Lśnienie (1980)
Wahałam się przed umieszczeniem filmu Kubricka na liście. O tym obrazie powiedziano chyba już wszystko, każdy kinoman widział go pewnie nie raz. Niespełniony pisarz, który z trudem wychodzi z nałogu alkoholowego zostaje dozorcą w hotelu Overlook. W całkowitym odosobnieniu, w towarzystwie denerwującej żony i kilkuletniego synka, w mrocznym, być może nawiedzonym miejscu… Jego wewnętrzne demony głośniej niż kiedykolwiek dochodzą tu do głosu. Mężczyzna, który z obłędem w oczach i siekierą w dłoni szuka czegoś do porąbania. W głównej roli ponownie Jack Nicholson, tym razem naprawdę szalony. Co dokładnie dolegało Jackowi, przeczytacie TUTAJ. Ekranizacja horroru Stephena Kinga, która nie spodobała się pisarzowi, ale wszystkim innym owszem.
Ptasiek (1984)
Kultowy film Alana Parkera na podstawie powieści Williama Whartona. Jeden z obrazów, które ukazują zależność między doświadczeniami wojennymi a późniejszym „obłędem”, ucieczką od rzeczywistości. Czy szaleństwo może być świadomym wyborem? Tytułowy Ptasiek to weteran wojenny, który trafił na odział psychiatryczny. Od dziecka zafascynowany ornitologią wierzy, że sam stał się ptakiem. Wyrzeka się ludzkiej tożsamości i choć w rzeczywistości zamknięty, wreszcie jest naprawdę wolny. Czy ciało w stuporze jest już tylko skorupą? Czy otwarty umysł i potęga wyobraźni mogą dać człowiekowi drugie życie? Więcej o książkowym i filmowym Ptaśku przeczytacie TUTAJ.
W paszczy szaleństwa (1994)
Filmowa wariacja na temat prozy Samotnika z Providence, H.P. Lovecrafta, w reżyserii mistrza filmowego horroru Johna Carpentera. Szaleństwo, groza i makabra wręcz wylewają się z ekranu. Opowieść o detektywie tropiącym zaginionego pisarza, autora poczytnych powieści grozy. Wskazówki prowadzą go do małego miasteczka, które od początku wydaje się odrealnione, a jego nieliczni mieszkańcy dziwni. Rzeczywistość pęka, nie chcesz wiedzieć, co znajduje się po drugiej stronie… Odwrócisz się, spojrzysz, szaleństwo murowane. Momentami nieco groteskowy horror z Samem Neillem w roli głównej. Opowieść o fikcji, która przenika do rzeczywistości, o żyjących w umyśle (ale czy na pewno tylko tam?) potworach, które zyskują cielesne oblicze. Więcej o filmie przeczytacie TUTAJ.
Pi (1998)
Psychodeliczny czarno-biały obraz z muzyką Clinta Mansella. Film, który dla humanistów okaże się zapewne snem wariata. Opowieść o genialnym matematyku, dla którego cały świat i każde zjawisko jest matematycznie uwarunkowane, stąd przewidywalne i podlegające obliczeniom. Główny bohater, Cohen, jest paranoikiem uzależnionym od całej gamy środków farmakologicznych, doświadcza halucynacji. Nie odnajduje się w realnym świecie. Zgnębiony geniusz czy szaleniec? A może geniusz zawsze idzie w parze z jakąś formą obłędu?
Przerwana lekcja muzyki (1999)
Można powiedzieć, że to wariacja na temat Lotu nad kukułczym gniazdem w żeńskim wydaniu. Portret kilku pensjonariuszek „ekskluzywnego” szpitala psychiatrycznego. Ekranizacja autobiograficznej powieści Susanny Kaysen. Obraz, który każe zastanowić się, czym tak naprawdę jest szaleństwo i gdzie leży granica między zaburzeniami osobowości a prawdziwym obłędem. Skłonności autodestrukcyjne, socjopatia, osobowość borderline, wielkie tramy, zwykłe lęki, kompleksy… Katalog nietuzinkowych kobiecych postaci. Poruszająca opowieść o przyjaźni i przetrwaniu. W obsadzie Angelina Jolie, Winona Ryder, Whoopi Goldberg, Elisabeth Moss i nieżyjąca już Brittany Murphy.
