Najlepsi REŻYSERZY WSZECH CZASÓW. Wielki ranking czytelników

3.

Stanley Kubrick

Trudno sobie wyobrazić kino bez niepowtarzalnej artystycznej osobowości Stanleya Kubricka. Amerykański reżyser pozostawił po sobie wspaniały dorobek, naznaczony spójną autorską estetyką i wielką erudycją. Kubrick nie wahał się dotykać różnych rejonów kina – począwszy od drapieżnego kina noir (Zabójstwo), przez historyczne portrety i psychologiczne dramaty (Ścieżki chwały, Lolita, Barry Lyndon), metafizyczne poszukiwania w nurcie science fiction (2001: Odyseja kosmiczna, Mechaniczna pomarańcza), aż po eksploracje szaleństwa i podświadomych pragnień w nieoczywistym kinie grozy (Lśnienie, Oczy szeroko zamknięte). Jego dzieła cechują się wysokim nasyceniem symbolami i nawiązaniami oraz otwartością, skłaniającą widza do poszukiwania ukrytych tropów i wydobywania zakodowanych czy zasugerowanych przez reżysera znaczeń. Te walory, połączone z wysublimowaniem i precyzją realizacji czynią z większości filmów Kubricka ponadczasowe arcydzieła, przekraczające gatunkowe podziały i nietracące z upływem lat swojej świeżości. [Tomasz Raczkowski]

2.

Martin Scorsese

Ten Amerykanin pochodzenia włoskiego posiada dwa wyróżniki swej twórczości. Dwa sposoby oddziaływania na widownię. Jedna strona jego medalu ukazuje tematykę zła. Scorsese z lubością wchodzi w obszary kina gangsterskiego, opowiada o bohaterach, którzy woleli pójść na skróty, wybrać ścieżkę nieprawości i miast wyznawać ogólnie przyjęte zasady – tworzyć własne. Druga strona twórczości Scorsese jest z kolei bliższa poszukiwaniom wewnętrznego dobra. Wyjątkowo zgrabnie wychodzi temu autorowi zgłębianie tematyki religijnej, tematyki, do której jako katolik czuł przez całe życie estymę. Bez względu jednak na to, czego podejmie się Scorsese, możemy być pewni jednego – że zrobi to inteligentnie i dosadnie. [Jakub Piwoński]

1.

Quentin Tarantino

Trudno zdecydować, w czym Tarantino jest najlepszy. Czy jako reżyser, wyciągający maksimum od aktorów? To przecież pracując z nim, swoje najlepsze kreacje w karierze dostarczyli Leonardo DiCaprio (Django), Christoph Waltz (Bękarty wojny) czy John Travolta (Pulp Fiction). Tarantino może być jeszcze bardziej fascynujący jako pisarz, autor legendarnych dialogów i monologów. Zabawna dyskusja o Like a Virgin Madonny i napiwkach, otwierająca Wściekle psy czy mrożąca krew w żyłach rozmowa z prologu Bękartów wojny czy groteskowa opowieść o zegarku z Pulp Fiction, fenomenalnie wyrecytowana przez Christophera Walkena. A może Tarantino jeszcze sprawniej łączy ze sobą dźwięk z obrazem? Niejeden soundtrack z jego filmów przeszedł już do historii. Wszystko sprowadza się do tego, że Quentin Tarantino operuje językiem kina jak mało kto. Jego filmom, choć wypełnione są cytatami i parafrazami, trudno zarzucić jakąkolwiek odtwórczość. Tarantino z sentymentem patrzy na historię kina, ale na niej nie żeruje. Nadaje jej natomiast nowe życie i ją uaktualnia. [Maciej Niedźwiedzki]