Z kim BOŻE CIAŁO powalczy o OSCARA

Boże Ciało Jana Komasy powalczy o Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny! Ta wiadomość obiegła wczoraj cały polski internet i wywołała dość jednoznaczną ekscytację. To kolejne po Idzie i Zimnej wojnie docenienie polskiego kina przez Akademię Filmową w ciągu ostatnich pięciu lat.

Jakie są szanse filmu Jana Komasy na statuetkę? Przyjrzyjmy się temu na chłodno, analizując krótko każdy z nominowanych w tym roku tytułów.

Boże Ciało

Kraj produkcji: Polska

Dwudziestoletni, niezwykle zaangażowany w życie kościoła Daniel zostaje warunkowo zwolniony z poprawczaka. Wyjeżdża na drugi koniec Polski, żeby pracować w stolarni, ale seria wydarzeń sprawia, że zaczyna udawać księdza i angażować się w życie lokalnej społeczności, rozdrapując tym samym powoli gojące się rany.

Jakie ma szanse: Niezwykle doceniany i szeroko nagradzany w kraju film Jana Komasy pochwalić może się też nagrodą specjalną zdobytą na zeszłorocznym festiwalu w Wenecji. Boże Ciało zostało bardzo dobrze przyjęte na Zachodzie, o czym świadczy nie tylko nominacja do Oscara, ale też rozmowy w sprawie amerykańskiego serialowego remake’u produkcji. Ceniona jest również główna rola Bartosza Bieleni, który otrzymał między innymi nagrodę imienia Zbyszka Cybulskiego i znalazł się w gronie European Shooting Stars. Czy to wystarczy do zdobycia statuetki? Mam wątpliwości. Konkurencja w tym roku jest naprawdę mocna.

Ból i blask (Dolor y gloria)

Kraj produkcji: Hiszpania

Bohaterem filmu jest Salvador Mallo – kultowy hiszpański reżyser filmowy, który stroni od mediów i usilnie strzeże swojej prywatności. Mężczyzna odnajduje po latach osoby, które wywarły największy wpływ na jego życie, oraz przeżywa na nowo najważniejsze momenty ze swojej przeszłości.

Jakie ma szanse: Nominowany do tej pory do 41 prestiżowych nagród w różnych kategoriach (w tym do Złotego Globu), pochwalić się może ośmioma wygranymi, w tym jedną Złotą Palmą. Film dostał ją za rolę Antonia Banderasa, a udział gwiazdora na pewno pozytywnie wpływa na szansę produkcji na Oscara. Tak jak nazwisko samego reżysera. Pedro Almodóvar to jeden z najbardziej cenionych reżyserów na świecie.

Kraina miodu (Honeyland)

Kraj produkcji: Macedonia

Dokumentalny film o pięćdziesięcioletniej Hatidze, która mieszka z chorą matką w opustoszałej macedońskiej wiosce. Kobieta hoduje pszczoły i jest ostatnią z linii niezależnych pszczelarzy. Jednak pewnego dnia do jej okolicy wprowadza się wielodzietna rodzina. W jej życie wkradają się wrzeszczące dzieci, ryczące krowy i silniki.

Jakie ma szanse: Chyba bezprecedensowa sytuacja, w której film nominowany jest zarówno w kategorii zarezerwowanej zwyczajowo dla filmu fabularnego, ale zostaje też doceniony jako jeden z najlepszych filmów dokumentalnych zeszłego roku. Przewrotnie może to jednak zmniejszyć jego szansę – statuetka za najlepszy dokument wydaje się bowiem w tym kontekście pewna.

Nędznicy (Les Misérables)

Kraj produkcji: Francja

Film opowiada o grupie żyjących we francuskich blokowiskach dzieci, które pewnego dnia kradną małe lwiątko z miejscowego cyrku. Nikt nie spodziewa się, że ten niewinny psikus może tak mocno wymknąć się spod kontroli i wywołać lawinę wydarzeń na pulsujących od napięć przedmieściach.

Jakie ma szanse: Uznawany za jeden z najlepszych filmów europejskich zeszłego roku. Doceniony został między innymi nominacją do Złotego Globu oraz nagrodą jury dla najlepszego filmu na festiwalu w Cannes. W oscarowym zestawieniu zdaje się mieć jednak – podobnie jak Boże Ciało – zbyt silną konkurencję.

Parasite

Kraj produkcji: Korea Południowa

Jakie ma szanse: Absolutny i jednoznaczny faworyt tego wyścigu. Film, który stworzył Joon-ho Bong, dość jednoznacznie uznawany jest za jeden z najlepszych filmów zeszłego roku (łącznie zdobył już 111 różnych nagród!) i pochwalić się może imponującą jak na film nieanglojęzyczny liczbą nominacji do Oscarów. Wśród sześciu wyróżnień znalazły się m.in. te dla najlepszego filmu (jako pierwszy koreański film w historii), najlepszego reżysera i najlepszego scenariusza oryginalnego. Będę więcej niż zdziwiony, jeśli nie powtórzy się sytuacja z zeszłego roku, gdy meksykańska Roma również walczyła o statuetkę w głównej kategorii, a na pocieszenie zadowolić się musiała właśnie tą za najlepszy film nieanglojęzyczny.