WŁOSKIE WAKACJE. Słoneczne filmy rozgrywające się w ojczyźnie spaghetti

Rzym, Wenecja, Florencja, Neapol, toskańska czy lombardzka wieś… Planujecie urlop we Włoszech? Nie? Zaraz zaczniecie. To filmowe zestawienie z pewnością ułatwi wam podjęcie decyzji.

Rzymskie wakacje (1953, włoski tytuł: Vacanze romane)

Na pytanie dziennikarza, które z odwiedzonych miast podobało jej się najbardziej, księżniczka Anna (Audrey Hepburn), patrząc w oczy ukochanego Joego Bradleya (Gregory Peck), odpowiedziała: „Rzym. Stanowczo Rzym. Do końca życia zachowam tę wizytę w pamięci”. Klasyczny film kina amerykańskiego został w całości sfilmowany we Włoszech, w większości w przestrzeni miasta. Na ekranie podziwiać można wszystkie najważniejsze rzymskie zabytki: Forum Romanum, Schody Hiszpańskie, Koloseum, Panteon, plac Wenecki, fontannę di Trevi, Zamek Świętego Anioła, liczne kościoły i pałace. Autentyczne lokacje, urokliwe kawiarnie i włoskie lody tworzą zachwycający, letni klimat. Film przyczynił się do wzrostu popularności włoskich skuterów Vespa dzięki scenie przejazdu głównych bohaterów na tym pojeździe przez miasto.

Ukryte pragnienia (1996, włoski tytuł: Io ballo da sola)

Film Bertolucciego to historia coming of age, w której młodziutka Lucy Harmon (Liv Tyler) przyjeżdża do Włoch do przyjaciół rodziny, Diany i Iana, mieszkających w pięknej willi wśród toskańskich wzgórz niedaleko Sieny. Oficjalnym powodem wakacji, na które wysłał ją ojciec, ma być sporządzenie jej portretu przez Iana, który jest artystą. Nieoficjalnie Lucy przyjeżdża, aby odnaleźć swojego ojca, którego tożsamość zawarła w wierszu jej nieżyjąca matka. Lucy poszukuje nie tylko prawdziwego ojca, ale także swojej kobiecości, rozkwitłej pewnej nocy pod drzewem, pod którym bohaterka traci dziewictwo. Ciężka i ospała atmosfera toskańskiej wsi udziela się także widzowi, który nie może oderwać oczu od ślicznej Lucy, podobnie zresztą jak wszyscy męscy bohaterowie w Ukrytych pragnieniach.

Tamte dni, tamte noce (2017, włoski tytuł: Chiamami col tuo nome)

Tamte dni, tamte noce umieszczam w zestawieniu zaraz po Ukrytych pragnieniach nie bez powodu – wśród swoich największych filmowych inspiracji Luca Guadagnino wymienia właśnie twórczość Bernardo Bertolucciego, co doskonale widać w letniej atmosferze filmu. Nastoletni Elio (Timothée Chalamet), wywodzący się z rodziny intelektualistów, spędza wakacje w XVII-wiecznej willi w północnych Włoszech – gdzieś w regionie Lombardii (Villa Albergoni, w której kręcono film, jeszcze niedawno była na sprzedaż!). Tamte dni, tamte noce przesyca atmosfera dolce far niente – słodkiego, wakacyjnego nieróbstwa i nudy. Elio snuje się po posiadłości, czytając książki, słuchając muzyki, zrywając owoce w sadzie, spędzając czas przy rustykalnym basenie. Niemalże czuć buchający z ekranu gorąc upalnego lata, przyjemny chłód pomieszczeń kamiennej willi i orzeźwiającą słodycz letnich owoców.

PS. Przy okazji warto wspomnieć o dwóch innych letnio-wakacyjnych filmach Guadagnina: Jestem miłością (2009, włoski tytuł: Io sono l’amore) – o Rosjance (Tilda Swinton) mieszkającej w Mediolanie, romansującej z kolegą syna. W Nienasyconych (2015) spokój pary spędzającej wakacje na wyspie sąsiadującej z Sycylią zostaje zmącony przez niespodziewanych przybyszy. Razem z Tamte dni, tamte noce filmy te tworzą tzw. trylogię pożądania.

Urlop w Wenecji (1955, włoski tytuł: Tempo d’estate)

Mit Włoch jako kraju romantycznego, w którym można się zakochać, pokutuje w kinie amerykańskim. Jane Hudson (Katharine Hepburn), sekretarka w średnim wieku, przyjeżdża samotnie do Wenecji – „miasta romansu”, jak głosi okładka przewodnika, który ma ze sobą. Choć sama historia w Urlopie w Wenecji jest nieco banalna, Katharine Hepburn świetnie wypada w roli samotnej, zakłopotanej męskim spojrzeniem starej panny. Przepięknie sportretowana jest za to sama Wenecja, pomimo ukazania jej gorzkich aspektów związanych z ogromnym ruchem turystycznym. Wenecja jest siłą, która pcha akcję do przodu. Labirynty ulic, kanałów i zaułków, kawiarnie, restauracje i bary tworzą unikatowy klimat i są impulsem dla zmieniających się humorów głównej bohaterki.