JAK DZIŚ PANA ZABIJEMY? Najbardziej MORDERCZE PRZEDMIOTY w kinie

Pogo – Karzeł

Pogo to rodzaj tańca wykonywanego przez miłośników muzyki rockowej i punkowej oraz rodzaj tyczki do wykonywania skoków i trików. Horror z 1993 roku zdaje się wykorzystywać obie definicje tego słowa. Tytułowy Karzeł – morderczy potworek znaleziony w skrzyni – odbiera ludziom życie w sposób wyjątkowo pozbawiony smaku i finezji. W jednej ze scen korzysta z tyczki pogo i skacze po klatce piersiowej swojej ofiary, pozbawiając ją tchu, a potem życia. Nawiązanie do przedmiotu jest oczywiste, a ów makabryczny taniec wydaje się równie niebezpieczny co najbardziej hardcorowe triki wykonywane pod scenami jarocińskiego festiwalu.

Kaseta wideo – Krąg

Kultowa seria działa po dziś dzień, a wszystko zaczęło się w Japonii w połowie lat dziewięćdziesiątych. To właśnie wtedy pojawiła się po raz pierwszy kaseta wideo z tajemniczym filmem, którego obejrzenie oznaczało śmierć w ciągu siedmiu następnych dni. Kilka lat po premierze pierwszej części kasety odeszły do lamusa i zostały zastąpione formatem DVD – co tylko dodało filmowi smaczku. Premierom kolejnych odsłon i remake’ów towarzyszyły kampanie reklamowe wykorzystujące motyw przeklętej taśmy i wychodzącej z telewizji dziewczynki z kruczoczarnymi włosami. Do dziś widok kasety wideo może budzić w niektórych fanach horroru (nie)miłe skojarzenia.

Fortepian – Zombieland

Spadający na głowę fortepian to jeden z klasycznych gagów wykorzystywanych w animacjach typu Looney Tunes. Twórcy komediowego horroru Zombieland postanowili ograć ten motyw na taśmie. Uciekając przed nieumarłymi, starsza kobieta wykorzystuje zastawioną wcześniej pułapkę. Pociągając za wihajster przy drzwiach swojego domu, uruchamia mechanizm, który uwalnia wiszący na… (nie pytajcie, na czym) fortepian, a ten spada i efektownie rozgniata jej przeciwnika. Tego chyba nikt się nie spodziewał!

Kosiarka – Martwica mózgu

Film Petera Jacksona to tour de force kreatywności i wyobraźni, a scena z kosiarką wydaje się wisienką na torcie tej groteskowej, niesmacznej opowieści. Zombi pozbawiani są życia (po raz kolejny) na wiele różnych sposobów – jednak zawsze wracają. Wielokrotnie przerabiana przez filmowców wizja apokalipsy zakłada, że jest ich coraz więcej, w dodatku mają paskudną tendencję do powracania. W pewnym sensie są więc jak trawa w zadbanym ogródku – trzeba ich regularnie kosić. Właśnie ten sposób wykorzystuje bohater Martwicy mózgu. Kosiarka w dłoń, efektowne wejście, obroty na pełną parę. A potem trzeba tylko posprzątać świeżo powstały tatar…