5 PYTAŃ BEZ ODPOWIEDZI z filmów QUENTINA TARANTINO

Cała twórczość Quentina Tarantino to w dużym stopniu zabawa z widzem. Poza mnóstwem odniesień, nawiązań i formalnych ekscesów znaleźć możemy tam też wątki i motywy, które zamierzenie reżyser zostawia niedopowiedzianymi. Poniżej znajdziecie pięć pytań, na które odpowiedzi nie znalazłem po seansach poszczególnych tytułów z jego filmografii. Na szczęście przynajmniej część została dopowiedziana przez reżysera poza filmowym kadrem lub sprawnie zinterpretowana przez fanów jego twórczości. 

Zapraszam do dzielenia się swoimi propozycjami odpowiedzi w komentarzach!

Czy Vic Vega i Vincent Vega są spokrewnieni? 

W debiutanckich Wściekłych psach Quentina Tarantino wśród galerii niecodziennych postaci wybrać możemy tę najbardziej wykręconą – granego przez Michaela Madsena Vica Vegę znanego też jako Mr. Blonde. Trudno nie zauważyć, że to samo nazwisko nosi bohater kolejnego filmu reżysera (oraz kontrowersyjny polski reżyser) – Vincent Vega, w którego w kultowym Pulp Fiction wcielił się bezbłędnie John Travolta. Co łączy obu panów? Czy to tylko zbieżność nazwisk? Tego nigdy się nie dowiemy, bo w filmach ewentualna więź krwi obu panów nigdy nie jest nawet wspomniana, ale sam Tarantino twierdzi, że Vic i Vincent są rodzeństwem. Reżyser planował swego czasu nawet film o braciach Vega. Głowa rozboleć może nas jednak, kiedy pomyślimy, że obaj na swoich drogach spotkali Quentina Tarantino, Harveya Keitela i Tima Rotha – każdy w zupełnie innych rolach.

Co było w walizce Marsellusa?

Być może najciekawsza z licznych zabaw Quentina Tarantino z widzem. W jednej z nowel stanowiących Pulp Fiction grani przez Samuela L. Jacksona i Johna Travoltę bohaterowie wykonują zlecone im przez Marsellusa Wallace’a zadanie odzyskania tajemniczej walizki. Kiedy Vincent Vega zagląda do jej środka (otwiera ją kodem stanowiącym trzy szóstki – liczbę szatana) na jego twarz pada złota poświata, a mężczyzna z wrażenia nie może wydusić z siebie słowa. Podobnie reaguje w finale filmu bohater Tima Rotha. Widz nigdy jednak nie ma okazji zobaczyć tajemniczej własności wpływowego gangstera. Jedna z najpopularniejszych i najciekawszych teorii mówi, że w środku znajduje się jego dusza. Wskazywać ma na to m.in. charakterystyczny plaster na karku Marsellusa (tak wg wierzeń wyciągano duszę), wspomniane trzy szóstki i obecny w całym filmie motyw odkupienia win.

Jak Panna Młoda poznała pana młodego?

W podzielonym na dwie części czwartym filmie Quentina Tarantino, tj. Kill Bill, poznajemy historię Panny Młodej, tajemniczej płatnej zabójczyni, która dowiedziawszy się o swojej ciąży, postanawia odciąć się od dotychczasowego życia. Jak wiemy, zupełnie jej się to nie udaje, bo tytułowy Bill przerywa ślub (a dokładnie próbę ślubu!) i urządza masakrę na wszystkich obecnych w świątyni. Wybranka postaci granej przez Umę Thurman poznajemy na początku drugiej części dyptyku i tylko z kilku dialogów dostajemy mgliste pojęcie o ich wspólnym życiu. Tarantino jednak zupełnie nie skupia się na mężczyźnie, nie ma też zamiaru pokazywać nam początków związku czy wspólnego życia pary. Inne wątki i postaci przybliża przy tym z kronikarską wręcz dokładnością.

Z kim pisała Jungle Julia?

Jedną połówkę wspólnego projektu Quentina Tarantino i Roberta Rodrigueza stanowi oczywiście Grindhouse: Death Proof. Piąty tytuł w reżyserskim dorobku Tarantino stanowił dla niego bardziej pole do zabawy formą, nawiązywania do własnej twórczości oraz nieskrępowanej gloryfikacji własnych fetyszów. W filmie poznajemy dwie grupki przyjaciółek, które na swojej drodze spotykają szalonego i żądnego krwi Kaskadera Mike’a (Kurt Russel). W pierwszej ekipie znalazła się m.in. grana przez Sydney Tamiię Poitier Jungle Julia, prowadzącą autorską audycję radiową seksbombę. Dziewczyna, mimo spędzania wieczoru z koleżankami w pubie, cały czas SMS-uje z tajemniczym chłopakiem, a wymianie ich wiadomości towarzyszy romantyczna muzyka. Widz ma prawo myśleć, że wątek ten dokądś prowadzi i wniesie cokolwiek do fabuły. Tarantino pomyślał jednak inaczej, a całość stanowi wyraźnie ślepy zaułek.

Jak Shosanna została właścicielką kina?

Jedną z najważniejszych postaci z Bękartów wojny Quentina Tarantino (dacie wiarę, że film ma już dziesięć lat na karku?!) jest Shosanna, młoda Żydówka, którą poznajemy jako niedoszłą ofiarę demonicznego Hansa Landy (Christoph Waltz), a do śledzenia jej wątku wracamy kilka lat później, kiedy już dużo emocjonalnie dojrzalsza prowadzi jedno z pięknych, paryskich kin. Nigdy jednak nie dowiadujemy się, jak ściganej w okupowanej Francji Żydówce udaje się zostać właścicielką kina. W jednej ze scen tłumaczy, że odziedziczyła je po ciotce, ale jest to oczywiste kłamstwo. Quentin Tarantino w wywiadzie przyznał, że oczywiście doskonale zna historię stojącą za tymże kinem, a ta znalazła się nawet w scenariuszu. Jak jednak tłumaczył, była ważna dla aktorów i budowania przez nich postaci, ale zupełnie zbędna dla widza.