Jak NAPRAWDĘ wyglądali bohaterowie CZARNOBYLA
Prawdziwe twarze Czarnobyla
Czarnobyl autorstwa Rencka i Mazina to przede wszystkim przypowieść o Prawdzie, o tym jak jej deformacja służy ideologiom i do czego mogą doprowadzić ciągłe kłamstwa. Tłem dla tego przekazu stała się eksplozja reaktora z 1986 roku. Skupienie się na tych wydarzeniach dało twórcom pretekst do złożenia hołdu wszystkim bohaterom, którzy oddali swoje życie, by ratować inne istnienia. Fascynujący pomysł i doskonały scenariusz byłyby jednak niczym, gdyby nie wzorowa praca jednej z najbardziej niedocenianych osób w kinematograficznym przemyśle, której nazwisko można jedynie wyczytać w napisach końcowych. Nina Gold, bo o niej tu mowa, jest bowiem najpotężniejszym reżyserem obsady w filmowym świecie.
Walerij Legasow/Jared Harris
Walerij Legasow był radzieckim chemikiem nieorganicznym. Jego wkład w rozwój wymienionej dziedziny pozostał znaczący do dziś, dzięki czemu Walerij był człowiekiem znanym i szanowanym w środowisku naukowym na całym świecie. Legasowa poza chemią nieorganiczną zajmowały także koncepcje bezpieczeństwa w obszarze eksploatacji urządzeń jądrowych. Ponadto od 1959 roku był członkiem KPZR, a od 1983 roku pierwszym zastępcą dyrektora Instytutu Energii Atomowej I. Kurczatowa. Wszystkie te osiągnięcia, przynależności oraz piastowane stanowiska spowodowały, że jak nikt inny wydawał się pasować do funkcji nieszkodliwego eksperta naukowego komisji śledczej do zbadania przyczyn awarii w Czarnobylu. Szybko okazało się jednak, że chęć poznania prawdy o katastrofie stała się życiowym celem Legasowa. Sytuacja po wybuchu reaktora naprawdę go przeraziła, ale według wielu świadków wydarzeń był jedyną racjonalnie myślącą postacią, co pozwoliło mu zaradzić skutkom katastrofy. W sierpniu 1986 roku Legasow udał się do Wiednia, aby przedstawić oficjalny, sowiecki raport na temat tragedii czarnobylskiej. Podczas wielogodzinnej rozprawy naukowiec wyznał, że powodem incydentu był błąd ludzki w połączeniu z wadliwą konstrukcją reaktora. Szczerość Legasowa nie mogła spodobać się Kremlowi. Nie ułatwiło to życia chemikowi, który dwukrotnie podejmował próby odebrania sobie życia. Druga próba popełnienia samobójstwa była niestety skuteczna. 27 kwietnia 1988 roku Walerij Legasow został znaleziony powieszony w swoim mieszkaniu w Moskwie. Pozostawił po sobie podobno kilka kaset magnetofonowych i dzienniki, w których miał opowiadać o mało znanych faktach związanych z katastrofą.
Boris Szczerbina/Stellan Skarsgård
Boris Szczerbina był radzieckim działaczem partyjnym i państwowym. Członek KC KPZR i zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR zmarł w sierpniu 1990 roku. Mimo że serial zdaje się sugerować, że przyczyną jego śmierci było napromieniowanie, to rzeczywiste powody zgonu Szczerbiny nie zostały nigdy oficjalnie podane. Wątpliwa jest tym samym jego spektakularna przemiana z człowieka władzy w opozycjonistę, jaką w fenomenalny sposób przedstawił odgrywający Borisa Stellan Skarsgård. Być może pod wpływem Legasowa Szczerbina zauważył, jak działa władza ZSRR, jednak na pewno nadal był jej częścią. Katastrofa czarnobylska nie była jedyną misją specjalną Szczerbiny. Pracował bowiem również podczas akcji ratowniczej po trzęsieniu ziemi w Armenii w 1988 roku.