Scena na dziś #4

“The Call of Cthulhu” miał swoją premierę w 2005 roku. Powstał na podstawie najsłynniejszego opowiadania H.P. Lovecrafta pod tym samym tytułem, poruszając charakterystyczne dla twórczości tego pisarza motywy i wątki: spotkanie człowieka z nieznanym, rzeczywistość przerastającą bohaterów i szaleństwo, będące następstwem poznania Prawdy. Opowiadanie pochodzi z 1926 roku, a twórcy postawili sobie zadanie nakręcić ekranizację w taki sposób, aby wyglądała jak z tamtego okresu. Zamiast mówionych dialogów mamy więc plansze z napisami, a w tle prawie cały czas przygrywa ilustrująca emocje postaci muzyka. Postarano się nawet o efekty zużytej taśmy filmowej.

W otwierającej scenie główny bohater trzyma w dłoni ostatni element układanki przedstawiającej “Gwieździstą noc” Van Gogha. Wydaje się, że za moment skończy, ale tuż przed umieszczeniem na swoim miejscu ostatniego fragmentu nagle cofa rękę. Okazuje się, że człowiek ten zamknięty jest w szpitalu psychiatrycznym, a jedyne czego teraz pragnie to zniszczenie wszystkich dzienników i notatek nad którymi on i jego wuj spędzili kawał życia. W ten sposób staje się on narratorem historii, której oprócz widza przysłuchuje się wezwany w tym celu mężczyzna. W ostatniej scenie, która jest tytułową “sceną na dziś”, główny bohater ponownie siada przed niedokończoną układanką i po chwili namysłu rozbija ją jednym ruchem dłoni. W ten jakże prosty i obrazowy sposób reżyser idealnie uchwycił sens cytatu zamykającego film:

Chylę czoła. A na dystrybucję czeka już kolejna ekranizacja prozy Samotnika z Providence od tej samej ekipy – “The Whisperer in Darkness”. Nadal na monochromatycznej taśmie, ale tym razem już z dźwiękiem.