Edge of Darkness

Bohaterowie i twórcy ciemności

Ronald Craven

Typowy przedstawiciel starej szkoły – oddany swej pracy twardziel z zasadami, które jednak gotów jest nagiąć lub wyjść ponad nie dla dobra sprawy. Oszczędny w słowach, które dobiera starannie w zależności od sytuacji. Ronnie nie wyróżnia się z tłumu – z reguły nosi długi, szary płaszcz i nierzucające się w oczy ubrania. Mocne spojrzenie, upartość i bezkompromisowość to jego atuty. Do przemocy ucieka się w ostateczności. Poza tym typowy Anglik – powściągliwy gentleman z odrobiną ironicznego humoru, wysublimowany, nieco flegmatyczny. Ma za sobą służbę w armii – walczył m.in. w Północnej Irlandii. Wdowiec i samotnik – żona zmarła na raka. Na szczęście dzięki córce jeszcze nie zgorzkniał, jest ona zresztą jego oczkiem w głowie. W wolnej chwili dba o przydomowy ogródek.

Bob Peck ur. w 1945 r. w Leeds, był przede wszystkim uznanym i szanowanym aktorem teatralnym. To zresztą właśnie na doświadczeniach wyniesionych z wcielania się w postaci pokroju Makbeta oparł swoją rolę Cravena. Zagrał w licznych serialach, z których jednak żaden nie zbliżył się do sukcesu Edge of Darkness (najsłynniejszy z nich to Natural Lies). W 1996 roku wcielił się w Shylocka w telewizyjnej adaptacji Kupca weneckiego. W kinie najbardziej pamiętną rolę stworzył w spielbergowskim Jurassic Park, jako specjalista od raptorów, Robert Muldoon. Zagrał też w jednym z odcinków Kronik młodego Indiany Jonesa. Z innych jego filmów warto wymienić: On the Black Hill, Slipstream, Surviving Picasso, Smilla’s Sense of Snow, FairyTale: A True Story. W 1982 r. związał się z aktorką Jill Baker, z którą doczekał się trójki dzieci: Hannah, George’a i Milly. Zmarł w 1999 roku – przegrał walkę z rakiem.

Emma Craven

21-letnia studentka, zarówno nauk ścisłych (fizyka), jak i socjalnych. Zagorzała aktywistka na rzecz ochrony środowiska, czynnie udzielająca się także w innych aspektach życia społecznego. Członkini radykalnej grupy antynuklearnej Gaia i przypuszczalnie też kilku pomniejszych organizacji. Związana z chłopakiem ze studiów, Terrym. Miła, sympatyczna, ładna dziewczyna ze sporym doświadczeniem i wiedzą. Od śmierci matki troskliwie opiekuje się ojcem. Niewiele wiadomo o jej życiu osobistym – pod niesamowitą otoczką niewinności skrywa wiele tajemnic.

Urodzona w 1964 r. w Manchesterze Joanne Whalley gra od dziesiątego roku życia. Znana jest głównie z licznych seriali brytyjskich (Emmerdale Farm, A Kind of Loving, The Singing Detective…), oraz kinowych ról drugoplanowych. Do jej najsłynniejszych kreacji należy z całą pewnością Sorsha z Willow i Scarlett O’Hara z telewizyjnej kontynuacji Przeminęło z wiatrem, gdzie zagrała u boku Timothy’ego Daltona. Z innych ważniejszych tytułów warto wymienić m.in. skromną rólkę w The Wall Pink Floydów, To Kill a Priest, Kill Me Again, Navy Seals, Shattered, telewizyjne Jackie Bouvier Kennedy Onassis i The Virgin Queen czy ostatnio 44 Inch Chest. Prywatnie znana jest ze związku z Valem Kilmerem, którego poznała na planie Willow – z tego też powodu często widnieje w napisach jako Whalley-Kilmer. Aktorka doczekała się z Valem dwójki dzieci, Jacka i Mercedes, po czym wniosła o rozwód w 1996 roku. Od tamtej pory z nikim się nie związała, a jej kariera nieco przygasła. Swego czasu magazyn People umieścił ją na liście 50 najpiękniejszych ludzi na świecie.

Darius Jedburgh

To człowiek, obok którego nie sposób przejść obojętnie – duży, dosadny chłop o pogodnym, rubasznym usposobieniu, któremu nic nie straszne i który z uśmiechem na ustach wykonuje nawet najbardziej kuriozalne zadania. Pracuje dla CIA, ale ma za sobą służbę wojskową (walczył w Wietnamie) i 20 lat operacji w polu. W Langley traktowany jak typowy murzyn, niespecjalnie lubiany przez przełożonych. Mimo to ma sporo kolegów i starych druhów, którzy winni mu są przysługi. Anglofil, który ponad wszystko uwielbia golfa, alkohol i program telewizyjny Come Dancing (odpowiednik dzisiejszego Tańca z gwiazdami, tylko że bez gwiazd). Wyznawca Black Zen. Bardziej uparty od Cravena, któremu zresztą często kradnie puentę. Uwielbia ironizować i dąży do celu bez względu na przeciwności. W dużym stopniu typowy ‘redneck’.

Joe Don Baker jest niemal dokładnie taki sam jak postaci, które gra – potężny Teksańczyk, dzielny Amerykanin, sympatyczny kowboj. Pewnie dlatego znany jest z westernów (Gunsmoke, Bonanza), filmów detektywistycznych (Eischied) lub kryminalnych (In the Heat of the Night, Ironside). Często gra szeryfów, wojskowych lub tajnych agentów, takich jak Jedburgh – podobnie zresztą, jak jego bohater, Baker ma za sobą wojskową służbę. Publiczność najlepiej kojarzy go jako Buforda Pussera z oryginalnego Walking Tall oraz jako agenta CIA – Jacka Wade’a – z filmów o 007: Goldeneye (gdzie ponownie reżyserował go Martin Campbell) i Tomorrow Never Dies. Zagrał też bad guya, Brada Whitakera, we wcześniejszym filmie serii, The Living Daylights, co czyni go jednym z dwóch aktorów (drugim jest Charles Gray), którzy zagrali zarówno przeciwnika, jak i sprzymierzeńca Bonda. Pracował z najlepszymi, ma na swoim koncie 80 ról filmowych i telewizyjnych, głównie na drugim planie – The Dukes of Hazzard, Mars Attacks!, Congo, Reality Bites, Cape Fear, The Natural, Charley Varrick, Junior Bonner czy Fletch, to tylko niektóre tytuły warte wzmianki. Aktor nigdy nie został jednak doceniony artystycznie – nie posiada ani jednej nagrody. Prywatnie Baker to bezdzietny rozwodnik. Jest członkiem jednego z najstarszych i najbardziej prestiżowych bractw w Ameryce – Sigma Phi Epsilon uniwersytetu w Richmond. Ma 76 lat.

Pendleton

Szczupły, średniego wzrostu, z nieodzownym wąsikiem i gazetą w ręku – tak można opisać w skrócie Pendletona. Ale ten niewymownie spokojny i opanowany człowieczek o wisielczym humorze, to ktoś znacznie więcej niż tylko rządowy biurokrata. Dorastał w krajach kolonialnych, jak Malaje i Kenia, gdzie jego rodzice hodowali kawę. Ukończył Trinity College w Dublinie, po czym wstąpił do wojska. Jako spadochroniarz służył w Aden, Indonezji, Wietnamie i Północnej Irlandii. Potem próbował szczęścia jako makler i agent ubezpieczeniowy, jednocześnie pracując też w biurze Armii Terytorialnej. Przyjęty do SAS-u, zaczął brać udział w tajnych misjach i ćwiczeniach antyterrorystycznych. Potem dostał się do gabinetu premiera, jednak wciąż pozostaje kimś na kształt agenta operacyjnego. Prywatnie Pendleton uwielbia teatr i operę – gdyby jego życie mogło potoczyć się inaczej, chciałby zostać aktorem. Nie ma szczęścia do kobiet – dwukrotnie rozwiedziony, bezdzietny.

Urodzony w sierpniu 1930 roku w Coventry, Charles Kay (naprawdę Charles Piff) pierwotnie ukończył studia medyczne i miał zostać… dentystą. Dopiero w wieku lat dwudziestu ośmiu ukończył prestiżową Royal Academy of Dramatic Art. Przez kilka lat należał też do Royal Shakespeare Company. Głównie aktor serialowy i teatralny – znany jest z takich tytułów, jak Fall of Eagles, I, Claudius, The Devil’s Crown, Fortunes of War, The Darling Buds of May, „Jonathan Creek, brytyjski Law & Order czy w końcu Midsomer Murders. Na dużym ekranie pojawia się rzadko, z reguły w filmach historycznych lub kostiumowych, takich jak Henry V, Amadeus czy The Importance of Being Earnest. Nigdy nie przebił się tak naprawdę na pierwszy plan, pozostając wiecznym odtwórcą ról epizodycznych lub drugoplanowych. Ma 82 lata i wciąż jest aktywny zawodowo.

Harcourt

Fizyczne przeciwieństwo Pendletona – krępy i tęgi, ale też bardziej wygadany i emocjonalny. Pochodzi z klasy średniej, jego rodzice byli prawnikami o międzynarodowej renomie – ojciec, związany z ONZ, zginął w katastrofie lotniczej. Harcourt kształcił się w Winchesterze i Cambridge, studiował prawo – w 1976 roku otrzymał oficjalny tytuł Queen’s Counsel, zarezerwowany dla najlepszych adwokatów, którzy mogą zajmować się oficjalnymi sprawami rządu brytyjskiego. Wsławił się dochodzeniem dla Komisji Gier odnośnie hazardu w kasynach; śledztwem Lloyds względem zatonięcia supertankowca, które miało na celu zdefraudować ubezpieczycieli; oraz negocjacjami w sprawie oddania Hong Kongu w ręce Chin. Obywatel Londynu, członek Honourable Company of Silversmiths, wchodzi w skład zarządu dwunastu różnych firm. Odmówił tytułu szlacheckiego, gdyż nie popierał akcji na Falklandach (ma krewnych w Argentynie). Przyjął ofertę pracy dla gabinetu premiera po tym, jak zarekomendował go Lord Rothschild. Ożenił się z konserwatystką, przyszłą członkinią parlamentu – mają dwójkę dzieci i mieszkają na wsi. Bogaty i wpływowy człowiek, choć nie obnosi się z tym. Dobry gawędziarz, lubi zepsute, dziwaczne towarzystwo.

Dla urodzonego w Basingstoke Iana McNeice’a Edge of Darkness było pierwszą ważniejszą rolą, która mocno wpłynęła na jego dalszą, jakże bogatą karierę. Podobnie jak Kay, jest on głównie aktorem serialowym i teatralnym (również należał do Royal Shakespeare Company), a w kinie grywa role charakterystyczne ze względu na swój osobliwy, buldogowaty wygląd. Spośród ponad 100 ról warto wymienić choćby 84 Charing Cross Road, Ace Ventura: When Nature Calls (dzięki któremu wypłynął w USA), Valmont, Year of the Comet, A Life Less Ordinary, Oliver Twist Polańskiego, Valkyrie i mini-serię Dune, gdzie wcielił się w barona Harkonnena. Z kolei wielbicielom seriali znany jest z pewnością z takich tytułów, jak Doc Martin, Doctor Who, Stay Lucky oraz Rome. Prywatnie rozwiedziony, ma trójkę dzieci: Traversa, Angusa i Maisie. W tym roku aktor kończy 62 lata.

Pozostałe ważniejsze postaci/aktorzy:

Sean Caffrey jako McCroon – urodził się w Irlandii Północnej, w Belfaście. Jeden z tych aktorów, których kariera zapowiadała się obiecująco, ale rozwinęła się przeciętnie – nigdy nie wybił się poza drugi plan, grywał głównie Irlandczyków lub postaci o takich korzeniach. Wystąpił w serialach takich jak No Hiding Place, Doctor Who, Bergerac, czy Z Cars także spod ręki Kennedy’ego Martina. Na dużym ekranie pojawiał się sporadycznie, w “hitach” pokroju The Human Factor, The Viking Queen, When Dinosaurs Ruled the Earth i Resurrection Man. Zagrał także w telewizyjnym Harry’s Game, słynnym ze względu na tytułową piosenkę zespołu Clannad. W latach 90. przerzucił się na teatr, w którym gra i reżyseruje do dziś. Jest dyrektorem artystycznym North Face Theatre i autorem wielu sztuk. Aktor skończył niedawno 72 lata.

Allan Cuthbertson jako Chilwell, przewodniczący komisji Izby Gmin – uznany aktor drugiego planu z niemal stu czterdziestoma rolami na koncie. Urodzony w Australii, służył w RAAFie, w 111. Powietrzno-morskim Szwadronie Ratowniczym. Do Anglii trafił w 1947 r. Często grał wysokich rangą żołnierzy lub urzędników państwowych – najbardziej kojarzony z roli pułkownika Halla z jednego z odcinków serialu Fawlty Towers. Ponadto można go zobaczyć m.in. w The Sea Wolves, Captain Nemo and the Underwater City, The Avengers, Freud, The Guns of Navarone. Zmarł w 1988 roku w Londynie. Miał 68 lat.

David Fleeshman jako Jones, policyjny kolega Cravena – podobnie jak Peck urodzony w Leeds. Głównie aktor telewizyjny i teatralny – znany z takich tytułów jak Sam Saturday, „Trial & Retribution, All the Small Things czy Coronation Street, w kinie pojawia się rzadko. Od ponad trzydziestu lat w związku z aktorką, Sue Jenkins – mają trójkę dzieci, z czego dwoje, Richard i Emily, to także aktorzy. Ma 60 lat.

Hugh Fraser jako dyrektor Northmoor, Robert Bennett – 62-letni dziś aktor najbardziej znany jest z partnerowania Davidowi Suchetowi w słynnym serialu Poirot, w którym gra kapitana Hastingsa. Ponadto wystąpił m.in. w Hanover Street, Firefox, The Draughtsman’s Contract, Patriot Games, 101 Dalmatians i całej masie seriali. Pojawił się też obok Seana Beana w telewizyjnej serii filmów historycznych Sharpe’s. W latach 70. należał do grupy rockowej Telltale. Żonaty, ma córkę Lily.

Tim McInnerny jako Terry Shields, chłopak Emmy – ur. w 1956 r. w Cheadle Hulme aktor najbardziej znany jest z telewizyjnej zgrywy Blackadder, w której zagrał m.in. Lorda Percy’ego. Poza tym ma na swoim koncie blisko 60 ról – głównie drugoplanowych, komediowych, jak w Erik the Viking, 101 Dalmatians (wraz z Hugh Fraserem) czy Notting Hill. Nie stroni jednak od poważniejszego repertuaru – ponownie spotkał się z Peckiem na planie FairyTale. Jego siostra, Lizzy, jest również aktorką.

Kenneth Nelson jako Jerry Grogan – aktor drugo- i trzecioplanowy, zagrał w niewielu filmach i serialach, z których warto wymienić Hellraisera, „Nightbreed czy The Lonely Lady. Najbardziej znany z roli u Williama Friedkina w The Boys in the Band, za którą był zresztą nominowany do Złotego Globu. Miał talent wokalny, wobec czego często występował w musicalach. W 1993 roku aktor zmarł na AIDS. Miał 63 lata.

Zoë Wanamaker jako agentka Clementine – urodzona w 1949 roku w Nowym Yorku aktorka charakteryzuje się oryginalnym, czubatym noskiem. Z tego względu gra ona często postaci charakterystyczne lub nawet dziwaczne, jak Madame Hooch z pierwszego filmu o Harrym Potterze. Poza tym uznana aktorka dramatyczna i sceniczna – znana m.in. z seriali Love Hurts i My Family oraz z drugoplanowych ról w takich filmach jak Swept from the Sea, Wilde czy Five Children and It. Z Ianem McNeice spotkała się ponownie na planie The Raggedy Rawney, a z Hugh Fraserem grała w serii Poirot. Podkładała głos do gier Fable 2 i 3. Jest potomkinią założycieli słynnego domu towarowego Wanamaker’s z Filadelfii. Dyslektyczka. W 2000 roku otrzymała obywatelstwo brytyjskie.

Jack Watson jako James Godbolt – mało znany aktor telewizyjny i drugoplanowy, mimo iż w jego dorobku nie brakuje tak głośnych tytułów, jak Grand Prix, Tobruk, The Four Musketeers, czy The Sea Wolves. Zagrał też w Z Cars – wcześniejszym serialu twórcy Edge of Darkness. Był synem komika Nosmo Kinga. Aktor zmarł w 1999 roku, pozostawiając po sobie trójkę dzieci. Miał 84 lata.

John Woodvine jako nadinsp. Ross, przełożony Cravena – 83-letni już aktor teatralno-telewizyjny, znany raczej z niewielkich rólek. W jego filmografii znajdziemy blisko 150 tytułów, m.in. The Avengers, Doctor Who, Wuthering Heights czy Miss Potter. Podwójnie żonaty, ma jedną córkę – Mary Woodvine, która też jest aktorką.

oraz Imogen Staley jako mała Emma.

W serii pojawili się także na krótko (jako oni sami) reporterzy Sue Cook i Kenneth Kendall, meteorolog Bill Giles oraz Michael Meacher z brytyjskiej Partii Pracy.