RODZINA ADDAMSÓW. Wszystkie portrety rodzinne

W 1977 roku swoją premierę miał film Halloween z nową rodziną Addamsów. Był to ostatni występ starej obsady, która ustąpiła miejsca nowym twarzom, być może najbardziej rozpoznawalnym. Po długiej przerwie, w 1991 roku, wypuszczono czarną komedię o wdzięcznej nazwie Rodzina Addamsów. Opowiada o powrocie zaginionego wujka Festera oraz o spisku, jaki był knuty przeciw jego rodzinie. Jest odświeżeniem starej, zakurzonej i pokrytej pajęczynami historii, którą dobrze znamy, jednak wiele tropów i motywów pochodzi z oryginalnego serialu. To, co nowe i przełomowe w produkcji reżysera Barry’ego Sonnenfelda, to kreacja Wednesday, granej przez Christinę Ricci,  która pierwszy raz błyszczy na tapecie reszty domowników. Jest bliższa wyobrażeniom z ilustracji Addamsa. Wykazuje sadystyczne tendencje oraz mroczną osobowość, co zwiększa humorystyczny wydźwięk filmu. Krzesło elektryczne, trucizny. To tylko niektóre z jej ulubionych zabawek. Jest o wiele sprytniejsza i inteligentniejsza niż w poprzednich dziełach, stając się najbardziej wyrazistą i ciekawą postacią filmu. Poznajemy także dawnego członka rodziny, ciotkę Calpurnię Addams, posądzoną o bycie czarownicą i spaloną na stosie w 1706 roku, która jest podziwiana i wspominana przez dziewczynkę. Anjelica Huston, grająca matkę Wednesday, także dopełniła nowe wcielenie bohaterki. Uderzająco podobna do rysunkowej Morticii, jej uroda jest równie niepokojąca i jadowita. Po dużym sukcesie produkcji nakręcono sequel, Rodzinę Addamsów 2, wydaną w 1993. Swobodna treść filmu pozwalała na użycie bardziej groteskowego humoru, który zachował pierwotnego ducha serii. Niektóre gagi z prac Charlesa Addamsa zasiliły scenariusz produkcji. W samym filmie zaś rodzina powiększa się o nowego członka, trzeciego syna Puberta.

Nowa animowana seria remake’ów, Rodzina Addamsów, była odpowiedzią na duży komercyjny sukces wcześniejszego filmu. Twórcy powrócili do znanego formatu oryginalnego cyklu, w którym rodzina Addamsów staje twarzą w twarz z wyzwaniami, które stawia przed nimi ich stara, gotycka posiadłość. Jak poprzednie, kreskówka jest silnie związana z oryginalnymi obrazami, niemniej zostawiła także wolne miejsce do nowych popisów artystycznych postaci. Osobę Wednesday ukształtowano z makabryczności i myślicielskiej postawy z filmu, ale jej skromna mimika i mowa ciała tworzyły zachęcające, radosne podejście do jej postaci. Serial został wydany w roku 1992 i trwał 3 sezony.

Film na nowo interpretujący Addamsów to Rodzina Addamsów: Spotkanie po latach z 1998 roku. Najbardziej karykaturalna i prześmiewcza kreacja familii nie zawitała do kanonu oraz nie została tak dobrze odebrana, jak poprzednie. Historia opowiada o zjeździe rodzinnym klanu oraz o rodzicach Gomeza, którzy cierpią na chorobę Waltzheimera i normalnieją z wiekiem. Obsada nie była trafiona, szczególnie wybór Daryl Hannah, znanej z Kill Billa czy Łowcy androidów, do roli Morticii. Tim Curry zaś starał się jedynie podrabiać styl aktorski swojego poprzednika, świetnego Raúla Juliá, który grał Gomeza w pierwszych filmach. Zaledwie Nicole Fugere, jeszcze bardziej trupia i demoniczna Wednesday, broni sytuację niefortunnej produkcji.

Ostatni serial, Nowe przygody Rodziny Addamsów, jest osobnym sitcomem wydawanym między 1998 a 1999 rokiem. Produkcja zaadaptowała i przekształciła wiele historii oryginalnych serii, kreując je na bardziej nowoczesne i aktualne. Jedynie Nicole Fugere kontynuowała swoją rolę Wednesday, reszta postaci przybrała nowe maski. Choć produkcja nie prowadzi żadnego dialogu fabularnego między poprzednimi dziełami, zastanawia brak Puberta, najmłodszego syna Morticii oraz Gomeza, który pojawił się w filmie Rodzina Addamsów 2. Jego nieobecność wyjaśnia beznamiętne wyznanie Wednesday w jednym z pierwszych epizodów, która twierdzi, że: „Było nas trzech, ale Pugsley zjadł małego”.

Wiele lat, bo 80, straszy rodzina Addamsów. Przegnili, zepsuci i równie przerażający nie stracili nic ze swego uroku. Bawią strachem, a ich groteskowość pozwoliła im na trwałe zasiąść w panteonie najlepszych i najmilej wspominanych produkcji familijnych. Bo kto jako dziecko nie zaczynał sobotnich poranków przy płatkach z mlekiem, miksturze z oczu traszek i szczurzych ogonów, koktajlu z cyjankiem i cykutą, oglądając upiornych Addamsów?

korekta: Kornelia Farynowska