WŁADCA PIERŚCIENI: DWIE WIEŻE. Wersja reżyserska
[Czas: 00:26:47 – 00:27:05]
Grima wyrzuca Eomera z Edoras – oglądając wersję kinową trudno pojąć, dlaczego królewski siostrzeniec mógł zostać tak po prostu wyrzucony przez doradcę i dlaczego ktokolwiek jest mu posłuszny. Wyjaśnia to dodana scena, w której Grima pokazuje Eomerowi rozkaz jego wygnania, podpisany królewską ręką.
[Czas: 00:29:41 – 00:30:16]
Kłótnia orków o smaczne, delikatne hobbickie mięsko została nieco rozszerzona – dowódca Uruk – hai wyjaśnia, że hobbici mają ze sobą elficką tajną broń, dlatego nietknięci muszą być dostarczeni do Isengardu. Dyskusję tę słyszą Merry i Pippin, którzy dzięki temu wiedzą, dlaczego ich porwano i że są bezpieczni, póki nie wyda się, że pierścienia nie mają. Wiedza ta znakomicie im się przysłużyła podczas ucieczki.
[Czas: 00:42:52 – 00:44:45]
Kolejny etap podróży przez bagna do Mordoru – Sam narzeka na pustkę i brak ptaków, co Gollum interpretuje nieco na opak, bo nie względy estetyczne mu w głowie, tylko napełnienie pustego żołądka. Idąc za tą myślą, znajduje wijącego się robaka, którego ze smakiem wciąga jak Chaplin sznurówki w Gorączce złota. Frodo częstuje Golluma lembasem, ale Smeagol reaguje obrzydzeniem, jak na wszystko, co pochodzi od elfów. Cała ta kulinarna sytuacja oczywiście wzmaga niechęć Sama do niedożywionego przewodnika. Scena ta, nieco humorystyczna, zamknięta jest ważnym zdarzeniem. Gollum, widząc ponurą minę Froda, zbliża się do niego i wpatrując w pierścień przekonuje, że rozumie brzemię, które dźwiga jego pan. Na tę próbę pocieszenia Frodo reaguje agresją i odpycha Golluma, który z miną zbitego psa siada z dala od hobbitów.
[Czas: 00:51:41 – 00:52:02]
Jedna z wielu zabawnych scen z udziałem Gimlego – Legolas tłumaczy mu, że drzewa Fangornu mają uczucia i potrafią nawet mówić. Krasnolud kwituje to krótko: “A o czym drzewa mogą rozmawiać? Chyba o konsystencji wiewiórczych odchodów”.
[Czas: 00:53:30 – 00:53:45]
Nieco rozszerzone spotkanie trójki przyjaciół z Gandalfem. Po ataku sprawnie odpartym przez czarodzieja Legolas mówi:
– “Wybacz mi, wziąłem Cię za Sarumana.
– Jestem Sarumanem, a raczej tym, kim Saruman powinien być” – odpowiada Gandalf.
Po zakończeniu rozmowy wycięto kwestię Gandalfa:
“Wojna wkroczyła do Rohanu” (00:45:46 wersji kinowej).
[Czas: 00:55:41 – 00:57:06]
Wędrówka przez las – Gandalf mówi o roli, jaką odegrają Pippin i Merry, porównując ich do małych kamyczków, które wywołają lawinę. Czarodziej opowiada przyjaciołom również o problemach, jakie dręczą Rohan. Ma tu miejsce kolejna wesoła scenka z Gimlim w roli głownej, który obrzuca Fangorn kilkoma obelgami. Pomruk oburzenia, jaki rozlega się wśród konarów, błyskawicznie skłania spanikowanego Gimlego do uznania lasu za całkiem czarujący.
[Czas: 00:58:17 – 01:00:38]
Drzewiec niesie Merry’go i Pippina recytując im swój wiersz, co usypia hobbitów. Pasterz drzew kładzie śpiących przyjaciół na polance, a sam idzie zwołać wiec.
[Czas: 01:00:38 – 01:02:45]
Rozmowa Gandalfa z Aragornem, w której czarodziej przewiduje nadchodzący atak ze strony Isengardu. Twierdzi, że Sauron obawia się dziedzica Numenoru, dlatego użyje Sarumana, żeby jak najszybciej zdobyć osłabiony niedyspozycją króla Rohan. Aragorn informuje czarodzieja, że Sam poszedł razem z Frodo, na co twarz Gandalfa rozjaśnia się z zadowoleniem. Ta stosunkowo długa scena w przejrzysty sposób streszcza najważniejsze motywy wojny z Sauronem, co wszystkim tym, którzy nie czytali książki z pewnością pomoże w zrozumieniu niuansów, które w kinie mogły umknąć uwadze.
[Czas: 01:08:03 – 01:11:17]
Wesoła scenka, w której Merry i Pippin piją źródlaną wodę, powodującą szybki wzrost. Kłótliwi przyjaciele wyrywają sobie z rąk naczynie z wodą, bo oczywiście jeden chciałby być wyższy od drugiego. Oburzone świętokradztwem drzewo chwyta ich w swoje korzenie i skończyłoby się tragicznie, gdyby nie interwencja drzewca. Cała scena jest czytelnym nawiązaniem do książkowej sosny w lesie Toma Bombadila. Następująca po tym scena, w której drzewiec opowiada o tym, jak mało zostało jego towarzyszy, pojawia się w wersji kinowej nieco wcześniej i jest ciut inaczej zmontowana.
[Czas: 01:11:40 – 01:12:38]
Drzewiec transportuje hobbitów na wiec, opowiadając po drodze o zaginięciu entowych żon. Teraz już wiemy dlaczego ci pradawni mieszkańcy lasu są na wyginięciu – wszak do tanga trzeba dwojga, chociaż dinozaury Spielberga jakoś dały sobie radę. No, ale to były samice…
[Czas: 01:23:26 – 01:23:32]
Scena wygnania Grimy z pałacu Theodena wzbogacona została o krótkie, ale bardzo ważne ujęcia – Aragorn wyciąga w stronę Grimy dłoń, na której wyraźnie widać pierścień Barahira. Smoczy Język gardzi jednak tym gestem i pluje na dłoń Aragorna, ma jednak okazję z bliska przyjrzeć się ozdobie.
[Czas: 01:24:14 – 01:25:37]
Pogrzeb Theodreda – królewski syn zostaje złożony do grobu przy wtórze żałobnej pieśni Eowiny.