SEQUELE – Critters

ROK PRODUKCJI: 1986 DYSTRYBUCJA W POLSCE: ITI REŻYSERIA: Stephen HerekWYSTĄPILI: Dee Wallace-Stone M. Emmet Walsh Billy Green Bush Scott Grimes Nadine Van der Velde Don Keith Opper

Drapieżne crittersy uciekają z galaktycznego więzienia i oczywiście lądują na ziemi. Farmer Jay Brown wraz rodziną i miejscowym pijaczkiem Charliem będzie musiał poradzić sobie z tymi żarłocznymi potworkami. Eksterminacja crittersów to także powód wizyty kosmicznych łowców nagród. Ten film to już klasyka horroru komediowego, jednak trochę cięższego kalibru niż Gremliny (jest straszniej i bardziej krwawo). Mały budżet pozwolił na osiągnięcie statusu kultowego, oczywiście nie tej samej klasy co saga Alien. Niektórzy doszukują się w nim nawiązań do nieśmiertelnej Nocy żywych trupów (bohaterowie oblężeni w domu, mnóstwo napastników).

ROK PRODUKCJI: 1988 DYSTRYBUCJA W POLSCE: ITI REŻYSERIA: Mick GarrisWYSTĄPILI: Terrence Mann Don Keith Opper Cynthia Garris Scott Grimes Al Stevenson Tom Hodges Douglas Rowe Lindsay Parker

Pierwsza część finansowo poradziła sobie całkiem dobrze toteż dwa lata później ukazuje się sequel. Zgodnie z Wielkanocną tradycją dzieciaki poszukują pochowanych tu i ówdzie malowanych jajek. Biorąc poprawkę na fakt, że nie wszystkie jaja crittów zostały zniszczone przy okazji poprzedniej wizyty łowców nagród nietrudno się domyślić, że wkrótce dochodzi do masakry. Sequel nieco lepszy od poprzednika, akcję przeniesiono do okolicznego miasteczka Grover Bend co jest posunięciem jak najbardziej logicznym. Druga część jest lepiej nakręcona, nie trąci amatorką i niskim budżetem jak to było w przypadku poprzednika.

ROK PRODUKCJI: 1991 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Demel REŻYSERIA: Kristine PatersonWYSTĄPILI: John Calvin Aimee Brooks Christian Cousins Joseph Cousins William Dennis Hunt Nina Axelrod Leonardo DiCaprio Don Keith Opper

Z amerykańskiej prowincji crittersy dostają się na przedmieścia Los Angeles. Tym razem mieszkańcy pewnej kamienicy muszą poradzić sobie z tym żarłocznym kłopotem, oczywiście nie wszyscy wyjdą z tego żywi. Trzecia część trylogii to już bardziej horror niż komedia, mniej potworków, ciemniejsza tonacja, a do tego wydarzenia rozgrywają się wyłącznie wewnątrz budynku. Dzięki temu zabiegowi udało się nie popaść w schematy. Chociaż scenariusz jest miejscami nielogiczny to posiada świetne, zaskakujące zakończenie będące jednocześnie otwartą furtką do następnej części.

ROK PRODUKCJI: 1991 DYSTRYBUCJA W POLSCE: Demel REŻYSERIA: Rupert HarveyWYSTĄPILI: Don Keith Opper Terrence Mann Paul Whitthorne Anders Hove Angela Bassett Brad Dourif Eric DaRe Martine Beswick

Nie trzeba było długo czekać na zakończenie tej świetnej tetralogii, czwarta część to idealne zwieńczenie sagi. Seria zatacza logiczne koło kończąc się tam gdzie się zaczęła – czyli w kosmosie. Po 53 latach dryfowania kapsuła z Charliem i jajami crittów zostaje przechwycona. Jak nakazują kanony gatunku, wiecznie głodne istotki rozprzestrzeniają się po pokładzie statku. Futurystyczne wnętrza zdecydowanie przerosły budżet produkcji, ale jeśli wziąć pod uwagę tzw. klimacik to nie jest źle, umiejscowienie akcji w przestrzeni kosmicznej to chyba najlepsze z możliwych posunięć. Zwieńczenie serii ukazało się w tym samym roku co trzecia część, więc nie trzeba było długo czekać na kolejną odsłonę, co zaliczam jako plus.

CIEKAWOSTKI:

• Pierwsza część ma alternatywne zakończenie.
• Trzecia część to filmowy debiut idola nastolatek Leonardo DiCaprio, jest to wyraźnie podkreślone na okładce wydania DVD tegoż filmu.
• Jedynym aktorem który zagrał we wszystkich częściach jest Don Opper, który wcielił się w postać Charliego McFaddena. Z uwagi na pobliskie miejsce akcji część aktorów z pierwszej części powtórzyło swoje rolę w sequelu.
• Szczęśliwie cała saga uniknęła manii tłumaczenia tytułów na nasz język.
• Wydania DVD (Region 1) wszystkich części mają zupełnie inne okładki niż pierwowzory.
• Efekty specjalne w tej serii to absolutne mistrzostwo prostoty. Critty były animowane na dwa sposoby, w scenach turlania po prostu rzucano włochatymi kulami, a w scenach gryzienia (tudzież mówienia) w ogromnej większości przypadków były to kukły nakładane na dłonie. Biorąc pod uwagę prostotę tych metod można z czystym sumieniem powiedzieć, że uzyskany efekt jest porażający.
• Ogromny Critt (wielkości człowieka) pojawił się tylko w pierwszej części.
• Mimo częstego porównywania do gremlinów ta seria nie jest skierowana do widzów młodszych.
• Każdą część reżyserowała inna osoba.
• Czwarta część trafiła prosto na kasety wideo omijając szerokim łukiem kinowe ekrany.
• Bojowa formacja kuli pojawiła się wyłącznie w drugiej części.
• W ostatniej części wystąpił Brad Dourif, znany szerszej publiczności jako głos laleczki Chucky.

CZY BĘDZIE KOLEJNA CZĘŚĆ?

Minęło już trzynaście lat od premiery trzeciej i czwartej części i niestety nie natknąłem się na ani jedną plotkę sugerującą powstanie piątej części. Nie ma się co dziwić, wyniki finansowe ostatnich części były poniżej oczekiwań. Poza tym crittersy jako gatunek został zlikwidowany więc jedyną szansą byłoby nakręcenie prequela, być może w dobie mody na reaktywację kultowych horrorów (Laleczka Chucky, Koszmar z Ulicy Wiązów) ktoś skusi się na taki krok.

Tekst z archiwum film.org.pl.