50 najlepszych horrorów według Empire

Karolina Chymkowska

20 września 2016

REKLAMA

Mając na uwadze nadchodzący sezon Halloweenowy – a może po prostu sezon jesienny, kiedy zmrok zapada szybciej i miło wieczorami zapuścić sobie coś wywołującego ciarki na plecach – magazyn Empire przygotował subiektywne zestawienie 50 najlepszych horrorów.

Z listą można, rzecz jasna, polemizować, nie tylko względem pozycji znajdujących się w pierwszej dziesiątce, ale w ogóle obecności niektórych tytułów – wydaje się jednak, że redaktorom przyświecała idea “dla każdego coś miłego”. Są klasyki z lat dwudziestych i horrory z zacięciem komediowym, są slashery czystej wody, zombie, wampiry, psychopaci i ogólnie wszystko, co może wzbudzać lęk… albo skłaniać do śmiechu z powodu własnego lęku.

Na dziesiątym miejscu plasują się Szczęki, film, który wybił Stevena Spielberga na reżyserską niepodległość udowadniając, że tajemniczo poruszające się beczki mogą być równie przerażające, co rekin sam w sobie.

Na dziewiątym wylądował rewelacyjny wizualnie Labirynt fauna Guillermo del Toro, o malarskich inspiracjach kryjących się za nim możecie przeczytać tutaj.

Ósme miejsce zajmuje klasyczny Nosferatu-symfonia grozy F.W.Murnaua z 1922, z fantastycznie odrażającym Maxem Schreckiem w roli głównej – jeden z pierwszych horrorów historii kina, który wprowadził na ekran postać wampira, zanim jeszcze wampiry przeobraziły się w klasyczny motyw w kinie grozy. O niemieckim ekspresjonizmie możecie przeczytać tutaj.

Na siódmej pozycji niespodziewanie ląduje parodystyczny Wysyp żywych trupów z 2004 roku. Czy to na pewno horror – można dyskutować, niemniej na pewno sprawny film i świetna komedia.

Szóste miejsce, a na nim sequel – Martwe zło 2. Nikt chyba nie zakładał, że w pierwszej dziesiątce może zabraknąć Sama Raimiego i kultowej postaci Asha w interpretacji Bruce Campbella…?

Pierwsza piątka, czyli robi się gorąco. Otwiera ją Halloween Johna Carpentera z 1978 roku, a wraz z nim w historii kina pojawia się ikoniczna postaci Michaela Myersa, mordercy bez twarzy o szalenie skomplikowanych powiązaniach rodzinnych.

Czwartą pozycję zajmuje The Thing, oczywiście żaden tam nędzny prequel, tylko ten właściwy z 1982 roku, również Carpentera. The Thing otwiera samozwańczą Trylogię Apokalipsy reżysera, o której możecie przeczytać tutaj.

Na najniższym miejscu podium wylądował, uwaga, Krzyk Wesa Cravena. Dyskusyjnie wysoko, co stwierdzam mimo niewątpliwej sympatii dla całości.

Dalej już bez zaskoczeń: na drugim miejscu plasuje się Obcy – ósmy pasażer Nostromo, na pierwszym zaś, wygrywając w cuglach, Lśnienie, czyli dwa filmy regularnie lądujące na podium podobnych zestawień.

Pozostałe pozycje listy natomiast wyglądają następująco:

11. Egzorcysta (1978)

12. Koszmar z ulicy Wiązów (1984)

13. Dom w głębi lasu (2012)

14. Kult (1974)

15. Dziecko Rosemary (1968)

16. Carrie (1976)

17. The Ring-Krąg (1998)

18. Gabinet doktora Caligari (1920)

19. Amerykański wilkołak w Londynie (1981)

20. Psychoza (1960)

21. Mgła (1980)