JUDI DENCH. Najlepsze role królowej brytyjskiego kina

Notatki o skandalu (2006), reż. Richard Eyre

W moim przekonaniu najwybitniejsza rola nie tylko Judi Dench, ale także partnerującej jej Cate Blanchett. Notatki o skandalu są ekranizacją powieści Zoë Heller i opowiadają o nauczycielce (Blanchett), która rozpoczyna romans z 15-letnim uczniem, a powierniczką jej sekretu staje się znacznie starsza koleżanka po fachu (Dench). Obie panie osiągają tu absolutne wyżyny aktorstwa, ale to lady Judi ma tu bardziej złożoną rolę – jej Barbara zmaga się z ogromną samotnością, a gdy na horyzoncie pojawia się młoda i atrakcyjna koleżanka, starsza pani postanawia za wszelką cenę zawłaszczyć ją dla siebie. Niesamowicie złożona postać i doskonała rola.

Jej wysokość pani Brown (1997), reż. John Madden

Wcielając się w potężną królową Wiktorię, Judi Dench musiała znaleźć balans pomiędzy twardą stanowczością i subtelną wrażliwością, gdyż film Johna Maddena (jeden z trzech reżyserów, poza Richardem Eyre i Stephenem Frearsem, z którymi lady Dench współpracuje się najlepiej) ukazuje monarchinię w bardzo trudnym okresie – w żałobie po ukochanym mężu, a jednocześnie u progu niezwykle bliskiej relacji ze służącym Johnem Brownem (Billy Connolly). Historia budzącego kontrowersje związku to piękna opowieść o mezaliansie, który wstrząsnął angielskim dworem.

Tajemnica Filomeny (2013), reż. Stephen Frears

Chwytająca za serce opowieść o kobiecie poszukującej swego dorosłego syna, którego kilkadziesiąt lat wcześniej musiała oddać do adopcji. Wspaniałe, subtelne, intymne kino z pełną ciepła kreacją Judi Dench, której udało się znaleźć idealne proporcje pomiędzy wzruszeniem i humorem. Szkoda, że w mocnej oscarowej stawce nie udało się lady Judi dopisać do swojego dorobku kolejnego Oscara – byłby bowiem zupełnie zasłużony.

Iris (2001), reż. Richard Eyre

W tym niezwykle czułym portrecie wieloletniego związku pisarki Iris Murdoch i jej męża Johna Bayleya Judi Dench stworzyła kreację wybitną – jako cierpiąca na chorobę Alzheimera tytułowa bohaterka jest bezbronna i krucha, a kreacja lady Dench doskonale uzupełnia się z rolą Jima Broadbenta, który wciela się w jej męża. Wspaniały przykład intymnego dramatu, w którym ukazuje się zarówno niezwykłe piękno, jak i dojmujący smutek życia.

Zakochany Szekspir (1998), reż. John Madden

Choć sam film regularnie wymieniany jest wśród tytułów, które niezasłużenie zdobyły Oscara w głównej kategorii, oscarowy występ Judi Dench jest wystarczającym powodem, by obejrzeć dzieło Johna Maddena. Zaledwie osiem minut na ekranie to dla tak znakomitej aktorki aż nadto czasu, by zachwycić – jako królowa Elżbieta kradła każdą scenę, w której wystąpiła.