KRÓTKOFILMÓWKA. Nieznane filmy Studia Ghibli

W czasach triumfu monumentalnych kinowych widowisk nierzadko zapominamy o filmie krótkometrażowym, dostarczającym widzowi podobnego bogactwa wrażeń. Krótkofilmówka to krótki przegląd wybranych dzieł krótkometrażowych – od animacji po film aktorski – wartych szczególnej uwagi. Dla wszystkich, którzy, chcąc cieszyć się dziełem filmowym, nie potrzebują dwugodzinnego posiedzenia w sali kinowej. 

Japońskie Studio Ghibli zapisało się na kartach nie tylko japońskiej kinematografii, ale i światowej, takimi arcydziełami, jak Księżniczka Mononoke, Mój sąsiad Totoro czy Grobowiec świetlików. Wśród okraszonych niemalejącym kultem filmów ledwie połyskują pomniejsze dzieła – filmy krótkometrażowe. I choć japońskie studio pod skrzydłami Hayao Miyzakiego słynie z pełnometrażowych kreacji, na uwagę zasługują i te o nieco krótszym metrażu.

W 2001 roku na przedmieściach Tokio, w parku Inokashira, pierwsi zwiedzający przekroczyli próg Muzeum Filmu Animowanego Miasta Mitaka. Przybytek zwany powszechnie jako Muzeum Ghibli zaprojektował słynny rysownik, reżyser  i nestor japońskiego filmu animowanego – Hayao Miyazaki, używając scenorysów ze swoich najważniejszych produkcji. Ośrodek poświęcony sztuce i technice animacji, jak i najsłynniejszym filmom w dorobku studia, skrywa za swoimi murami replikę Kotobusa z filmu Mój sąsiad Totoro, księgarnie, ogrody na dachu, a także niewielkich rozmiarów podziemny Teatr Saturn o różnokolorowych ścianach i suficie, w którym odbywają się ekskluzywne seanse z krótkometrażowymi animacjami od Studia Ghibli.

Od 2001 roku Miyazaki produkuje kolejne shorty, które zobaczyć można jedynie w Teatrze Saturn w japońskim Muzeum Ghibli. W repertuarze znajdują się filmy takie jak Kujiratori, opowiadający o polowaniu na wieloryba, film Hoshi o Katta Hi, o wyrastających z doniczki planetach, czy Mei to Koneko basu, będący trzynastominutową kontynuacją animacji Mój sąsiad Totoro, koncentrującą się na małej Mei Kusakabe oraz  magicznej nocy z Kittenbusem – kolejnym latającym kotopojazdem. Ostatnim krótkometrażowym filmem, nad którym pracuje reżyser jest Kemushi no Boro, który opowiadać ma o nowo wylęgłej gąsienicy, nieśmiało odkrywającej świat.

Są jednak filmy, które zobaczyć można poza teatrem muzeum w Japonii.  Chage & Aska to japoński duet rockowy, których piosenka On your mark z 1995 roku zwieńczona została teledyskiem wykonanym przez samego Hayao Miyazakiego. Praca przy krótkim filmie miała być dla Japończyka lekarstwem na blokadę twórczą, która nie pozwalała mu dokończyć Księżniczki Mononoke. Reżyser w On your mark maluje historię osadzoną w postapokaliptycznym świecie, w którym dwójka bohaterów przybywa na ratunek tajemniczej skrzydlatej dziewczynie. Teledysk, będący poniekąd autonomicznym dziełem filmowym, mimo swojej surowości i brutalności niepodobnej do żadnych innych produkcji studia Ghibli, skrywa w sobie charakterystyczną dla twórcy baśniowość i enigmatyczność. Okraszony ciepłymi barwami, dopracowany szczegółowym rysunkiem, tworzy podniosłe dzieło o wolności oraz pięknie i nieskazitelności natury. Nie bez powodu zaś dziewczyna z teledysku przywodzi na myśl tytułową bohaterkę filmu Nausicaä z Doliny Wiatru  Miyazakiego z 1984 roku. On your mark wyświetlany był w kinach przed pokazami filmu Szept serca Yoshifumiego Kondō .

Night of Taneyamagahara to animacja wyreżyserowana w 2006 roku przez Kazuo Ogę – wieloletniego współpracownika Hayao Miyazakiego, dyrektora artystycznego takich filmów studia Ghibli jak Mój sąsiad Totoro czy Księżniczka Mononoke. Za reżyserski debiut Japończyk obrał sobie adaptację poematu japońskiego poety Kenjiego Miyazawy. Opowiada o grupie wieśniaków nocujących wokół ogniska na górze Taneyama. Film skupia się jednak na magicznym śnie, w który zapada jeden z bohaterów. Animacja ta powraca do silnie zakorzenionej w historii japońskiego studia adoracji przyrody. Dzieło Kazuo Ogi jest intymną analizą rozumienia natury oraz otaczającego świata. I choć forma filmu, złożonego z serii zastygłych kadrów, których niewielki ruch sugerowany jest głównie ścieżką dźwiękową, może wydawać się mozolna, z czasem zaczyna przywodzić na myśl powolne snucie historii przy ognisku. Za pomocą różnorodnych technik malarskich i rysunkowych starano się oddać magię i tajemniczość otaczającego nieprzeniknionego świata, co sprawia, że Night of Taneyamagahara jawi się jako dzieło niezwykle plastyczne oraz oniryczne.

Iblard Jikan z 2007 roku to film wyjątkowy na tle pozostałych dzieł japońskiego studia animacyjnego, będący hipnotyczną wizualizacją malarstwa japońskiego artysty Naohisy Inoue, tworzącego głównie surrealistyczno-impresjonistyczne pejzaże. Wyreżyserowany przez samego malarza film jest półgodzinną odyseją, dzięki której widz wnika do świata osobliwych, fantasmagorycznych wizji Inoue, wtapiając się w rytm filmu. Ożywione za pomocą skromnej animacji miękkie, barwne obrazy tworzą wyimaginowany świat Iblard. Syntetyczne krajobrazy skomponowane z miękkich, niejednolitych plam barwnych splatają się z surrealistycznymi iluzjami. Iblard Jikan to nie pierwsza przygoda Naohisy Inoue ze studiem Ghibli. Artysta współtworzył także scenografię do Szeptu serca Yoshifumiego Kondō z 1995 roku oraz do The Day I Bought A Star (Hoshi o Katta Hi) Hayao Miyazakiego z 2006 roku.

https://www.dailymotion.com/video/xjoea3