BĘDZIESZ MÓJ ALBO NICZYJ. Obsesyjna miłość na ekranie

Misery (1990)

Miłość niejedno ma imię. Przerażająca Kathy Bates w roli Annie, psychofanki fikcyjnej postaci literackiej, Misery. Kiedy los nieoczekiwanie stawia na drodze Annie autora jej ukochanych powieści (James Caan jako Paul Sheldon), samotna kobieta nie posiada się ze szczęścia – do momentu, w którym odkrywa, że oto Sheldon w ostatniej części cyklu pozbawił Misery życia. Annie zmusza Sheldona do spalenia maszynopisu i napisania go na nowo, stosując prośby, groźby i tortury…

Sublokatorka (1992)

Pozory mylą. Wydawałoby się, że nie ma lepszej sublokatorki niż spokojna, samotna kobieta. Taką też pod własny dach przyjmuje Allison (Bridget Fonda), która nieoczekiwanie po rozstaniu ze swoim chłopakiem zostaje sama w olbrzymim apartamencie. Hedra (Jennifer Jason Leigh), dziewczyna cicha i nieśmiała, czyni wysiłki, by przypodobać się swojej współlokatorce. Posuwa się jednak dużo za daleko, całkowicie się do niej upodabniając i próbując żyć jej życiem. Klasyczny dreszczowiec z bardzo dobrą obsadą.

Fan (1996)

Iluż to mężczyzn darzy ulubioną drużynę sportową większym uczuciem niż własną małżonkę? Jeśli zaś tej małżonki nie ma, bo odeszła, uznając walkę za przegraną, ulubiony sportowiec włada sercem swojego fana niepodzielnie. Tak też jest w przypadku Gila Renarda (Robert De Niro w formie), który ma obsesję na punkcie baseballisty, Bobby’ego Rayburna. Rayburn początkowo ceni sobie zachwyt najbardziej zagorzałego fana, zmienia jednak zdanie, kiedy Gil, aby pomóc mu w karierze, posuwa się do morderstwa, a następnie porywa mu syna.

Lolita (1997)

Kolejny w zestawieniu film Adriana Lyne’a. Lolita to historia podstarzałego francuskiego pisarza, Humberta (Jeremy Irons), który ulega fascynacji nastolatką. Aby być bliżej młodziutkiej Dolores (Dominique Swain), która przypomina mu ukochaną z młodości, żeni się z jej matką (Melanie Griffith). Kiedy ta ostatnia ulega nieszczęśliwemu wypadkowi, kochankowie wyruszają w podróż po Europie. Film kontrowersyjny, jak i kontrowersyjny jest jego literacki pierwowzór, a jednak nakręcony ze smakiem, w czym niemała zasługa świetnego Ironsa.

M. Butterfly (1993)

Popisowa rola Jeremy’ego Ironsa. Miłość nie tyle obsesyjna, co obezwładniająca. Rene Gallimard, francuski dyplomata (Irons), zakochuje się bez pamięci w chińskiej śpiewaczce operowej, Song Liling (John Lone). Zafascynowany jej odmiennością kulturową, nieprawdopodobną wręcz nieśmiałością i tajemniczością, nie dostrzega, że piękna Chinka nie jest tą, za którą się podaje. Historia, choć wydaje się niemal absurdalna, jest oparta na prawdziwych wydarzeniach, zaś duet Cronenberg-Irons w sposób niezwykle klimatyczny i delikatny przedstawia historię tej miłości niemożliwej i jej tragicznych skutków.

Na koniec zaś coś z naszego podwórka. Ogniem i mieczem Hoffmana jest filmem ocenianym różnie, choć przeważają opinie negatywne. Nie można jednak odmówić mu jednego – doskonałej obsady roli Jurki Bohuna. Domogarow w roli szalonego z miłości Kozaka poruszył niejedno damskie serce i niejedna wyszła z kina w zadziwieniu, że Kurcewiczówna dokonała takiego, a nie innego wyboru. Choć spojrzenie Izabelli Scorupco, rzucone Bohunowi w ostatniej scenie filmu, świadczy jednak o momencie zawahania…

korekta: Kornelia Farynowska