HISTORIA STUDIÓW FILMOWYCH. Universal Pictures

Carl Laemmle urodził się 17 stycznia 1867 roku w Laupheim, niewielkiej mieścinie na terenie Niemiec. Przed ukończeniem osiemnastego roku życia zadecydował jednak, że podobnie jak jego starszy brat oraz wielu młodych mężczyzn, którzy szukali w tamtych czasach swojego miejsca na świecie, opuści dom rodzinny, aby spróbować szczęścia w owianej legendą Ameryce.

Pod koniec 1884 roku Laemmle osiadł na stałe w Chicago, gdzie poślubił Rechę Stern. Wkrótce po tym na świat przyszło jego pierwsze dziecko, Carl Laemmle Jr. Od 1889 niemiecki imigrant mógł cieszyć się amerykańskim paszportem. Jego sen o Stanach Zjednoczonych zaczął zatem powoli nabierać kształtów. Oczywiście start nie był łatwy. Laemmle imał się różnych zajęć, które pozwoliłyby mu na związanie końca z końcem, choć już od początków swojej kariery zawodowej przejawiał zdolności związane z zarządzaniem kapitałem oraz szeroko pojętą księgowością. Właśnie w takiej specjalności zaczął realizować się od roku 1894 i początków współpracy z Continental Clothing Company. Zarządzanie kapitałem firmy odzieżowej dało mu finansową stabilizację, niemniej nie zaspokajało ambicji związanych ze stworzeniem biznesu od podstaw. Laemmle wciąż szukał okazji do tego, aby dobrze ulokować gromadzony przez lata kapitał oraz pomnożyć go w taki sposób, który uczyniłby go bajecznie bogatym człowiekiem. Ciężko stwierdzić, czy to dogłębna analiza rynku, czy też ślepy traf skierował na początku XX wieku jego uwagę na film. W 1906 roku Laemmle porzucił intratny etat i stał się właścicielem jednej z pierwszych sal kinowych na terenie Chicago. Jego doświadczenie biznesowe podpowiadało mu jednak, że działania firmy nie powinny ograniczać się jedynie do konkretnej, możliwej do ścisłego zdefiniowania działalności. Już od początku swojego samodzielnego działania Laemmle myślał o stworzeniu sieci usług, które mogłyby się wzajemnie uzupełniać. Ta myśl legła u podstaw Universal Pictures.

Asumptem do działania była dla imigranta polityka prowadzona Thomasa Edisona, czyli absolutnego potentata wczesnej amerykańskiej branży filmowej. Znany wynalazca był także niezwykle skutecznym biznesmenem, który bardzo szybko zrozumiał komercyjny potencjał kina. Edison nie tylko patentował kolejne urządzenia używane przez raczkującą wówczas branżę, ale od roku 1908 trzymał w swojej garści Motion Picture Patents Company zwaną również Trustem Edisona. Organizacja była formą monopolistycznego porozumienia pomiędzy znaczącymi studiami funkcjonującymi wówczas na rynku amerykańskim. Ograniczyła napływ zagranicznych produkcji i pragnęła zmodyfikować system, w jaki dystrybuowano filmy tworzone na terenie Stanów Zjednoczonych. Edison chciał odejść od modelu, w którym prawa do gotowego obrazu były odsprzedawane dystrybutorom administrującym sieciami sal kinowych. Zamiast tego pragnął wprowadzić w życie formułę wynajmu produkcji, która pozwoliłaby Motion Picture Patents Company na zachowanie niemal całkowitej kontroli nad tworzonymi przez siebie filmami oraz zmuszałaby właścicieli kin do odprowadzania stałych opłat na rzecz organizacji. Laemmle, posiadający w momencie powołania do życia Trustu Edisona kilka kin, nie chciał zgodzić się na to, aby stać się jedynie mało znaczącym trybikiem w wielkiej maszynie działającej pod dyktando jednej osoby. Jedyną drogą do uniezależnienia się od Edisona było natomiast produkowanie własnych filmów.