INTERAKTYWNE FILMY na Netfliksie. Zabawa dla RODZICÓW i DZIECI

Mustang: Duch wolności: Razem po przygody (2020), reż. m.in. Beth Sleven

Zauważyliście pewną cechę wspólną większości interaktywnych filmów? Ich tytuły są bardzo długie. Wynika to z tego, że gatunek programów interaktywnych jest wciąż w fazie nie do końca ukończonej, można powiedzieć, że eksperymentalnej. W ramach więc szerszych projektów twórcy decydują się na wypuszczenie np. jednego odcinka serialu w formie interaktywnej, lecz nie więcej, stąd tak długie tytuły z podtytułami. Mustang: Duch wolności jest przykładem takiej polityki. Jest to prosta, moralitetowa opowiastka o przygodach dziewczynki z dużego miasta, która zaprzyjaźnia się z udomowionym mustangiem. Program można z powodzeniem polecić dla dzieci już w wieku około 5 lat. Do ich poziomu została dostosowana nie tylko treść, ale i np. menu decyzji. Czasu jest znacznie więcej niż standardowo w tego typu produkcjach. Przyznam się, że i dla mnie jako dorosłego jest to ilość odpowiednia. Zwykle ten pasek ucieka za szybko, podobnie jak niezbyt wprawnie zaanimowane mustangi, ale to szczegół, który zauważą jedynie starsi widzowie.

Dzieciak rządzi: Złapać bobasa (2020), reż. m.in. Dan Forgione

Zaczyna się jak w grze RPG, od instrukcji, wyboru stopnia trudności i zachęty, że czeka na nas 16 możliwych scenariuszy zakończenia, a dokładnie posad, które może objąć sterowany naszym pilotem bobas w korporacji bobasów. Od naszych decyzji będzie zależało to, jak zostanie zaklasyfikowana nasza postać. Będziemy musieli przeprowadzić ją przez prawdziwy labirynt decyzji, żeby pokonać najgorszych zbirów, ale i dać sobie radę z tzw. dorosłymi, którzy traktują bobasa jak bobasa. Bycie nim wciąga. Cieszę się, że produkcja nie ograniczyła się do najprostszego podejmowania decyzji za pomocą klikania w odpowiedni obrazek, ale też zaproponowała widzowi rozwiązywanie zagadek. Kim zostaliście na końcu? Ja zostałem pracownikiem mailroomu.

Wielka interaktywn-o-rama Kapitana Majtasa (2020), reż. Todd Grimes

Przyznam się, że nie znam nikogo w moim otoczeniu, kto lubiłby kapitana Majtasa. Po zapoznaniu się z kilkoma odcinkami raczej także nie będę fanem tego bohatera, podobnie moja latorośl. Niemniej może komuś przypadnie do gustu ten specyficzny rodzaj humoru, zawierający niekoniecznie pożądane przez rodziców treści etyczne. Wybory są rozwiązane klasycznie. Trzeba jednak trochę myśleć. Mnie już na samym początku udało się doprowadzić do zniszczenia całej planety, więc zostałem, jak to w tego typu produkcjach, cofnięty do ostatniej decyzji. Dla kogo jest ten film? Na pewno nie dla małych dzieci, bo znudzą się gęstymi dialogami. Większe za to mogą mieć zastrzeżenia do zbyt młodych bohaterów. A dorośli? Może to dla nich produkcja do niedzielnej kawy i odmóżdżenia przed poniedziałkiem?

Ostatnie dzieciaki na Ziemi: Wszystkiego apokaliptycznego (2021), reż. Steve Rolston

Cały serial, jak i odcinek interaktywny są kierowane raczej do nastolatków, którzy dopiero co się nimi stali i jeszcze mają w sobie sporo czysto dziecięcych nawyków w zachowaniu i myśleniu. Niemniej wolałbym, żeby mieli trochę więcej opcji do wyboru niż tylko dwie. I pomyślałem o tym dokładnie wtedy, kiedy stanąłem przed pierwszym wyborem, w którym były dwie opcje. Cały czas dwie, niezależnie od wieku, fabuły i tego, czy jest to bajka, czy film aktorski. Trochę słabo, zwłaszcza dla nastolatków. Aż tu nastąpiła miła niespodzianka. W programie dostaniemy trzy opcje, a nawet więcej. Równocześnie czasu na decyzję nie jest wiele, zwłaszcza przy więcej niż dwóch opcjach. Czeka nas więc sporo akcji.

Minecraft: Tryb fabularny (2015), reż. m.in. Dennis Lenart

Gdzieś powyżej narzekałem, że nie robi się całych seriali w interaktywnej formie, a jedynie dorabia pojedyncze odcinki. Minecraft: Tryb fabularny jest pod tym względem wyjątkiem. Ale też forma podejmowania decyzji jest nieco inna. Dokładnie tak, jak jest to podane w tytule – widz naciska określoną opcję, która nie tylko dotyczy dużej zmiany w akcji (wybór potwora, broni itp.), ale przede wszystkim słownej reakcji bohaterów. Są to opcje dialogowe do wyboru jak w grze RPG, które oczywiście mają wpływ na akcję, lecz nie od razu, jak to dzieje się w większość programów interaktywnych. Serial skierowany jest do fanów Minecrafta. Jeśli nie zakochaliśmy się nigdy wcześniej w sposobie prezentacji środowiska graficznego w tej grze, interaktywna wersja serialowa raczej na pewno nie przypadnie nam do gustu.