FABUŁA

Nadmorska miejscowość Antonio Bay staje się areną dla wielu niesamowitych wydarzeń i zgonów, gdy duchy rządnych zemsty marynarzy ze statku „Elizabeth Dane” upominają się o sprawiedliwość. Grupka mieszkańców postanawia odeprzeć ataki ukrytych we mgle zjaw, ale jak bronić się, przed czymś, co nie ma tak naprawdę kształtu i może wszędzie się dostać. Czy mgłę można pokonać?

THE FOG (Mgła)	THE FOG (Mgła)
Rok produkcji: 1980 Kraj: USA Reżyseria: John Carpenter Scenariusz: John Carpenter, Debra Hill	Rok produkcji: 2005 Kraj: USA Reżyseria: Rupert Wainwright Scenariusz: Cooper Layne

BOHATEROWIE

Elizabeth Solley (Jamie Lee Curtis)	Elizabeth Williams (Maggie Grace)
Nick Castle (Tom Atkins)	Nick Castle (Tom Welling)
Malone (Hal Holbrook)	Malone (Adrian Hough)
Stevie Wayne (Adrienne Barbeau)	Stevie Wayne (Selma Blair)
Duchy	Duchy

ZMIANY

Mgła 1980	Mgła 2005
1. Film zaczyna się od legendy, jaką opowiada pan Machen grupce dzieci przy ognisku. Dowiadujemy się z niej o tym, jak dokładnie 100 lat wcześniej rozbił się statek „Elizabeth Dane”, a cała załoga utonęła. Wszystko przez mgłę oraz obozowe ognisko, które skierowało statek na skały. Opowieść kończy się zapewnieniem, że wraz z powrotem mgły do miasta Antonio Bay, wrócą również duchy zmarłych marynarzy.	1. Sceną otwierającą remake jest retrospekcja – pożar na pokładzie „Elizabeth Dane”. Od płonącego statku odpływa mała łódka z czterema mężczyznami. Nagle trafiają na coś w wodzie, z której wyłania się ręka i wciąga jednego z nich do morza.
2. Mgła powraca w setną rocznicę założenia miasta, w dzień odsłonięcia pomnika.	2. Mgła powraca w dzień odsłonięcia pomnika ojców założycieli Antonio Bay – Davida Williamsa, Patrick Malone’a, Normana Castle’a i Richarda Wayne’a. Tego samego dnia kotwica statku Nicka Castle’a zaczepia o worek na dnie morza z rzeczami osobistymi załogi „Elizabeth Dane”, które później lądują na brzegu.
3. We mgle kryją się duchy marynarzy, dowodzeni przez niejakiego Blake’a, który przypłynął z całą kolonią trędowatych by osiedlić się w Antonio Bay.	3. Główni bohaterowie są potomkami ojców założycieli, którzy podpalili „Elizabeth Dane”, doprowadzając do śmierci wszystkich tam znajdujących się ludzi.
4. We mgle kryją się duchy marynarzy, dowodzeni przez niejakiego Blake’a, który przypłynął z całą kolonią trędowatych osiedlić się w Antonio Bay.	4. We mgle kryją się już nie tylko marynarze, ale i zwykli mieszkańcy kolonii trędowatych, którzy przypłynęli do wyspy Antonio, aby znaleźć nowe miejsce do zamieszkania. Ich liderem jest Blake, człowiek majętny i wykształcony.
5. Nie dowiadujemy się niczego o żonie Blake’a.	5. Blake miał żonę, której reinkarnacją jest Elizabeth Williams, prawnuczka Davida Williamsa. Z tego też powodu, Elizabeth ma wizje z przeszłości, tego, co stało się z „Elizabeth Dane” i jej załogą.
6. Spiskowców, którzy zatopili „Elizabeth Dane” było sześciu.	6. Spiskowców, którzy podpalili i zatopili „Elizabeth Dane” było czterech.
7. Pierwszej nocy dochodzi do serii dziwnych wydarzeń w mieście – w sklepach towar na półkach trzęsie się, samochody same uruchamiają się z włączonymi klaksonami, szyba w samochodzie Nicka Castle’a wybucha.	7. Pierwszej nocy morze wyrzuca na brzeg skarby z „Elizabeth Dane”, ginie pies jednego z rybaków, a wszystkie szyby w samochodzie Nicka Castle’a wybuchają.
8. Nick, jadąc do domu, zabiera ze sobą autostopowiczkę, Elizabeth, z którą nawiązuje romansik.	8. Nick zatrzymuje się, aby zabrać nieznajomą autostopowiczkę, lecz okazuje się, że to jego dziewczyna, Elizabeth, która wróciła do miasta ze studiów.
9. Nick zna Stevie Wayne tylko z jej audycji radiowych.	9. Nick, pod nieobecność Elizabeth, zaczął romansować ze Stevie Wayne.
10. Trzej rybacy z łodzi Nicka zostają pierwszymi ofiarami mgły. Giną wszyscy.	10. Brat Nicka, jego przyjaciel, Spooner oraz dwie dziewczyny bawią się całkiem dobrze na łodzi tego pierwszego, aż do momentu pojawienia się mgły. Tylko Spooner przeżywa.
11. W czasie, gdy Nick i Elizabeth leżą w łóżku, duchy pukają do drzwi mieszkania, lecz tuż przed otwarciem wybija 1 w nocy (koniec godziny duchów), i mgła znika.	11. Elizabeth ma sen, w którym „Elizabeth Dane” i jej załoga tonie. W internecie szuka informacji na temat emblematu ze snu, lecz nagle komputer gaśnie. Chwilę potem widzi ślady mokrych stóp na suficie, które kierują się w stronę drzwi wyjściowych. Ktoś do nich puka. Elizabeth wychodzi – nikogo nie ma na zewnątrz, lecz ktoś ją przywołuje. Dochodzi do linii brzegu, wpatrując się we mgłę. Nagle pojawia się Nick i wracają razem do domu.
12. Nazajutrz, syn Stevie znajduje na plaży złotą monetę, lecz nagle zamienia się ona w kawałek drewna z wyrytym napisem „Dane”. Pokazuje go matce.	12. Nazajutrz, syn Stevie znajduje na plaży starą szczotkę do włosów. Pokazuje ją matce, która dostrzega na niej emblemat ze snu Elizabeth.
13. Organizacją ceremonii rocznicowej zajmują się pani Williams i jej asystentka, Sandy.	13. Organizacją obchodów upamiętniających założenie miasta zajmują się burmistrz Tom Malone (ojciec księdza Malone’a) i Kathy Williams (matka Elizabeth).
14. Rola ojca Malone’a w oryginale jest większa – to on znajduje w ścianie kościoła dziennik swojego przodka, i dzięki temu, jako jedyny wie, w jaki sposób „Elizabeth Dane” zatonęła. Dzieli się swoją wiedzą z panią Williams i Sandy.	14. Elizabeth znajduje w ścianie magazynu Nicka dziennik Patricka Malone’a, przodka ojca Malone’a. Próbuje pokazać mu znalezisko, ale on nie chce – tak, jakby już widział, co się w nim znajduje. Radzi Elizabeth opuścić wyspę.
15. Nick i Elizabeth płyną na poszukiwanie jego łodzi. Odnajdują go, lecz po załodze nie ma ani śladu. Nick opowiada Elizabeth o podobnym incydencie, który przytrafił się jego ojcu. Na innym statku-widmo znalazł złotą monetę, która jednak po czasie zamieniła się w kawałek drewna. Gdy Nick kończy opowiadać historię, zza Elizabeth wyłania się ciało jednego z marynarzy.	15. Elizabeth idzie do muzeum, gdzie dowiaduje się, że emblemat ze snu jest symbolem Wyspy Księcia Williama, na której w 1871 wybuchła epidemia trądu. Potem wraz z Nickiem płyną na poszukiwanie jego łodzi. Znajdują go, a na niej ciała brata Nicka i dwóch dziewczyn, zaś Spoonera ukrytego w lodówce. Znalezioną na pokładzie łodzi kamerę Nick daje na przechowanie Elizabeth. Nagranie dowodzi, że jakaś niewidzialna siła zabiła wszystkie trzy osoby, lecz przez nieostrożność Elizabeth kamera wpada do wody.
16. Z przyniesionego przez Stevie do radia kawałka drewna zaczyna cieknąć woda na sprzęt grający, co doprowadza do małego pożaru oraz dziwnych i złowieszczych słów, które dobywają się z głośników. Stevie chwyta gaśnicę, lecz po ugaszeniu płomieni okazuje się, że nic nie jest zniszczone, ani spalone.	16. Przyniesiona przez Stevie do radia szczotka do włosów najpierw „psuje” sprzęt grający (z głośników dobywają się m.in. krzyki) oraz komputer. Słychać również walenie do rozgłośni. Potem zaś szczotka staje w płomieniach. Stevie chwyta gaśnicę, lecz po ugaszeniu pożaru okazuje się, że ogień wypalił ślady w postaci znanego emblematu.
17. Stevie dzwoni do syna zapytać się, gdzie znalazł felerny kawałek drewna. Każe mu również zostać w domu i nie wychodzić na plażę.	17. Stevie dzwoni do syna zapytać się, gdzie znalazł szczotkę do włosów. Każe mu również zostać w domu i nie wychodzić na plażę. On się jednak jej nie słucha i natychmiast wychodzi.
18. Badanie ciała rybaka znalezionego na statku Nicka wykazuje, że zmarł w skutek utonięcia, lecz wskazuje również na nietypowy rozkład, tak jakby był pod wodą przez miesiąc.	18. O morderstwa trzech osób na statku Nicka zostaje oskarżony Spooner.
19. W kostnicy trup rybaka nagle wstaje, bierze do ręki skalpel i podchodzi od tyłu Elizabeth. Jednak nie atakuje jej – pada znów martwy, pisząc skalpelem na podłodze liczbę „3” (trzecia ofiara).	19. W kostnicy trup brata Nicka nagle wstaje i podchodzi od tyłu do Elizabeth. Chwyta ją za głowę i mówi „Krew za krew”, po czym pada nieżywy na ziemię.
20. Następną ofiarą mgły jest synoptyk Dan (czwarta ofiara), który często flirtuje ze Stevie przez telefon. Ginie uduszony przez jednego z duchów.	20. Zanim synoptyk Dan zginie (spalony żywcem), mgła zabije również Machena, okolicznego poszukiwacza skarbów, czego świadkiem jest syn Stevie. Ona zaś widzi śmierć Dana przez kamerę w komputerze.
21. Stevie nie opuszcza stacji radiowej już do końca filmu. Tam stara się obronić przed atakującą ją załogą „Elizabeth Dane”.	21. Stevie jedzie do domu, zaniepokojona o syna. Jadąc atakuje ją mgła, doprowadzając do wypadku samochodowego – jej samochód wpada do zatoki. W wodzie jeden z duchów próbuje ją tam zatrzymać, ale udaje jej się wypłynąć.
22. Pilnująca syna Stevie, pani Kobritz, zostaje wciągnięta we mgłę i tam zabita (piąta ofiara).	22. Pilnująca syna Stevie, ciocia Connie, ginie zarażona trądem, który błyskawicznie wyniszcza jej ciało.
23. Mgła blokuje prawie wszystkie drogi, poza jedną, prowadzącą do kościoła. Spotykają się tam Nick, Elizabeth, syn Stevie, pani Williams, Sandy oraz ojciec Malone.	23. W drodze do ratusza Stevie spotyka Nicka, Elizabeth i swojego syna, zaś gdy tam docierają natykają się na matkę Elizabeth, burmistrza, ojca Malone’a i Spoonera.
24. Kościół staje się ostatnim bastionem ocalałych.	24. Ratusz staje się ostatnim bastionem ocalałych.
25. Mgła próbuje się wedrzeć do kościoła. Bohaterowie dowiadują się z dziennika, że rozwiązaniem może być zwrócenie Blake’owi zrabowanego złota. Odnajdują złoty krzyż ukryty w ścianie kościoła, i w momencie przekazania go Blake’owi, zarówno on, jego ludzie, jak i mgła, znikają.	25. Mgła wdziera się do ratusza i zabija matkę Elizabeth i księdza Malone’a. Burmistrz zostaje wyciągnięty stamtąd i spalony na pobliskim cmentarzu.
26. Ostatnią, szóstą ofiarą mgły zostaje ojciec Malone, po którego Blake wraca, gdy już wszyscy myślą, że niebezpieczeństwo zostało zażegnane.	26. Ostatnią ofiarą mgły zostaje Elizabeth, która dobrowolnie poddaje się Blake’owi i dołącza do niego jako duch jego żony. Dzięki tej ofierze, mgła znika.

ORYGINAŁ CZY REMAKE?

Bezapelacyjnie oryginał. Choć zrealizowana w 1980 roku „Mgła” Johna Carpentera nie należy do jego najlepszych osiągnięć, to jednak cechuje ją atmosfera typowa dla ówczesnej twórczości tego reżysera. Prosta fabuła opowiedziana za pomocą prostych środków – podobnie było z dwa lata wcześniejszym „Halloween” – lecz u Carpentera ten minimalizm filmowy sprawdza się znakomicie. Pierwsze dwadzieścia kilka minut to niezwykle klimatyczne, ale i przemyślane wprowadzenie do horroru, z jakim przyjdzie zmierzyć się głównym bohaterom – na początku mamy historię opowiedzianą przy ognisku grupce dzieci, podczas której reżyser ogranicza się tylko do zbliżeń na twarze opowiadającego i słuchaczy; później dostajemy prezentację postaci w połączeniu z „sygnałami ostrzegawczymi” – coś złego czai się w mieście, lecz póki co, daje o sobie znać jedynie za pomocą wycia alarmów w samochodach, spadających towarów w sklepie spożywczym, czy szyby, która, ot tak, wybucha. Mgły jeszcze wtedy nie widać, ale nie można oprzeć się wrażeniu, że już jest w Antonio Bay. Atmosfera zagrożenia pojawia się jeszcze zanim cokolwiek złego się wydarzy.

Zupełnie inaczej jest w remake’u. Rupert Wainwright razi dosłownością już na wstępie, serwując widzom zbyteczną retrospekcję. Później zaś traci czas na ekspozycję bohaterów (odmłodzonych, bo, najwyraźniej,  horrory oglądają tylko nastolatki), gdy zupełnie nic się nie dzieje, zamiast spiąć to z działaniami mgły. Reżyser remake’u nie musi od razu kopiować rozwiązać z oryginału, ale przydałoby się trochę mocniej podkręcić tempo, bo tego w filmie Wainwrighta nie ma za grosz. Co jest? Próba rozbudowania i urozmaicenia wymyślonej przez Carpentera i Debrę Hill fabuły, stąd cała historia Blake’a i jego ludzi, jak również motyw reinkarnacji jego żony. To wszystko wcale nie jest złe, w rękach dobrego reżysera posłużyłoby za bazę do ciekawego i nastrojowego horroru, trochę w klimacie anglosaskich opowieści grozy z przełomu XIX i XX wieku. Niestety, w zderzeniu z konwencją horroru młodzieżowego, głupotą bohaterów oraz brakiem klasy ze strony reżysera „Mgła” AD. 2005 jest nie tylko cieniem oryginału, ale i nudnym i niestrasznym filmidłem. Do tego dochodzi kiepska gra aktorska serialowego Supermana, Toma Wellinga w roli Nicka oraz Maggie Grace jako Elizabeth. Również wcielająca się w Stevie Wayne, Selma Blair nie ma w sobie siły Adrienne Barbeau z oryginału.

Nie mam problemu z wytypowaniem zwycięzcy w tym pojedynku. U Carpentera straszne były już zwiastuny przybycia mgły. U Wainwrighta wygenerowanej komputerowo mgły mogą bać się bohaterowie, ale nie widzowie.

CIEKAWOSTKI

– W oryginale zagrały córka z matką, czyli Jamie Lee Curtis i Janet Leigh.
– John Carpenter i Debra Hill byli producentami remake’u.
– Debra Hill zmarła przed premierą nowej wersji “Mgły”.
Zwiastun oryginału:

Zwiastun remake’a:

https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=6m31wSrpHTc