SEQUELE – Heavy Metal

ROK PRODUKCJI: 1981 DYSTRYBUCJA W POLSCE: brak REŻYSERIA: Gerald Potterton, Jimmy T. MurakamiGŁOSY PODKŁADALI: Harvey Atkin Thor Bishopric Rodger Bumpass Jackie Burroughs John Candy Ned Conlon Len Doncheff

Zbiór krótkich historyjek, których wspólnym mianownikiem jest LocNar, emanujące zieloną poświatą źródło zła. Utrzymane w klimacie science fiction oraz fantasy opowieści przesycone są brutalnością oraz erotyzmem. LocNar wędruje w czasie i przestrzeni, zatruwając umysły ludzi. Jawi się jako obiekt pożądania mafiosów w futurystycznym Nowym Jorku, portal prowadzący do innego świata lub siła budząca zmarłych do życia, co stanie się koszmarem dla zagubionego pilota w czasie drugiej wojny światowej. Całość stanowi adaptację historii drukowanych na łamach czasopisma pod tym samym tytułem. Brutalność, roznegliżowane kobiety, ale i głębia to wizytówki periodyku z logiem Heavy Metal. Wystarczy wspomnieć, że publikowano w nim prace takich artystów jak Simon Bisley, Enki Bilal czy Moebius. Na szczęście filmowa adaptacja nie odstaje praktycznie pod żadnym względem od obrazkowych historii, dzieje się dużo, przeważnie nie brakuje poczucia humoru, a całość dopełnia znakomita ścieżka dźwiękowa.

ROK PRODUKCJI: 2000 DYSTRYBUCJA W POLSCE: brak REŻYSERIA: Michael Coldewey, Michel LemireGŁOSY PODKŁADALI: Michael Ironside Julie Strain Billy Idol Sonja Ball Rick Jones

Niestety zrezygnowano z formy zaprezentowanej w poprzedniej części, zamiast luźno powiązanych ze sobą epizodów dostajemy jedną opowieść, co prawda całkiem niezłą, ale niesmak pozostaje. Pewien zatrudniony w kopalni robotnik przypadkowo odkrywa klucz do nieśmiertelności. Rozpoczyna się krwawa krucjata, której zwieńczeniem ma być życie wieczne. Stopniowo popadający w obłęd Tyler staje się sprawcą masakry na planecie F.A.K.K.2, giną prawie wszyscy mieszkańcy. Julie, niedoszła ofiara ataku, poprzysięga zemstę i rusza w pogoń za złoczyńcą. Jak widać fabuła nie odbiega zbytnio od tego, co prezentowały opowiastki w części pierwszej. Jest krwawo i brutalnie, nie brakuje odpowiedniej muzyki, choć najlepsze kawałki brzmią zdecydowanie zbyt krótko. Historia zemsty jest całkiem niezła, niestety od chwili katastrofy akcja traci tempo i robi się nieciekawa aż do samego końca. Momentami dają o sobie znać komiksowe korzenie, niektóre plansze wyglądają przepięknie (jak choćby stacja kosmiczna) i znakomicie komponują się ze schludną animacją. Można obejrzeć, ale porównania z poprzednikiem film z pewnością nie wytrzymuje.

CIEKAWOSTKI:

• Kłopoty z licencją na poszczególne utwory ścieżki dźwiękowej spowodowały, że przez piętnaście lat Heavy Metal był praktycznie niedostępny w normalnym obiegu.
• W pewnym momencie można zauważyć na ścianie graffiti “Marsjanie to też ludzie”.
• Robot Robby z Zakazanej Planety sprzedaje w Heavy Metal hot-dogi.
• Ze względu na ograniczenie czasowe do końcowej wersji filmu nie dostał się epizod “Neverwhere Land” łączący wątki historii Kapitana Sternna oraz “B-17”
• Po porwaniu ziemskiej sekretarki statek obcych mija w przestrzeni kosmicznej kilka obiektów, jednym z nich jest wrak U.S.S. Enterprise.
• LocNar pochodzi z papierowej wersji “Den”, lecz w komiksie zło miało wydłużony kształt i nie mówiło, zupełnie jak klucz w Heavy Metal 2000.
• Dostępna na kasetach video wersja zawierała trzyminutową scenę, nieobecną w wersji kinowej. Natomiast wydanie DVD zawiera nieco zmienione zakończenie, astronauta zabiera córkę na karuzelę, w której centrum znajduje się LocNar, a elementy karuzeli to przedmioty z poszczególnych epizodów.
• Inaczej miał wyglądać epizod “B-17”. Przyczyną katastrofy latającej fortecy miały być zielone gremliny rozmontowujące samolot w powietrzu. Podobno zmiany były podyktowane uderzającym podobieństwem do analogicznej historyjki z udziałem Królika Bugsa. Być może motyw zbytnio przypominał Koszmar na wysokości 20 000 stóp, rewelacyjny odcinek Strefy Mroku, w którym znerwicowany pasażer samolotu widzi na skrzydle potworka sukcesywnie niszczącego silniki.
• Schemat pierwszego epizodu (“Harry Canyon”) został użyty w Piątym Elemencie.
• F.A.K.K.2 to skrót od Federation-Assigned Ketogenic Killzone.
• Gdy Julie dociera do Nowej Kalkuty podaje kod A-N-U-S-6-3-7-0, w odpowiedzi słyszy U-R-F-U-K-D-8-8-1, osoby znające angielski wiedzą o co chodzi;)
• Głównej bohaterce sequela głosu użyczyła Julie Strain, królowa filmów klasy B, prywatnie żona redaktora naczelnego “Heavy Metalu”.
• Powstało kilka sequeli z magiczną liczbą “2000” w tytule: Blues Brothers 2000, Fantasia 2000 i w pewnym sensie Dracula 2000.
• Trzy lata temu przeprowadzono ankietę wśród ponad stu internetowych krytyków i redaktorów filmowych na najlepszy długometrażowy film animowany. Heavy Metal zajął dopiero 53 miejsce, ale czego się spodziewać po ludziach, którzy stawiają Króla Lwa dopiero na dwunastym miejscu.
• Seria doczekała się dwóch bardzo przyzwoitych gier, “Heavy Metal: F.A.K.K.2” (taki był tytuł roboczy drugiego filmu) to dalsze losy Julie. 30 lat później jest ona zmuszona do obrony Edenu za pomocą ognia i miecza. Natomiast “Heavy Metal: Geomatrix” to śliczny, lecz chaotyczny deathmatch – na arenach ścierają się postacie z tego uniwersum.

CZY BĘDZIE KOLEJNA CZĘŚĆ?

Frank Darabont (reżyser Skazanych na Shawshank oraz Zielonej Mili) zamierzał wyprodukować animację komputerową, której głównym bohaterem miał być Kapitan Sternn. Oprócz filmu kinowego w planach był także serial, gry video oraz indywidualna seria komiksów. Scenariuszem miał zająć się David Schow, autor skryptów do trzeciej i czwartej części Crittersów, niestety skończyło się na planach. Z żalem oznajmiam, że nawet nie zapowiedziano trzeciej części, pozostaje mieć nadzieję, że jeśli kiedykolwiek powstanie kolejny film z serii, to będzie on – wzorem pierwszej części – zbiorem krótkich historyjek, których przecież nie brakuje. Na łamach “Heavy Metalu” opublikowano dziesiątki rewelacyjnych opowieści, które aż proszą się o ekranizację.

Tekst z archiwum film.org.pl.