film (Krzyk).

A jakie są wasze najbardziej znienawidzone chwyty z horrorów?